ABA: Saygideger, saygiya layik kisi. Bazi Turk boylarinda -ana--,--abla-- , bazilarinda ise baba anlaminda

da kullanilmaktadir.

ABADAN: 1- Comert, verici 2- Bagislayici, gonul yapici

ABAK: Temiz, iffetli, namuslu kisi

ABAKA: Yakin akraba, amca cocugu

ABAKAN: Alicenap

ABAKAY: 1- Yakin akraba, yegen, amca cocugu 2- Sibirya-da saygin ve sozu gecen hanimlara verilen bir

unvan

ABALA: Abla

ABAR: (Avar): 1- Gosteris, heybetlilik 2- Bas egmez, direncli

ABAS: Hanim yuruyusu (Kucuk narin adim)

ABAY: 1- Aydinlik, aydinlik verici 2- Hayret uyandiran, hayret verici

ABAKIYMIS: Gonul kirici, can yakici

ABCAR-(Avsar): 1- Isin ehli kisi, is bitirici 2- Uyumlu, itaatkar

ABI: 1- Can, ruh 2- Soyluluk

ABIC: Gonullu

ABIDAN: Icli, gonul insani

ABIK: Icli, gonullu

ABIKAN: Mec.Soylu

ABIL: Gonullu, Istekli

ABINAK: Sakinlesmis gonul rahatligi icinde olan

ABINC(Avunc): Avunc, teselli

ABIS(Apis): Bacagin diz kapagindan yukarisi

ABISKA : Icten, ictenlikle calisan

ABIZ: Ruhsal, ruhlarla ilgili

ABIKE: Alicenap, yuksek gonullu

ABIN: Mutlu, memnun, hosnut

ACAR: 1-Gayretli,Hareketli 2- Gozu pek, yirtici

ACLAN: Acik,Acilan

ACU-(Aci,Acig): 1- Acik 2-Keskin, sert 3- Aci,aralik

ACUN: Dunya, yeryuzu

ACUNAL: birl. Acun/Al (Almak-tan)

ACUNAY: birl. Acun/Ay/Mec.”Dunya guzeli”

ACUNLUK: Dunya mali,dunyalik

ACUNSUZ: Dunya malinda gozu olmayan

ACA: 1- Toplum icinde sayginligi olan kisi 2-Analik derecesinde saygiya layik hanim

ACAN: Acma eylemi icinde olan (Cicek gibi)

ACIG: 1-Acik,durust 2- Bahsis bey yada hanlarin verdigi bahsis

ACIK: (Acig) Buyuk kardes

ACIL: Acik, acilmis

ACUK: (Acik) Iyi huylu,mulayim

ADAK: 1-Soz,nisan 2-Bagis,sungu

ADAL: Sadik, guvenilir

ADALAN: Unlu, sohretli

ADALDI: Unlu

ADALIR: Unlu

ADALMIS: Unlu

ADAN: Uygunluk, liyakat

ADANIR: Unlu

ADANMIS: Adakli,adak olmus

ADAR: Adama eyleminde bulunan

ADAY: Memnunluk,hosnutluk

ABDAN: Unlu

ADBERILGEN: Adina layik ve ununu hak etmis kisi

ADIKTI: Unlu

ADIN: Unlu,adi anilan

ADINCIG: 1-Seckin,mumtaz 2- Olaganustu, fevkalade, bambaska

ADIOTE: birl. Adi/Ote Mec. Temiz bir une sahip

ADIVAR: Unlu,taninmis

ADIYAKSI: birl. Adi/Yaksi(Adi guzel)

ADIYAMAN: birl. Adi/Yaman Mec. Urkutucu bir une sahip kisi

ADIYEKE: birl. Adi/Yeke(yeg) Mec. Saygiyla anilan kisi, adi yeglenen kisi

ADKIR: Aygir,erkek at

ADMIS: Un almis, taninmis

ADSAY: birl. Ad/Say Mec. Adina saygi duyulan kisi

ADSIZ: 1- Fakir,kimsesiz

AFSAR (Abcar)

AFSIN: Apcin,(Opcin) Zirh,demir orgulu savas giysisi

AFTABA: Su ibrigi

AGA (Aga,Aka): 1-Saygideger, ulu kisi 2- Comert,koruyucu 3-Buyuk erkek kardes,agabey

AGOLA: Yonetici,amir

AGUN: Tatmin,avuntu

AGUNMUS: Avunmus,sakin

AGACA: Akca, beyazca, alimli

AGALAK: Oglak

AGALBAY: Muhterem,saygideger

AGAN: 1-Yuksek,yukarida,yukarilara cikan 2- Geceleri gokten hizla gecen, isikli nokta

AGAR: 1- Agi agirbasli, oturakli 2- Gonul ferahligi 3- Goge yukselis

AGARTMIS: 1- Namuslu,durust 2- Alcak gonullu, mutevazi

AGAT (Akat): Namuslu, gonullu, iffetli

AGAYA: Makul,gecerli,uygun

AGDUK: Kutsal,muhterem

AGICI: Agci, Akci, Akici, Hazinedar, Hazine sorumlusu

AGIC: Varlik, hazine,servet

AGILGAT: 1-Saygideger 2- Yildiz,gezegen

AGIM: Yukselis

AGIR: 1- Agirbasli,olgun 2- Unlu,saygin

AGIRBAS: birl. Agir/bas, olgun, alcak gonullu

AGIS: (Agic) Hazine, servet

AGIT: Mersiye,olum Turkusu,goge yukselen feryat

AGLAMIS: Cileli,cile ceken

AGMIK: 1- Unlu,taninmis 2- Yuksek rutbeli

AGRAK: Yukselen,ilerleyen

AGRITMIS: Mec. Aci kuvvete sahip kisi

AGUL: 1- Ay-in halesi 2- Oba, koy

AGUTUR: Yukselten,yukari cikaran

AGZUKARA: birl. Agzi/Kara. Mec. Sert konusan, acimasiz ve hukmedici konusan kisi

AK: 1- Beyaz 2- Dogus, dogum 3- Yukselis 4-Parlaklik 5-Devinim,hareketlilik 6-Mec.Namusluluk,iffet ve

guvenirligin sembolu

AKA: Buyuk,ulu kisi,saygideger kisi

AKABA: Yokus,meyil

AKAC: Akici

AKALIN: bir. Ak/Alin mec. Durust,namuslu

AKAN: 1- Akici 2- Yukselen

AKARCA: Dere,irmak

AKAR: Dere,akarsu

AKARSU: Dere,irmak

AKAS: birl. Ak/As mec.Helal rizk

AKAY: birl. Ak/Ay 1- Ayin en guzel ani 2- Yenisey Turklerinde -hanimefendi” anlaminda kullanilir.

AKBAS: birl. Ak/Bas mec. Durust,namuslu

AKBEL: Durust,sozune guvenilir kisi

AKBERGU: birl. Ak/Vergi fitrat,huy mec.iyi huylu

AKCA: 1-Beyaza kacan 2-Ipekli dokuma 3-Para,maliye,hazine

AKCALAR: birl.Ak/calar mec.Ak tenli hanim

AKCALI: Zengin,mal sahibi

AKCALMAZ: birl. Ak/Calmaz mec.Yanik tenli hanim

AKCIL: 1-Ak tenli, akca yuzlu 2- Agarmis, aklasmis

AKCIN: Sozune guvenilen,saglam kisilikli

AKCORA: birl. Ak/Cura 1- Samanist gelenekte iyi ruh ve iyilik perisi

AKEL: birl. Ak/El mec.Durust,namuslu

AKGUN: birl. Ak/Gun mec. Gelecek,istikbal

AKHAN: birl. Ak/Han Samanist gelenekte -Iyilik Tanrisi”

AKI: Eli acik,comert,zengin gonullu

AKIM: 1-Yonelim,yukselis 2- Akmaktan, akici,yayilici

AKIN: 1-Saldiri,hucum 2-Kazak ve Kirgizlarda, ozan ve muzisyenlere verilen ad

AKINAY: birl. Akin/Ay Turkistan-da hanim ozanlara verilen ad

AKINCI: 1- Akin eden,saldiran 2- Osmanlilar donemindeki, oncu birliklere ve bu birliklere dahil olan

kisilere verilen unvan

AKIS: 1-Yukselis 2-Akmaktan akis 3-Servet,hazine

AKKARA: birl. Ak/Kara mec.Zitlarin butunlugu

AKMAN: birl. 1-Temiz,iffetli 2-Apak,bembeyaz

AKOBA: birl. Ak/Oba mec.soylu

AKSAK: 1-Aksayan,seken 2-Yukselen,cikan

AKSOY: birl. Ak/Soy mec.Soylu

AKSAMAN: birl. Ak/Saman Samanist gelenekte,iyi ruhlarla ilgilenen ve iliskiye giren kam

AKSIT: Yurekli,gozukara

AKTAN: birl. Ak/Tan seher vakti,safak

AKUZ: birl. Ak/Uz (Uzman,usta)

AKUN: birl. Ak/Un mec.Temiz,sohretli

AKYOL: birl. Ak/Yol mec.Durust,namuslu

AKYON: birl. Ak/Yon mec.Durust,namuslu

AKYUZ: birl. Ak/yuz mec.Durust

AL: 1-Bayrak kumasi 2-Kizarmis,kizarik 3-El,kolun bilekten asagi kismi 4- Ala,alaca 5-Almaktan al

ALA: Karisik renkli,benekli

ALABAN (Alban)Timsah

ALACA: Karisik renkli

ALACUK: Kulube,baraka,Altay Turklerinde,oda,(Cadirin ic bolmesi)

ALAGAN: (Algan)Fatih

ALAGAS: Ender rastlanan,nadir

ALAGUN: birl. Ala/Gun Gun ortasi

ALAK: Yok edici,oldurucu,alici,avlayici

ALAN: 1-Isik,nur 2-Orman icindeki acik ve duzluk bolge 3- algan

ALANCA: Bahcelerdeki agac aralarinda bulunan cimenlik bolge

ALANGUVA: birl. Ala/Geyik

Cengiz Kaan-in onuncu gobekten buyuk anasi 2- Ergenekon destaninda adi gecen Uldiz Han-in kizi

3-Turk mitolojisinde yer alan unlu kadin ki, efsaneye gore, bir nevi Turklerin --Meryem Ana” si gibidir.

ALAR: Yalanci karanlik(Gunduz vaktinde)

ALAS (Alaz) Samanist gelenekte -Ates Tanrisi--

ALASAYVAN: Safak vakti,Gunesin dogusu

ALASI: Erek,amac,sahip olunmasi istenen nesne

ALATAS: birl. Ala/Tas Koz,ates parcasi

ALAYUNT: birl. Ala/Yunt Altay Turklerinde -kisrak” anlaminda kullanilmaktadir.

ALBA: Yukumluluk,hizmet yukumlulugu

ALBAGA: Hasilat,savas yada av ganimeti

ALBAN: Harac,ganimet

ALBATU: Burokrat, hizmetle yukumlu kisi

ALBENI: Cekim,cazibe,sempati

ALCU (Alcu)Alici,avci

ALCICEK: birl. Al/Cicek (Gul-un Turkce karsiligi)

ALCIN: Kizil renkli bir cali kusu

ALCU (Alcu)1-Algan,Fatih,2-Alci,Avci

ALDI: 1-Oncu,ondeki,selef 2-Algan,Fatih

ALDUR: Ok atisi,oklayis

ALEV (Yalav...Yal kokunden)Atesten cikan isik

ALGAN: Fatih,Fetheden

ALGAZIN: Yabani vahsi hayvan

ALGI: 1-Fetih,Almaktan... alim 2- Fehim,algilama

ALGIN: 1- Serap 2-Yuksek yer 3- Bitiricilik,bitiris

ALGIS (Alkis): Dua,yakaris,niyaz

ALGU: 1-Tum,hepsi 2-Toplum,topluluk 3-Silah 4-Alici,avci

ALGUR: Sakin,kendi halinde,kendinden emin

ALGUN: birl. Al/Gun”...Kazak ve Kirgizlarda,dogum sirasinda yasanan dikkat cekici,unutulmaz gunleri

mecz eder.

ALICI: Alcu,Avci

ALIK: Alingan,Kirgin

ALIM: 1-Cekim,Cazibe 2-Vergi,Harac

ALIMGA: Yazici,(Han ve Kaanlarin buyruk ve fermanlarini yazan gorevli kisi)

ALIMLI: Cekici,Cazibeli

ALINAK: birl. Alin/Ak mec.durust,namuslu

ALINCAHAN (Alincak Han) Oguzname-ye gore,Turk-un ogullarindan

ALINCAK: 1-Cekici,cazip 2- Alingan,nazik

ALINGAN: Alinan,incinen,gucenen

ALK: Bitirmek,yok etmek,sona erdirmek,bitiricilik

ALKA: 1-Bitirici,yok edici 2-Ileri,ilerici

ALKABOLUK: birl. Alka/Boluk..Vurucu Tim

ALKAN: Alkan,Fatih

ALKAR: Bitirici,yok edici

ALKAS: Bitirici,yok edici

ALKI: Pervasiz,vurdumduymaz

ALKIM: 1-Gokkusagi 2-Gerdan

ALKIR: Tamamlayici,bitirici

ALKIS: Algis,dua,ovme,yuceltme

ALMA: Elma

ALMAKAY: Elma yanakli

ALMALUK: 1-Alinmasi gerekli olan 2-Elma bahcesi

ALMAS: Almaz,nazli

ALMILA: Elma

ALMIS: Algan,Fatih

ALP: Bu sozcuk bircok erdemi icinde barindirir. Bilgelik, yigitlik, fedakarlik, kahramanlik,

gozukaralik, toplumculuk, vb. ile birlikte tum bunlar arasindaki uyumu da icerir.

ALPAGU: Dusmanina tek basina saldiran kisi

ALPAGUT: 1-Alplik gosteren kisi 2-Kurt soyundan 3- Seckin ve saygin kisi

ALPEREN: birl.Alp/Eren (Gazi, Dervis) Toplumun sayip sevdigi, ornek aldigi savasci kisilerin genel adi

ALPMAN: Alp gibi Alpce yasayan

ALTACU (Altac): Aldatici taktik sahibi

ALTAMIS: Aldatici,hileci

ALTAN: 1-Altin 2-Gunesin dogus ani,Safak

ALTANURUG: (Altin Uruk) Cengiz Kagan ve ogullarinin soyuna verilen unvanlardan

ALTAY: 1-Al/Ala/Tay 2-Altin 3-Ormanlarla kapli yuksek dag

ALTINDAG: birl. Altin/Dag/Altay daglarinin,diger adi.

ALTU (Aldu): 1-Ilk,Birinci 2-Algan,Fatih

ALTUN: Altin

ALTUNSABAK: birl. Altun/Sabak(sopa,degnek)

ALUC: 1-Alici(Alcu) 2-Kayin cinsi bir agac

ALUNGAN: Alingan,nazli

ALUNUR: Nazli

ALYU: (Algu)

T..Cagatay Han-in torunu

AMAC: (Umac)Gaye, hedef, beklenti

AMAN: (YAMAN) Sertlik

AMGAK: Emek/Zahmet

ANAC: 1-Anacik 2-Analik duygusu cok gelismis 3-Anaya ceken 4-Dogurgan, uretken

ANAGAY: Anaya cekmis, anaya benzer

ANASIOGLU: birl. Anasi(nin)Oglu (Babasi erken olmus ve ozellikle anasi tarafindan bin bir gucluklerle

yetistirilip buyutulmus, yetim cocuklar icin kullanilmis oldugu anlasilan Turk adlarindan)

ANAT: 1-Ani,Anilan 2- Yakin,hisim

ANAZ: Yegrek, evla, eftal

AND (ANT) 1-Yemin,soz 2- Yakin akraba

ANDA: Birlikte ant icmis(kan kardesi) (Anda-lik Turklerin en eski geleneklerinden biridir. Andalar

birbirlerini kardeslerinden daha ileride korur, sayar ve kayirmaya calisirlar.)

ANDAC: Hatira, ani olsun diye verilip,alinan hediye

ANDARIMAN: Anilara deger veren ve saygi gosteren kisi

ANDIR: Anisi ola hatira

ANGAY: Anilarina bagli olan kisi

ANGI: 1-Ani,hatira,2-Yetki, yeterlilik

ANGIM: Mamur, hakim

ANGIN: Unlu, anilan, adi duyulan

ANGIS: Unlu, meshur

ANGIT: Yaban ordegi

ANIK: 1-Anlayis, yetenek, fehim 2- Hafiza, bellek 3- Hazir, mevcutlu

ANLI: 1-Sakin, agirbasli 2- Bellek, hafiza

ANIT: Ani olsun diye yapilan yapi

ANITGAN: Anit yapan

ANLI: Unlu, taninan

ANNAK: Yadigar, hatira

ANT: And, Yemin

ANTLIG: And icmis, Yeminli

ANUCUR: Ovulmus, ovulmeye layik

ANUK: Yadigar, hatira

ANUS: Anis, anma eylemi, ani

APA: Ulu, buyuk, saygiyi ve hurmeti hak etmis kisi (Bazi Turk bolgelerinde -baba” anlamina da

kullanilmaktadir.

APAG: Apak, temiz

APAK: Temiz, namuslu,iffetli

APATEG: (Apatek)birl. Apa/Tegtek(gibi,benzer)

ARA: Orta yer, ortalik, bosluk, orta

ARAL: 1-Ada 2- Aralik,orta, ortalik

ARAS: 1- At kili 2- Kalin yun 3- Talih,baht

ARASLAN: Arslan (Cuvaslarca soylenisi)

ARAT: Cesaret, yureklilik

ARBIS: Buyu,efsun

ARBUZ: Buyu, sihir

ARCA: 1-Arica, saf, temiz 2- Cam agaci, camdan yapilmis kutu

ARDA: 1-Uzun degnek 2- Artci, halife, ardi sira giden

ARDALI: (Ardalu) Yonetici, amir

ARDIC: 1- Halife, artci 2- Bir agac turu

ARGA: Zeki, akilli

ARGAN : (Arkan) Kement, kement bagi

ARGATU: Yaban koyunu

ARGIC: 1- Kir, mera 2- Gurur

ARGIN: 1-Yavas, sakin 2- Gelecek yil

ARGUN: Pars cinsinden avci bir hayvan

ARGUS: (Arkus)1- Edepli, terbiyeli 2- Haberci, haber veren

ARGUDEN: birl. Ar/Guden, Arli, edepli

ARI: (Arik) 1- Saf, ari, arinmis 2- Irmak, dere

ARICA: Soylu, temiz, iyi huylu

ARIC: Baris, sulh

ARIG (Ari, Arik)

ARIK: 1- Ari, arinmis, temiz 2- Narin, ince yapili

ARIL: Arinmis, temiz, pak

ARIN: Saf, arinmis

ARINC: 1-Baris, kurtulus 2- Temizlik, saflik, gunahsizlik

ARINIK: Saf, seffaf, billur

ARINMIS: Temiz, gonullu

ARKIN: 1-Argin, yavas, sakin 2- Halef, ardic

ARKIS: 1-Ulak, haberci 2- Kervan, kafile

ARKUN: Halef, geriden gelen, takipci

ARKUY: Siper, mevzi

ARKUZ: (Arguz) Edepli, iyi huylu

ARLAG: Arli, edepli

ARLAT: Biricik ogul, analarin en cok ustune dustukleri ogul

ARMAGUN: Armagan, hediye

ARMAGAN (Yarmagun-Yarmagan)- Hediye

ARMAN: 1- Onurlu, arli, edepli 2- Dilek, istek 3- Hayal, fantezi

ARPA: 1- Buyu, tilsim, Samanist gelenekte, Kamlarin okudugu dua 2- Tahil

ARPAD (Arpa)

ARSIN: (Ersin) Kurtulus, istiklal

ARSALAN: Arslan

ARSLAN: Yirtici hayvan Mec. Cesaret, atilganlik ve gozu pekligi sembolize eder.

ARSLANBALA: birl. Arslan/Bala..Arslan yavrusu

ARSLANCIK: Kucuk arslan..Arslan yavrusu

ARSLANCA: Arslan gibi, arslan ozelliklerine sahip

ARSU: birl. Ar/Su mec. Namuslu, durust

ARSUN: 1- Efendi, agirbasli 2- Rahata ermis, huzurlu

ARTAGAN: Bereket, artuk, fazlalik, bolluk

ARTAM (Erdem)

ARTIM: Bereket, bolluk

ARTUC: Mizrak, mizrak ucu

ARTUK: Fazlalik, ustunluk, bereket mec. Varlik, zenginlik

ARTUKDOGAN: birl. Artuk/Dogan

Kirgizlarda, olaganustu vasiflara sahip kisilere verilen bir unvan

ARTUN: Vakarli, olculu

ARTUR: Cazibeli, cekici, isveli, fettan

ARTURU: 1- Ekstrem, uc noktalarda 2- Bereket, bolluk

ARTUT: Armagan, hediye

ARVIS: Sihir, buyu, tilsim

ARZIK: Fanatik, bagnaz, sofu

ASAN: 1- Saglikli, zinde 2- Asma eyleminde olan

ASENA: Efsanevi disi kurtun adi. Yakin, Yakinlik duyulan

ASIGLI: Faydali,Gerekli

ASIG (Asi,Asik) 1- Fayda, Cikar 2-Kar,temettu

ASPAR (Asbar) Faydali, ise yarayan

ASRAK: Himaye, Koruma

ASAN: Asmak-dan ...mec. Azimli, engel tanimaz

ASIT: 1- Asilacak, asilmasi gerekli olan 2- Isitmekten...Isit, kulak ver

ASKAR: 1- Savas ati 2- Kuyruk ve yelesi kara, vucudu kula renginde olan at

ASKIN: 1- Asmis, ustun, faik,akranlarindan ileride olan 2- Melodi,nagme

ASUK: 1-Asik,asmis, gecmis 2- Tolga

ASULA: Yilmaz irade sahibi

ASUR: Asirmaktan... mec. Yilmaz, gayretli

ATA: 1- Ulu, saygideger kisi 2- Baba, dede, ced 3- Adin ve soyun bagli oldugu kok

ATABAY: birl. Ata/Bay lala, beybaba. Han, Kagan ve padisah cocuklarini egitip yetistiren kisilere verilen

bir unvan

ATAC: 1- Atasina bagli, Atasinin yolunda 2- Atadan intikal eden 3- Buyukluk gosteren cocuk

ATADAN: Miras, manevi miras

ATAERI: birl. Ata/Eri mec.Atalarina ve gecmisine saygili

ATAGUC: birl. Ata/Guc mec. Gucunu atalarindan almis

ATAG: (Atak) 1- Un, nam, sohret 2- Atilgan 3- Dag yolu 4- Caglayan 5- Bir sahin turu

ATAHAN: birl. Ata/Han mec. Devletin ilk kurucu buyugu, devlete ad veren kisi

ATALA: Taninmis, unlu ve zengin

ATALAN: Unlu, Meshur

ATALAY: Ad almis, un almis, meshur kisi (Atila-nin asil adinin bu ve bundan bozulup cevrilmis hali

oldugunu soyleyen bazi tarihcilerimiz de var.)

ATALIK: Miras

ATALMIS: Unlu, meshur

ATAMAN: Ulu, Saygideger kisi

Bir kisim tarihcilere gore, Osmanlinin, kurucusu olan Osman bey-in asil adi budur. Bir kismi

Atman, bir kismi Otman der.

ATASAGUN: birl. Ata/Sagun Hekimlerin en ulusu bashekim Samanist gelenekte de ayni ad, en iyi kamlar

icin kullanilmaktadir.

ATAY: 1- Unlu, taninmis 2- Akin, hucum

ATIGAY: Unlu, taninmis

ATIG: Adi sani belli, ununu arttirmis kisi

ATIL: Unlu, meshur

ATILGAN: Atak, gozupek,cesur

ATILMIS: Atilgan, gozupek

ATIS: Unlu, meshur

ATILAY: Turk tarihinin en onemli kisilerinden,Bati Hun imparatoru, Bu kisinin adi uzerinde tarihci ve

dilciler pek de anlasamamislardir. Benim gorusum de goc sirasinda Itil irmagi kiyisinda dogmus

olmasindan dolayi -Itil/Ay”dir. Ancak bununla birlikte bu kisi icin bazi adlar soylenmekte

(Atila,Atilla,Atilay,Atilay,Atalay,Atlihan vb.) Anlamlar:1- Atacik,babacik 2- Itil irmagi kenarinda

dogdugundan ve Turklerdeki eski bir gelenekten dolayi -Itil” cocugu anlaminda verilen Itilay-in zamanla

Atilay-a donusumu 3- Atli/Ay 4- Atli/Han 5- Macar dilinde celik anlamina gelen -Atzel” den

ATLIG: Unlu,zengin

ATMACA: Yirtici bir avci kus

ATMAN: Unlu, saygin

ATMIS: Atma eyleminde bulunmus (ok,kargi vb.)

ATSAK: Unlu, adi duyulan

ATUK: Bolluk, bereket

AVAR (Abar) 1- Heybet, buyukluk(Abarti) 2- Direnclilik, dayaniklilik

AVAZ: Nara, yuksek perdeli ses, ciglik

AVCI: Av yapan, avlayan

AVCIL: Avlayici, av isinin uzmani

AVGAN: Avuntu

AVINC: Avuntu, teselli

AVINCA: Avunc

AVINGU: Avunc,teselli

AVLAK: Av yeri, av olani

AVKAR: Bozkir bildircini

AVUNC: Teselli, avuntu

AVUCU: Avunc

AVUNDUK: Avuntu, teselli

AVUTMUS: Teselli eden

AY: Dunyamizin uydusu olan gezegen. Ancak Turk kulturunde bu ad guzellik, temizlik, ahlaklilik vb.

degerleri de iceren bircok ogeyi icinde barindiran bir sembol ve mecaz olarak kullanilmistir. Cok onceleri

erkeklerde kullanilmasina karsin, zamanla kiz cocuklarina ad olarak verilmis, gerek basta, gerekse de son

da, birlesik ad olarak degerlendirilmistir. Bununla birlikte bazen gecmis orneklerde de gorulecegi gibi hem

erkeklerde hem de kizlarda kullanilmistir. Ancak yine de agirlik kiz adlarindadir.Ve kiz adlarinda onemli

bir konumdadir.

AYAG (Ayak) 1-Ugur, seref, san 2- Devinim, hareket (ayaklanma sozu) buradan gelir.

AYANA: birl. Ay/Ana Altay Turklerinin eski tanricalarindan

AYAS: Ay isigi, mehtap, gece aydinligi

Altay, Tuva, Cuvas Turklerinde Tanri sifati olarak kullanilan bir ad

AYATA: birl. Ay/Ata Samanist gelenekte, gogun altinci katina bakan Tanri

AYAZ: 1- Ay isigi 2- saf, berrak hava 3- Kuru soguk

AYBAKIM: birl. Ay/Bakim, bakmaktan, bakis

AYBAN: birl. Ay/Ban mec. Debdebe, sasa

AYBANDI: birl. Ay/Bandi (Banmak)

AYBAR: 1-Ay gibi parlak 2- Heybet,heybetlilik

AYBI: Imdat, medet

AYBIN: Onur,seref

AYCIL: Ay isigi, ay piriltisi

AYDA: 1- Ay-a es deger guzellikte 2- Dere kenarlarinda yetisen hos kokulu bir cicek

AYDABOLDI: birl. Ayda/Oldu mec. Ay parcasi

AYDAN: Ay parcasi

AYDAR: (Aydar Han) sac percemi, kakul

AYDIN: 1- Aydinlik, isik yogunlugu 2- Acik, asikar 3- Entelektuel , munevver

AYGAN: Icten, samimi, yaren

AYGAY: Nara, bagirti

AYGIN: Sinirsiz, ucsuz, genis

AYGIR: Erkek at

AYGIRAG : 1-Dag kecisi 2- Bir geyik turu

AYGUCI: Yonetici, devlet gorevlisi, danisman, yarici

AYIM: Cekicilik, sempati

AYIMCA: Ay parcasi

AYINTAP: Mehtap, ay isigi

AYIR: Degisik, farkli, baska, fark

AYIRBAS: birl. Ayir/Bas..Degisim, mubadele

AYIRT: Fark, farklilik, ayirim

AYITGU: Temyiz

AYISIG: birl. Ay/Isig..Ay isisi, sicakligi

AYIT: Soylemek, anlatmak

AYITMIS: Soyleyen, bildiren, uyaran

AYKAC: Konuskan, Konusmaci, Hatip

AYKIN: Genis, ferah, aydinlik

AYKOYUN: birl. Ay/Koyun

Yakut destanlarinda adi gecen, eski donem guc tanrisi

AYLA: 1-Ayin cevresindeki isik halesi 2- Devir, donusum

AYLU (Ayli): Aydan

AYMA: Duyarsiz, basibos vurdum duymaz

AYMAN: Aya es degerde

AYMAZ: Vurdumduymaz, basina buyruk

AYRAL: Kuraldisi, istisna

AYRI: Baska, degisik, farkli

AYRIC: Bolusum, taksimat

AYRIKCA (Ayiksa): Dervis, mecnun

AYRUK: 1- Farkli, degisik 2- Varlikli, zengin

AYSELIG (Aysilig) birl. Ay/Silig, durust, namuslu

AYTAK: Konusmaci, hatip

AYTAR: Haberci, muhbir

AYTEK: Konusmaci, hatip

AYTIN: Aydin, aydinlik

AYTIS: Nutuk, anlatim, hitabet

AYTISAN: Hatip, konusmaci

AYTUK: Hatip, konusmaci

AYUK: Soz soylenebilen ve sozun deger gordugu yer

AYUR: Konu, bahis, bahse konu olan

AYUN: birl. Ay/Un Karahanlilar ve Uygurlar doneminde, han ve kaganlarin analarina verilen bir unvan

AYZIT: Samanist gelenekte - Ay Tanricasi”

AZBOY: Heyecan

AZGIN: Zapt edilmesi zor, siniri asmis, tahrik olmus

AZLAG. Nadir, az rastlanir.

AZRAK: Nadir, az rastlanir.

AZUK: (Azuka, Azik): Gecimlik, yiyecek

B harfi ile baslayan isimler

BABAT:Cins, Tur

BABRAK: Hizli, cevik, atletik

BABUR: Kaplan cinsi, yirtici bir hayvan

BACI: Kiz kardes

BACAK: Bir cesit zirh (Dize gecirilen bir zirh)

BACMAN: Baslik, Tolga

BADAN: Batan (Batmaktan...Gunesin batisi)

BADUR: Batur, bagatur, kahraman

BADURUK: (Badruk) 1- Sadik, guvenilir 2- Batur, kahraman

BAGA: 1- Alt, kucuk, kucuk rutbeli yonetici 2- Boga

BAGATUR: Kahraman, Batur, Bahadir

BAGAY: Afacan, yaramaz, ele avuca sigmaz

BAGRI: Kararlilik, azim

BAGAM: Destek,arka, kuvvet

BAGAN: Anit, abide

BAGATUR: Bagatur, batur, bahadir, kahraman

BAGDASUK: Uyumlu, ahenkli, uzlasmaci

BAGDU: Isik, sua, isin

BAGI: Buyu, efsun, baglilik

BAGIM: Bagli, baglilik

BAGIMSIZ: Bagli olmayan, ozgur

BAGIR: 1- Sine, gogus, kucak 2- Kalp, gonul

BAGIRLAK: Iri bir kirlangic turu

BAGIS: 1- Veris, ikram 2- Af, af edis,3- Nezaret

BAGLAN: 1- Demet, deste 2- Baglilik 3- Kizil renkli bir su kusu

BAGRI: Kararli, azimli

BAGSI: (Baksi) Kam, doktor

BAHADIR: Bagatur, Batur, kahraman

BAHSI: Baksi, doktor, bilgin, buyucu, hoca

BAKAC: Bakici, bakan, nazir

BAKAN (Bagan): 1- Anit, abide 2- Baglayici, birlestirici 3- Hasari, afacan

BAKAY: Hasari, ele avuca sigmayan

BAKIM: Bakma eylemi, nazar, bakis

BAKIR: Bakir madeni

BAKIRSOKUM:birl. Bakir/Sokum (Kuzey Turklerinde, Merih yildizi

anlamina kullanilmaktadir.)

BAKIS:1- Bakis, nazar 2- Ikram 3- af

BAKSI (Baksi): Bahsi,doktor, bilgin, buyucu

BAKTI: Bakan, nazir

BAKUY: Ulu, saygideger kisi, tecrubeli, bilge kisi

BAL: 1- Yapiskan sivi 2- Ari bali 3- Camur, balcik

BALA: Yavru, cocuk

BALABAN (Baliban): 1-Bala bandirilmis 2- Iri basli bir dogan turu

Ayrica mecaz olarak - mahzun ve baygin bakis” anlamini icerir.

BALACA: Yavrucak, ufaklik

BALAK (Balak): manda yavrusu

BALAMAN: Cusseli, iri kiyim

BALAMIR: (Balabir) Biricik yavru

BALANDI: Iri yari, gosterisli

BALASAGUN: birl. Bala/Sagun Ozlenen, beklenen yavru (cocuk)

BALBAL: 1- Heykel, anit 2- Mezar tasi (Eskiden mezarlara dikilen ve

uzerlerine oldurulen dusman sayilarinin ve kimliklerinin yazildigi mezar tasi)

BALCAK: Kabza, kilic kabzasindaki siperlik

BALDU: Balta

BALDUK: Balta

BALGAY: Unlu, meshur

BALI: Degerli, yuksek, ulu kisi

BALKAN: Ormanlarla kapli, daglik bolge

BALKIN: Parlak, gozalici

BALKIR: 1- Yagmur arasinda cikan gunes 2- Yagmurun hemen ardindan

cikan gunes

BALTA: Agac ve odun kesmek icin kullanilan alet

BALTEG: Camur, camurlu

BALUG (Balik) 1- Balcik camur 2- Ev, koy 3- Suda yasayan balik

BAMSI: 1- Yuksek, ulu, ulasilmaz 2- Baksi, kam

BANAR: Demet, tutam, deste

BANGU: (Mengu, Bengu) Sonsuz, sonsuzluk, ebedi

BANICICEK: birl. Bani/Cicek...cicege bandirilmis

BANLAK: Cagri, davet, ezan

BARADAN: 1- Boradan, bora parcasi 2- Nara, yuksek ses, bagirti

BARAK: Turk mitolojisinde adi gecen cok tuylu, iri basli kopek

BARBOL: Varol

BARCA: 1- Parca 2- Tum, tamam, eksiksiz

BARCIN: Ipekli kumas, kadife

BARCUK (Barcik) Tahta ve keceden yapilan kucuk heykel

BARCUK ART TIGIN: birl. Barcuk/Art/Tigin (Art,ardci,halef)

BARDAM: Varlik, ganimet, bolluk

BARGAN: Varan

BARDI: Vardi (Varmak...dan)

BARGAN: Varan, ulasan

BARGI: Kadife

BARGIT: Kadife

BARGU: Nimet, ganimet

BARGUS: Ganimet

BARIK(Bari) : Esas, esas olan, mahfuz

BARIM: Varim, servet, varlik

BARIN: 1- Guc, kuvvet 2- Barinak

BARUNDUK: Siginilacak yer, barinak

BARIS: 1-Varis, gidis, gidisat 2- Sukunet, sulh 3- Servet, hazine

BARK: (Barka) baraka, ev cok onceleri saray anlamina kullanilan

bu sozcuk, Uygurlarin kentlesmeye agirlik vermesinden sonra,

-tastan yapilan ev” anlaminda kullanilmistir.

BARKAN:Oynak toprak, bataklik

BARKAT: Heykel, bust

BARKIN: 1- Gezgin, seyyah 2- Kararli, azimli

BARKUK: Servet, varlik

BARLA: Parlak, goz alici

BARLAK: Parlak

BARLAS: 1- Cekici, cazip 2- Varlik, servet 3- Temiz, temizlik

BARLI: Varlikli, zengin

BARLIK: Varlik

BARMAK : (Varmak)

BARMAKLAK: 1- Varici, ulasici 2- Eldiven 3- Varlik

BARMAN: Varliklilik, mevcudiyet

BARS: Pars, leopar

BARSUK: Porsuk

BARTIK: Heykel, bust

BARTU:1- Varlik, servet 2- Menzil, varilacak yer

BARUG: Mesned, dayanak

BASAGAR: Agirbasli, mutevazi

BASAK(Basa)1- Cesur, gozukara 2- Baskin 3- Farklilik, ayirim

BASAN: 1- Baskin yapan 2- Olunun ardindan verilen yemek 3- Yayan, yayici

BASAR: Baskin, baskinci

BASAT:1- Muhur, 2- Yardim, muavenet 3- Busat, pusat,silah 4- basat

BASGAN: Basan, baskinci

BASIK: 1- Gece baskini 2- Basinc, tazyik, baski

BASILGAN: Baskinci

BASIM: Enerji, guc

BASIR: Basar

BASKAK: Basak, cesur, farkli, Cengiz Kaan doneminde askeri valiler icin

kullanilan unvanlardan

BASKIN:1- Galp, muzaffer 2- Ani yapilan saldiri 3- Basik, yaygin genislemis

BASMIL:1- Baskinci 2- yardimci, muavin

BASRUK: Baski, tazyik

BASSIZ: Bassiz, basina buyruk

BASTI: Bastiran, baskin yapan

BASTIK: Basdi, Baskinci

BASU (Basut) Tokmak

BASUC: Baski, tazyik

BASUT: 1-Yardim, yardimci 2- Demir tokmak 3- Baskin yapan

BAS: Olus, dogus, ortaya cikis, uc nokta, doruk, birinci sira gibi anlamlarin

hepsini iceren bir soz

BASACI: Reis, lider, oncu

BASAD(Basat)

BASAGUT:Onde gelen, onde bulunan, sevilen

BASAK:1- Bugday basi 2- Ok ucu...okun ucuna takilan sivri demir 3- Sumbul cicegi

BASALMIS:1- Oncu,onder 2- Dusmanini yenip, yoketmis

BASAR: Basari, kazanc

BASARAN: Basarili, muvaffak

BASARI: Muvaffakiyet

BASAT:1- Emsalleri arasinda en ustun ve en onde gelen 2- Hanlik yapan

bir soya mensup kisi

BASA: (Pasa) Bazi tarihcilerimize gore ..Bas-aga, bazilarina gore

ise Bas-sad sozcuklerinin degisime ugramasiyla bu bicime gelmis ve sozcuk,

bugunku anlamiyla General ordu komutani

BASBAG:1- Basi bagli, ozgurlugu kisitli 2- Gozde, sevgili, en degerli

BASBUG: Ordu komutani, orgeneral

BASCIL: Sef, lider, onde gelen

BASDAS: Denk, akran

BASDU: Basta olan, onde giden

BASEL: birl. Bas/Il..yol gosterici,mihmandar

BASGAK: 1- Baskan,sef 2- Bir tatli su baligi

BASGOZ: birl. Bas/Goz 1-Birlesik, ayrilmaz 2- Mec. Evlilik

BASGU: Alninda beyaz lekesi olan at

BASIL: Onde giden, sef

BASKAL: Emir, ferman

BASKAN: Yonetici, sef, basta giden

BASKARA: birl. Bas/Kara...mec. Sert, acimasiz,bir kisilige sahip olan kisi

BASKIR: Basari, muvaffakiyet

BASLADACU: Baslatici, yonetici, hakem

BASLAG: Baslangic, ilk

BASLAK:1- Basibos, salinmis 2- Baslangic

BASLAMIS: 1- Kararli, caliskan 2-Lider, lider olmus

BASLIG: Basi dik gururlu

BASLIK: Yonetici, sef

BASNAK: Basliksiz, tulgasiz

BASSAD: (Pasa) Ordu komutani, general

BASTIN: Selef, onceki

BASTINKI: Bastaki, ondeki, onder

BASVEREN: Fedai

BASVERMIS: Kurban, fedai

BATAK:1- Camur, bataklik 2- Gizli, gomulu

BATISAD: birl. Bati/Sad

T...Gokturk ve Uygur ordularinda, bati kanadinin komutanlarina verilen unvan

BATIM:1- Batma boyu, boy, derinlik 2- Sivri bir aletin saplanmasi

BATIR: Batur-un sive farkiyla soylenmis bicimi

BATMAZ: 1-Diri, mucadeleci 2- Vucuduna sivri ve kesici aletler islemez

BATRAK: (Batirak) Mizrak, kargi

BATSIK: 1- Bastiran, yanastiran 2- Gun batisi, bati

BATU: 1-Guclu, yenilmez, gucune dayanilmaz 2- Dayanikli, metin 3- Gun batisi

BATUGA: 1- Batu, kahraman 2- Gizli, gizlenmis

BATUR: Bagatur, Kahraman

BATURGAN: 1- Saklayan, gizleyen, gizli 2- Batiran,saplayan

BATUT: Gizli, sakli

BAVIRGAN: 1- Sefkatli, koruyucu 2- Bagiran, nara atan

BAY: Varlik, zenginlik, egemenlik, erklik, ustunluk, bolluk sozcuklerinin tumunu

iceren onemli bir ad. Turk adlarinin onemli birlesiklerinden baska sozcuklerle

kullanilabilen, kullanilan sozcugu butunleyip, guclendiren, hem basa gelerek hem de

sona gelerek kullanilabilen bir ad.

BAYA: Bay,baylanmis, zenginlesmis

BAYAK: Selef, daha onceki

BAYAN: (Muyan, buyan) 1- Kalicilik,sonsuzluk 2- Baht, mutluluk 3- Zenginlik,

gucluluk,erklik 4- eski donem Tanri sifatlarindan 5- Uygur kaganlarinin unvanlarindan

BAYAR: Ulu, yuce, kudretli, celil...Tanri sifatlarindan

Bulgar hanligi donemi,soyluluk ve ustun vasifli yoneticiler icin verilen bir unvan

BAYAT: Tanri sifatlarindan ,..1- Devletli, kismetli 2- Kadim, ezeli

BAYATLI: Devletli, bahti acik, muktedir

BAYATLUG: (Bayatli)

BAYAVUT (Bayagut) Varlikli, muktedir

BAYCA: Varlikli, muktedir

BAYCU (Baycu): Varlikli, devletli

BAYDAK: 1- Bagimsiz, hur 2- Bekar

BAYDAN: 1- Comert, eli acik 2- Sik, yakisikli

BAYDAR: Varlikli, muktedir, egemen

BAYGIN: Kendinden gecmis

BAYIK: 1- Varlikli, egemen 2- Usta, eli yatkin 3- Dogru sozlu, saygili, guvenilir

BAYIN: Cekici, guzel, yakisikli

BAYINDIR: Guclu,varlikli, egemen

BAYIR: Yamac

BAYITMIS: Zengin, kudret sahibi

BAYLA: Varlikli, refah icinde olan

BAYLAK: Rahat, refah icinde

BAYLAM: 1- Azim, kararlilik 2- Demet, bag

BAYLAMIS: Varlikli, guclu olmus

BAYLAN: Nazli, simarik

BAYLANIS: Iliski, munasebet

BAYLIK: 1- Varlik, Varliklilik, gucluluk 2- Ganimet

BAYMAZ: Mala mulke ilgi duymayan kisi

BAYRAC: Varlikli, zengin

BAYRAK: Varlik, varolus, erklik, guc, ve bagimsizlik

BAYRAM: Guzellik, mutluluk, sevinc, bolluk

BAYRI: 1- Ezeli, kadim 2- Emektar, tecrube sahibi 3- Sonradan zapt edilip, yurda dahil edilen toprak

BAYRIN: Kadim, ezeli, eskiye dayali

BAYSA: Madalya

BAYSAL:1- birl.Bay/Sal 2- Bolluk, rahatlik 3- Asayis, sukunet

BAYSAN: Yakisikli, levent, gosterisli

BAYSIN: Zengillik, kudret

BAYTAG: Bolluk, cokluk, kalabalik

BAYUK: Hazir, amade

BAYUR: Cesur, gozukara

BAYUTMUS: birl. Bay/Utmus (yenmis, muzaffer)

BAYULGEN: birl. Bay/Ulgen

Samanist gelenekte insanlar arasi iliskilerle ilgilenen -mukafat tanrisi”

BAYULKEN: (Bayulgen)

BAZ: 1- Emin, guvenilir 2- Merkeze baglanmis, sonradan katilmis

BAZDA: Hos, latif, cekici

BAZIR: Basar, baskinci

BAZMAN: Tabi, bagli, muti

BECERI: (Beceriklik) Huner, marifet, yeterlilik

BECET: Sus, makyaj, tezniyat

BECIRIK: Becerik, beceri, marifet

BECKAN: Ipekten yapilmis sancak

BEDER: Ziynet, mucevher

BEDIZ: 1- Resim, heykel, nakis, bezek 2- Taslara yontularak yapilan susleme

BEDIZCI: Ressam , heykeltiras, nakisci

BEDUK: Buyuk, iri, cesim, ulu

BEGEC: Beylige uygun olan

BEGEN: 1- Begeni, hosluk 2- Sehzade, prens

BEGENCE: Sehzade, prens

BEGESIN: Dogruluk, sevap, hayr

BEGI: 1- Yigit, guclu, 2- Es- koca

BEGISI:1- Dogru, sevap 2- Begenilen, imrenilen

BEGUM: Hanimefendi, bayan, saygi duyulan hanim, eski Turkce-de -beg”-in

tam olarak disi karsiligi

BEG: Bey, varlik, erklik, guc, yoneticili toparlayicilik, liderlik, soyluluk vb. anlamlari icerir

BEGCEGIZ: Beycik, Kucuk bey

BEGCE: Kucuk bey

BEGCEK: Kucuk bey

BEGDAS: Akran,es,denk

BEGDE:1- Aziz, saygideger 2- Adil, adaletli

BEGDES: Nazir,benzer

BEGDI: Aziz,muterem, saygideger

BEGDUZ EMEN: birl. Begduz/Emen (ruh,can)

BEGEC:1- Beglige layik 2- Beg cocugu, kucuk bey

BEGENDIK: Begenilen

BEGENI: Hosa giden, begenilen

BEGENMIS: Hosuna gitmis

BEGER: Beyoglu, prens, sehzade

BEGLEN: Bey soyundan olan

BEGLIK: Beylik, beylige uygun olan

BEGREK: Beyrek, bey cocugu, kucuk bey

BEK: 1- Bey, beg 2- Pek, siki

BEKEM: Bey, beyim

BEKEN: Dayanikli, metin

BEKET: Kuvvet, dayaniklilik

BEKI: 1- Yigit,guclu 2- Es, koca 3- Saman, bas saman

BEKIK: Guvenli, iyi korunan

BEKIM: Azimli, kararlilik

BEL: 1- Bilgi, bilim 2- Belirti,iz, damga 3- Tarlanin orta yeri 4- Iki dagin arasindaki gecit

BELCIN: Belirti, iz, damga

BELDEK: Iz, isaret, emare

BELEK:1- Kilavuz, rehber 2- hediye, 3-Kundak bezi

BELEN:1- Bilen, alim 2- Gecit 3- Sirt, tepe, dag yolu

BELET: Belge, delil

BELGE: Belge, dokuman, delil

BELGI:1- Belge 2- Bilgi 3- Fark, farklilik, ayirt, alamet

BELGIN: Belirgin, net, acik

BELGU:1- Belge 2- Sinir tasi, sinir topragi 3- Yuzuk tasi, nisane

BELIK:1- Doruk, zirve, sahika 2- Sac orgusu

BELLEK: Hafiza

BENEK: 1- Armagan, hediye 2- Bakir para 3- Islemeli kumas

BENGI: Bengu, mengu sonsuz, sonsuzluk, ebediyet, ebedi

BENGILIK: Sonsuzluk

BENGU: Bengi, mengu

BENICE: Sonsuzluk, sonsuzluga giden

BENK: Muhkem, iyi korunan

BENLI: Yuzunde ben olan

BERDI: Verdi,Kutsal gucler tarafindan yollanan

BEREGEN: Eli acik, comert, verici

BERGE: 1- Vergi 2- Berke, kamci, degnek

BERGI: 1- Vergi 2- Eli acik, comert

BERGILIK: Dogal, tabi

BERIK: 1-Berk, saglam, gurbuz, dayanikli 2- Comert, eli acik

BERIL: Verici, comert, eli acik, fedakar

BERIN: Veren, comert

BERIS: Veris, hibe

BERK: 1- Kati, siki, saglam, dayanikli 2- Siddet, siddetlilik 3- Korunan, muhkem 4- Yildirim

BERKANT: birl. Berk/Ant Altay daglari civarinda bir baska dagin adi

BERKE:1- Kamci, degnek 2- Dovme 3- Naz, isve

BERKEM: Dusmana karsi iyi korunan yer, mustahkem mevki

BERKIN: Guclu, guclendirilmis

BERKIT: Guclu, guclendirilmis, muhkem

BERKLIG: Berkli, guclu, dayanikli

BERKUK: Sert,cesur, dayanikli

BERMEK: Vermek, veris

BERSE: Odun komuru, kul

BESEN: Bezen,sus, makyaj, gosteris

BETIK: (Bitig, bitik) Yazili kagit, mektup

BEYBUT: Baris, sulh

BEYGE: Bike, kucuk hanim

BEYGU: Bir sahin turu

BEYLEM: Buket, demet, cicek demeti

BEYLEN: Beyli, beye bagli

BEYNEN: Begenen

BEYREK: 1- Tim, mufreze 2- Merkez ordu, ordugah

BEYRU (Bayri) 1- Ezeli, baslangicsiz 2- Emektar, tecrubeli

BEZEK: Sus, taki, piraye

BEZEN: Sus, makyaj

BEZENMIS: Suslu

BEZGIN: Bez...mekden. Sarsilmis, bikmis

BICAK: Bicme araci

BICGIN: Kesen, bicen

BICKAS: Kagan ve Hanlara yapilan baglilik andi

BICKI: Bicak bileme araci

BIBI: Kibar, egitimli, sayideger hanim

(Anadolu-da bircok bolgemizde -hala” anlaminda da kullanilir)

BICEK: Bicak, bicici

BICIK: Bicilmis, bicimlenmis

BICIM: Sekil, format, ornek, bicilmis gibi

BICIN: 1- Bicilmis,bicime girmis 2- Ekin, tahil 3- Bicen, dograyan

BIGE: 1- Bakire, temiz kiz 2- Bey kiz saygideger kiz

BIGEM: Sevilen, el ustunde tutulan kiz

BIGEN: Begenilen

BIGENDIK: Begenilen, ilgi duyulan

BIKE: Bige

BIKET: Beylik, beylige uygun

BIL: Bilgi, bilim

BILDIK: Bilinen, taninan, unlu

BILECEN: Bilgic,cok bilmis

BILEDA: Balta

BILGE: Bilgili, filozof, alim, bilgin, ulu kisi

BILGEKAGAN: Bilge/Kagan (Asli, Turk Bilge Kagan-dir)

T...Turk tarihinin, bir cok nedenlerle en onde gelen kisilerinden. Turk Milliyetciligini devlet siyasetine

sokan, ona sosyal, ve siyasal bir kimlik vererek, devlet-millet butunlesmesini saglayan, milliyetcilige

-zaman boyutu”nu kazandirip, onu caglar otesine goturebilmeyi amaclayan ve ilk defa - Birlesik Turk

Devletleri” fikrini ortaya cikarip bunu milli politika bicimine getiren,yonetimi doneminde sik sik kurultaylar

toplayarak milletine -hesap veren” ve tum bunlari kardesi Kul Tigin-in olumunden sonra yazdirttigi

-mengutas-larda(Orkun anitlari) da bizzat anlatan ve son olarak da gerek Turk dili, gerek de edebiyati ve

icerigi acisindan, dunyada bir esi daha bulunmayan yazilari yazdirtan ulu kisi...Ilteris Kutluk Kagan-in

buyuk oglu, Kul Tigin-in agabeyi.

BILGE TAMGACU: birl. Bilge/Tamgaci

T...Gokturkler ve Uygurlar doneminde yuksek dereceli memurlara verilen bir unvan

BILGE TONYUKUK: birl. Bilge/Tonyukuk

T...Gokturkler donemi, unlu, devlet adami, siyaset bilimci ve tarihcisi...II Gokturk kaganliginin

kurulusunda onemli rolu olan, hem Ilteris Kutlug Kagan-in yakin yoldasi ve baskanligini, hem de Bilge

Kagan-in basbakanligini yapan ve kendi adina da yazitlara yazi yazdiran ulu kisi

BILGEN: Bilen, bilgin, alim

BILGIN: Bilim adami

BILGU: Bilgi

BILIG: Bilgiler, bilim, bilim dali (orj)

BILIK: Bilen, bilgili

BILUN: Esir, tutsak, (gonul ve akil esiri, asik)

BINIT: Binilecek nitelikteki, soylu at

BIRBEN: birl. Bir/Ben Ben mec. Kendini begenmis

BIRCE: Biricik, yegane

BIRCEK: 1- Biricik 2- Sacin ortadan ayrilip yana dokulmus hali

BIREBIN: Yegane, tek, biricik

BIRGE: 1- Beraber, birlikte 2- Biricik 3-Berke

BIRGEN: Icine kapanik, munzevi

BIRICIK: Tek, yegane, bir tane

BIRICIM: birl. Bir/Icim mec. Imrenilecek guzellik ve cekicilik

BIRIDIN: Guneyli, guney bolgesinden

BIRKIT: Birlesik, birlesmis

BISUK: Nesil,soy-sop, kavim, kardes

BITERGE: Gerek, hacet, ihtiyac

BITEV: (Bidev) 1- Soylu, soylu at 2- El degmemis bakir

BITIG: Yazi, yazit

BITIGCI: Katip, yazici

BITIGEN: Anit, yazit, yazili tas

BITIM: Gaye, hedef, ulku

BITKI (Butku) yerden biten

BIYAN: (Bayan) (Buyan) Varlikli, comert ,Eski Tanri sifatlarindan

BIYUM: Comert, eli acik

BOD: Boy,uruk

BOGA: Boga

BOG: Hediye, armagan

BOGA: Boga

BOGACA: Boga gibi guclu

BOGACI: Boga deviren

BOGACUK: Kucuk boga, genc boga

BOGAR: Bogucu, guclu, kuvvetli

BOGARCIK: Guclu, bogucu

BOGTAG: Sapka, baslik, hanim basligi

BOLCAL: Vade, muddet

BOLCAK: Gurz, topuz

BOLDUCAG: Uygun zaman, olan cag

BOLGAN: 1- Soylu at 2-Kessaf, mucit 3- Olgun, olmus, ermis

BOLGU (Bolgi): Orijinal, ozgun

BONCUK: Mucevher, taki

BOR: Bora, firtina

BORA: Firtina

BORDAK: Semiz, sisman, balik etli

BORDU: Uzum, asma

BORKA: Baraka,ev

BORLA: Burla, uzum, uzum salkimi

BOSUM: Endam, zerafet

BOSUT (Basat) anlayis, izan, hidayet

BOSGUR: Egitmen, ogretmen, talimci

BOSGUT: Ogrenci, sakirt

BOY: 1- Uruk, uyruk, oymaklar birligi 2- Eda, endam

BOYDA(G): Soyut, mucerred

BOYDAS: Ayni boyun mensubu

BOYLA: Unvan veren kisi

BOYLA BAGA TARKAN: birl. Boyla/Baga/Tarkan

Bilge Tonyukuk-un oteki adi

BOYLAN: Adina ve soyuna layik

BOYLUG: 1- Soylu 2- Yakisikli

BOYSAN: Yakisikli, heybetli

BOZ:1- Sert, siddetli2- Alaca renk,fume rengi3- Toprak rengi

BOZAN: Bozmak...dan dusmani yenip dagitan

BOZCA:1- Cesur, gozukara 2- Boz rengine kacan

BOZCAK: Cesur

BOZCIN: Durust, guvenilir

BOZDOGAN: birl. Boz/Dogan Bir dogan turu

BOZKIR: Step, col, vaha

BOZKURT: birl. Boz/Kurt

T...Oguz Kagan destaninda, Oguz-a yol gosteren efsane kurt. Genel olarak Turk boylarinin hemen

tamaminda, Turklerin karakteristik ozelliklerini uzerinde tasidigina inanilan -Milli sembol” pozisyonundaki

hayvan (Onceleri -Gokboru” olarak kullanilan bu ad, Selcuklular doneminden sonra, daha yaygin olarak

-Bozkurt” olmustur.)

BOZLAK: 1- Boz ve kul renginde olan 2- Otlak, mera

BOBULUK: Koca, gul

BOCKE:1- Canavar 2- Bocek

BODGE: Cag, zaman

BOG(Bok): Kismet, nasip

BOGU:1- Filozof, hikmet sahibi kisi 2- Buyu, sihir 3- Ejderha, canavar 4- Zehirli bir bocek

BOGUR: 1- Ordunun kanatlarindan her biri, cenah 2-Kaburga ile kalca arasindaki bolge

BOGDUN: Burokrat, yuksek dereceli memur

BOGREK: Ordugah, merkez ordu, merkez ordunun savas pozisyonu

BOGURMUS: Samataci, gurultucu

BOGUS: Zeka

BOKEN: Ahu, ceylan

BOKEVUL: Asci, iyi yemek yapan

BOKLI: Yakisikli,Sik, iyi giyimli

BOKLICE: Sik giyimli

BOLE: Pay, nasip, kismet

BOLEN: Bolum, pay

BOLEK: Hediye, armagan

BOLUK: 1- Kisim, ekip, bolum 2- Pay, nasip

BOLUN: Yonetici, sef

BONGE: Tekme

BONGER: Tekmeleyici, iyi tekme atan

BORCE: Zuluf

BORCEK: Zuluf

BORI: Kurt

Gokturkler ve Uygurlar donemlerinde Kagan muhafizlarina verilen genel bir ad.

BORITECINE (Bortecine) Benekli bozkurt

Ergenekon destanlarinin cesitli versiyonlarindan birinde, Ergenekon-dan cikisi gosteren disi kurt,bir

digerinde ise bu addaki demirci ustasi olarak gecer.

BORK: Baslik, tuylu hayvan derilerinden yapilan baslik

BORKLU(G) Saygideger

BORKLUCE: Saygideger, saygi gosterilen

BORTE: Benek

BORU: (Bori) Kurt

BUBIK: Konca,gul

BUCAK: 1-Gizli bolge 2- Uzak yer

BUCUGA: (Bugucu, ceylan avcisi)

BUDAK: Sert dal parcasi mec. Guc, sertlik, dayanikliligi sembolize eder.

BUDAN: (budun)

BUDAY: Bugday

BUDRAC: Gozu pek, cesur

BUDULGAN: Yurekli,cesur

BUDUN: Butun, Ulu, millet - Siyasi ve dini yapilari ne olursa olsun soy,dil, tore, kultur, tarihsel yapilari bir

olup, psikolojik olarak birbirine bagli insan toplulugu.Turkce-de kullanilan millet ve ulus sozcukleri tam

olarak bu anlami icermektedir. Millet, din ortakliklarini daha on planda tutan bir anlam icerirken Ulus ise,

daha cok boy ve uruk anlamlarini icerir.Buna ragmen yakin zamana kadar millet, son zamanlarda ise ulus

sozcukleri dilimize yer etmistir. Oysa gerek gunluk dilimizde gerek yazi dilimizde bu sozcugun bir an once

kullanima girmesi gerekmektedir.”

BUDUNCAR (Buduncu-Yir) Sozcugunun tam anlamiyla” Uluscu”, -milletci”

-Oguz Toresi”-ni yeniden gundeme getirip, yururluge koyan kisi

BUDUNCI: Buduncu, Uluscu

BUDUNCIYIR: birl. Buduncu/Yir,yer toprak

BUGA: Boga

BUGAN: 1- Bogan 2- Alamet, isaret, iz

BUGATEG: Boga gibi guclu

BUGAY: 1-Afacan, ele avuca sigmayan 2- Bugu, ceylan

BUGU: 1- Bugu, ceylan 2- Bocek, orumcek 3- Canavar

BUGUR: Surekli,devamli, devamliligi olan

BUGA: Boga

BUGRA: 1- Genc aygir 2- Genc erkek deve

BUGU:1- Ceylan, 2- Yavru geyik 3- Buhar

BUGUCAN: Bogucu, bogac

BUKA: Boga

BUKAGI: Kelepce, atlarin ayagina takilan bir cesit kostek

BURAK: Guclu, yenilmez

BUKAN: (Mokan, Buken) Guclu, yenilmez

BUKUK: Tomurcuk, filiz

BULAC: Bulucu, kessaf, mucit

BULAGAN: 1- Olgun, kamil 2- Bulan, bulucu

BULAK: Goze, kaynak, pinar

BULAR: Bulur, mucit

BULASI: Ulku, bulunmasi istenen

BULCA: 1- Bolluk, ganimet, bereket 2- Bulucu, mucit

BULCU: Bulucu, mucit

BULCUM: Kesif, bulus

BULDAN: Bolluk, refah

BULDU: Onemli, degerli, az rastlanan

BULDUR: 1-Iri su damlasi 2- Gozyasi

BULDAK: 1- Bulanik, karisik, karma 2- Kiyi, sahil

BULGAN: 1- Olgun,kamil 2- Bulucu, mucit

BULGANC: Karma, kirma, karisik

BULGAR: Karisik, bulanik, karismis, icice girmis

BULGAS: Karisiklik, karmasa

BULMAZ: 1- olgunlasmamis 2- Sakin, tembel

BULMUS: 1- Olgun, erdemli, oturakli 2- Kessaf, mucit

BULU: Anlayis, idrak, izan

BULUC: 1-Bulucu 2- anlayis, fehim

BULUG: 1- Kesif bolgesi, kesfedilen yer, bolge 2- Fidye, harac

BULUGAN: Bulan, bulucu

BULUM: Irfan

BULUNG: Bulunulan yer, yon, taraf

BULUS: 1-Feraset, buluculuk 2- Manevi destek

BULUSGAN: Maharetli, becerikli

BUMIN: 1- Merkez ordu, cekirdek ordu 2- Puhu kusu

BUN: Uzuntu, keder, bunalim, kendinden gecis

BUNAK: Bunlu, uzuntulu, kendinden gecmis

BUNALMIS: Uzgun, mahzun

BUNG: Bun, keder

BUNLUG: Bunlu, kederli

BUNSUZ: Mutlu, huzurlu

BURAN: Burmaktan...Burucu

BURCU: 1- Buruk, burucu 2- Guzel ve keskin koku 3- Biber

BURCAK: 1- Nohutgillerden bir tahil 2- Irmiklik bugday

BURCIGEN: Bou/Tigin Mogol agzindaki soylenisi (Turk agizlarinda Kuzey-e cikildikca T ”ler C- ye donusur.

Cigin, Tigin, Cengiz Tengiz vb.)

Cengiz Kagan-in aile adi. Uygur kokenli olup, sonralari kuzeye goc ederek,Mogol oymaklarinin

arasina karismis bir oymak

BURCIN: Disi geyik

BURCUGIN: Ozu sozu bir, guvenilir

BURCUK: 1- Tahta veya keceden yapilmis kucuk heykel 2- Varlik, servet 3- Cicek, gul

BURKA: Yuz ortusu, fular (Tozdan ve firtinadan korunmak icin yuze takilan ortu)

BURKAN: 1- Totem, heykelcilik 2- Huzun, ic burkuntusu

BURKE: 1-Burka 2- Berke, kamci

BURLA(Hatun): Uzum, uzum salkimi

BURTA: 1- Benek, ben 2- Altin tozu

BURTAG: Burtak cakilli, tasli toprak

BURUK: Kirgin, alingan, mahzun

BURUL: Icli, icten, samimi

BURUNCUK: Burulmus, burusuk

BURUNDU: Atlarin terbiyesi icin burunlarina takilan kiskac

BURUNGU: Gecmis, mazi, hatira

BUSKU:Telas, heyecan

BUYAN: (Bayan, Muyan) 1- Kut, baht, mutluluk 2- Sevap,hayir 3- Dayaniklilik, mukavemet

BUYANDI: Kutlu, bahti acik

BUYRA: Kivircik, kivrilmis, burulmus

BUYRAC: Amir, buyuran

BUYRAT: Engebe, engel

BUYRUK: 1- Emir, buyruk, buyurma 2- Gokturkler doneminde vezir, (bakan) anlamina da

kullanilmistir.

BUYURUK: Buyruk, emir

BUZAC: Bozucu, bozguna ugratan

BUZAN: Bozan, dusman birligini dagitan

BUBULUK: Gul, konca

BUDENE: Bir bildircin turu

BUGU : 1- Buyu, sihir 2- Felsefe 3- ejderha

BUK: Kiyi, sahil

BUKE: 1- Genc kiz, kucuk hanim (Bike) 2- Buku, ejderha

BUKE BADRAC: birl. Buke/Badrac Mitolojideki, yedi basli ejderha

BUKEC: Guclu, bukucu

BUKEY: Buken, bukucu, guclu

BUKIN: Hanimcik, kucuk hanim

BUKLUM: Kivrim, bukuntu, sacak

BUKU: Ejderha

BUKUS: Bukme eylemi, bukmek

BULEK: Bilek

T...Kirgizlarin, Murti oymagi beylerinden

BULTE: Demet, deste, top

BUNGU: Tos atmak, kafa vurmak

BUR: Gonca; gonca gul

BURCE: Kurt yavrusu

BURCEK: 1- Kurt yavrusu 2- Sac kivrimi

BURGE: 1- Kellik 2- Bahsis, hediye

BURKEV: Himaye,vesayet

BURKUT: 1- Bahsis, hediye 2-Bir kartal turu

BURUM: Burulmus, katlanmis

BURUNCUK: Ipekten yapilmis, sal, fular

BUTE: 1- Fidan 2- Butunluk

BUVET: Baraj, set, su seti

BUYU: Sihir, gizliyi bilme isi, bilgelik

BUYUK: 1- Olgun, saygideger 2- Bilge 3- Buyu, buyucu

C harfi ile baslayan isimler

CABADAK: Hayret, sasma

CABALAK: Yabalak, yaygin

CAGIMDA: Yaratici, uretken

CAGIMDI: Lutufkar, iltifat eden

CAGLI: Namuslu, durust

CAKSI: Yaksi, yakisikli, guzel

CALMAN: Yalman

CAMAN: 1- Yaman, 2- Kam, buyucu

CAMANBAY: birl. Caman/Bay..Samanist gelenekte, obanin buyucusu,doktoru, kotu ruhlari kovan kisi

CAMUGA (Camuka) Kizgin, asabi

CANIK: Tuccar, ticaret erbabi

CANKU: Mesveret

CARIP: Yakin, dost, cok yakin arkadas

CARLIK: Yarlik, emir, ferman

CARTI: Sik, alimli

CARUZ: Heyecan

CATUK: Halim, haluk

CAV: Gosteris, afi, fiyaka

CAVANKUL: Uygurlar doneminde ordunun sol cenahini ve oradaki askerlerin tumune verilen ad

CAVILDAK: Neseli, sen sakrak

CAVLI: Gosterisli, cafcafli

CAYMAZ: Cesur, kararli

CAYNAK: Pence, Dogan pencesi

CEBE: 1- Silah,ok, cephane 2- Zirh

CEBEN: Gayretli, caliskan

CEBENOYAN: Cebe/Noyan

Cengiz Kagan-in dunyaca unlu komutani ve yakin arkadasi.(Cengiz-in butun Turkleri bir bayrak altinda

toplama fikrinin mimari bu ulu kisidir.)

CELASUN: (Calasun) 1- Delikanli 2- Cesur, savasci 3- Becerikli, eli tez.

CELAYIR: (Calayir) 1- Bilgin, gun gormus, tecrubeli 2- savasci

CELDEN: Yel, yel parcasi

CELME: Calim, fiyaka, gosteris

CENGEL: Hafif, ince

CENGIZ: Cengiz, Tengiz, Deniz

CEREN: Ceylan, ahu, gazel

CERKIN: Hisim, yakin

CERKUDAY: birl. Yer/Kutay Eski donem yer tanrisi

CETIK: Yetkin, uzman, olgun

CETIZ: Yetkin, becerikli

CEYRAN: Ceren

CIDA: Mizrak, kisa sapli mizrak

CIGI: Samanist gelenekte ,iyi ruh. Boy ve oymaklari kotuluklerden koruduguna inanilan ruh

CILDUZ: Yildiz

CILIMGA: Kagan ve Han-larin mektuplarini yazmakla gorevli kisi

CIBELIK: Sonsuz, sonsuzluk

CICI: (Cicik, cicek) 1- Cicek, gul 2- Konuk 3- Sevim, sevimlilik

CIDAGU: Yetkin, yetenekli, becerikli

CIDE: Iri, uzun bir agac turu

CIGA: Tac, gelin basi

CIGIL: Hafif, yegni, kolay

CILMAYA: Turk mitolojisindeki efsanevi kanatli at

CINGIL: 1- Galip, utkan 2- Guvenilir,sadik

CINGU: Zafer, utku

CIVIL: Iyi ruh, temiz , arinmis ruh

COLAY: (Yolay) birl. Yol/Ay...Kazaklarda -ayagi ugurlu” kisiler icin kullanilir.

COLDA: Yolcu, yola cikan

CUCI: 1- Cici, cici, cicik, cicek, cucu, cuci 2- Konuk..Bu ad daha cok, beklenmeyen dogumlar sonrasi

kullanilir ve bu yuzden -konuk” anlamini icerir

CULUM: Narin, nazik, hassas

CUMUK: Yumuk, yumulmus

CUPAR: Parfum, guzel koku

Ç harfi ile baslayan isimler

CABA: Gayret, enerji

CABACI: Gayretli, enerjik

CABAK (Caba)1-Cabuk,cevik 2- Kucuk bir gol baligi turu

CABAR: 1- Capar, davranir 2- Ulak, kurye, elci

CABUK: (Capuk) Capan, caba gosteren, cabalayan

CACA: 1- Savas baltasi 2- Gemici 3- Cici, cicik

CAGAVUN: Bal arisi

CAG: 1- Zaman, vakit 2- devir, devran 3- su sesi, sirilti

CAGA: Yavru cocuk

CAGAN: 1- Bayram, eglence 2- Simsek 3- gurz, cakan 4- Beyaza kacan beyazimsi

CAGANAK: Calgi, enstruman

CAGAS: Kirlangic

CAGATAY: birl. Cag/Atay

1-Caginin en unlusu 2- cagdas, caginin ilerisinde

CAGDAS: Cagin insani, ayni cagda yasayan kisiler

CAGIL: 1- Su sesi 2- Cakil tasi

CAGILDAK: Caglayan, selale

CAGILTI: 1- Su sesi, suyun tas ve kayalara carparken cikarttigi ses

CAGIN: 1- Simsek , cakin 2- Gurz, topuz

CAGIR: Cagiri, cagri

CAGIRGAN: Cagiran, davetkar

CAGLA: 1- Namuslu, durust 2- Erik turlerinden bir yemis

CAGLAK: 1- Namuslu, durust 2- Caglayan, selale

CAGLAR: Selale, caglayan

CAGLASUN: Durust

CAGLAV: Durust

CAGLAYAN: Selale

CAGLAYIK: Selale

CAGLI: 1- Durust 2- Yakisikli, guzel

CAGLIN: Meshur ve liyakat sahibi

CAGRI:1- Mesaj, davet 2- Dogan kusu, doganin bir cesidi

CAGRUK: Kati, sert

CAKA: 1- Savas baltasi 2- Caki 3- Fiyaka, calim, gosteris

CAKALOZ: 1- Fener 2- Ilkel bir top silahi (Top mermisi yerine cakil tasi atan)

CAKAN: 1- Gurz,topuz 2- Simsek

CAKAR: 1-Deniz feneri 2- gurz

CAKI: Kesici, yontucu kucuk bicak

CAKICI: 1- Cakma eyleminde bulunan 2- Caki ustasi

CAKIL: Cakil tasi

CAKIN: 1- Simsek 2- Kivilcim

CAKIR:1- Dogan turu bir avci kus 2- Gurz 3- Sarap, icki

CAKIRCA: Dogan turu bir avci kus

CAKIRCI: Eskiden saraylarda, ozel olarak dogan terbiyeciligi yapanlara verilen bir sifat

CAKMAK:..Cak kokunden tureyen, vurmak, kesmek, bolmek eylemi icin kullanilan bir sozcuk

CAKMUR: Tutumlu, eli siki

CAKTU: Iri yapili, gosterisli

CAL: Kilic darbesi, darbe, vurus

CALAP: Ulu ruh, Kadiri mutlak (Eski donem Tanri sifatlarindan)

CALGAR: Calici, vurucu

CALGICAY: Tastan yapilmis el degirmeni

CALIK:1- Silahsor, iyi kilic kullanan 2- Celik 3- Mesaj, haber 4- Hasari, yaramaz

CALIM: 1- Gosteris, fiyaka, kurum 2- Kilicin keskin tarafi

CALIMLU: Gosterisli, cekici

CALIN: Cig, jale

CALIS: Azim, ceht

CALISGAN: Caliskan, isguzar

CALKARA: Dogan turu bir avci kus

CALKIN: Darbeci, hamleci, vurucu

CALMA: Maden uzerine yapilmis oyma, isleme

CALMAN: Calici, vurucu

CALUK: Calik

CAM: Bir agac turu

CAMUR: Sazlik, bataklik

CANAYAZ: Berrak, billur

CANDAR: Karisik, karma

CANDIR: Karisik

CANGA: 1- Soylu 2- Pence

CANGAL: 1- Cok sik agacli bolge 2- Budakli agac

CAPAN: 1- Ulak, haberci 2- Enerjik,- caliskan 3- is elbisesi, eski giysi

CAPAR: 1- Enerjik, caliskan 2- Giysi 3- Saldirgan 4- ulak, haberci

CAPGIN: Enerjik, kosan, ardindan giden

CAPGUR: Tufan, afet, deprem

CAPIN: Atak, hucum, savlet

CAPITGAN: Saldiran, saldirgan

CAPLAN: Bir sahin turu

CAPLI: Sahin turu bir avci kus

CAPTI: Kosan, segirten

CAPTUG: Unlu, cok taninan

CAPUL: Cap...mak kokunden, vuran, saldiran, alip goturen vb. eylemlerin tumu

CARDU: Cinli, perili

CARMAGUN: Gorevli, gorevlendirilmis , emir almis

CASKA: Sabi,bebek, yavru

CASUT: Haberci, muhbir, ajan

CAT: Yansima, yayilma, un

CATAK: Catal, catalli, iki kollu degnek

CATAL: Iki kollu, iki kola ayrilmis nesne

CATGAL: 1-Yuksek daglik bolge 2- Catal

CATIK: Catilmis, terslesmis

CATLI(g): 1-Unlu, taninmis 2- Gozu kara, cesur

CATUK: Bicak sapi yapilan bir agac turu

CAV: Un, sohret, yansima, duyuru, bildiri

CAVA: Unlu, taninmis

CAVAS: Unlu, taninmis

CAVLAK: Caglayan, selale

CAVLAN: Caglayan

CAVLI: 1- Unlu,meshur 2- Dogan yavrusu

CAVUDUR: Iyi une ve sohrete sahip olan

CAVUNT: Un, sohret

CAVUS: Bilgi veren, bilgi goturen, bilgi dagitan (Cav...kokunden)

CAVUT: Duvar, sutun

CAY: Dere, irmak

CAYAN: 1- Dovulmemis, dokme demir 2- Islenmemis ham demir

CAYLAK: Kuyrugu uzun ve catalli bir avci kus

CAYLAN: 1-Dere kenari 2- Caglayan

CEBER: 1- Usta, mahir 2- Hos, latif

CEBI : (Cepi,cepni) 1- Sert bakisli 2- Usta eli yatkin, yetenekli 3- Cebe, cebe, silah

CEKEN: Cazip, cazibe, cekicilik

CEKIM: Cazibe, cekicilik

CEKIMLU: Cekimli, cazibeli

CEKLI: Armagan, hediye, dugun hediyesi

CEKMERGEN: Nisanci, iyi vurus yapan, silahsor

CELEK: Bulbul, guzel oten bir kus

CELEN: 1- Becerikli, caliskan 2- Fettan, yaniltici

CELIK: (Celuk,culuk) Gucu arttirilmis sert demir

CELIKTEN: Celik parcasi

CELIM: Beden, endam, gosteris

CELME: 1- Calma 2- Basa ortulen bez (Bandana)

CENGIN: Gosterisli, dikkat cekici

CENGIZ: Deniz

CENGSI: Mucize, olaganustuluk

CEPEN: Hatip, iyi konusan, guzel soz soyleyen

CERCI: Ulak, haber, bildiri ulastiran kisi

CERI(G): Asker, savasci, toplanarak bir araya gelmis erat

CEVEN: Cevre, muhit

CEVGEN: Cirit, degnek

CEVRI: Ceviri,girdap, anafor

CEVRIM: 1- Girdap, anafor 2- Cevre, muhit

CIDAM: Dayaniklilik, metanet

CIDAMLI: Metin, dayanikli

CIDIK: Guc, dayaniklilik

CIGAY (Cigay): 1- Fakir, varliksiz 2- Kurt yuzlu, kurt bakisli

CIG:1- su damlasi, kiragi 2- kar yigini, kar topu

CIGAL: Omuz, omuz basi

CIGIN: Cikin, bohca

CIGIR: 1- Cag, devir 2- cigin actigi yol 3- Dar yol, patika

CIGLA: Saf, halis

CIGLAN: Saf, halis

CIGRI: 1- felek 2- melodi

CIKAN: 1- kaynak, kaynarca 2- yegen, hala cocugu

CIKMAK: 1- cikma eylemi 2- Kaynak 3- cakmak

CILDIM: Seri- hizli, enerjik

CIMRIN: Aktif, faal

CIN: (cin, cine) saglam, dayanikli, guvenilir

CINAK: 1- sevap, hayr 2- guvenilir,sadik

CINDAN: sandal agaci

CINGAY: Ozu, sozu bir, sozune guvenilir

CINGILIC: birl. Cin(saglam, dayanikli) Kilic

CINGIR:1- Kopuza benzeyen bir saz 2- Cingirak

CINTAY: Soylu, guvenilir

CIRAY: Yuz, eda, cehre

CIRGANIS: Zevk, haz, tat

CITIRKI: Isik, nur, ziya

CIBEK: Atmaca turu bir avci kus

CICEK: 1- Gul, gul cicegi 2- Cici, cicik

CICIKAGAN: birl. Cici/Kagan

Hun Kagani (Ulusculugu, devlet siyasetine sokan ve bunun savasini veren kisi)

CIGAN: Yoksul, fakir

CIGEN: Gayretli

CIGENDIK: Gayretli, caliskan

CIGER: 1- Gayret,azim 2- Cokertis,cokertme

CIGERMIS: Cokertmis, dusmani bozguna ugratmis

CIGIL: Olgun,gelismis, olmus

CIGILVAR: Kisa ve kucuk ok, ozel ok

CIGDEM: Yaban cicegi, (Itir ciceginin Turkcesi)

CIL: Dag tavugu

CILDE: Kis mevsiminin en soguk donemi

CILDU: Hizli, seri, cabuk

CILEN: 1- Cig 2- Jale 3- Bir dag cicegi

CILENTI: Cig, jale

CIMCIK: Saf, masum

CINE: (Cin) 1- Sadik, guvenilir 2- Oz, soy 3- Kurt, kurt yavrusu

CINKAY: Sozune guvenilir, ozu sozu bir

CIPLI: Narin, ince yapili

CIRAY: Yuz, cehre, eda

CIT: Cizgi, sinir, limit

CITER: birl. Cit/Er (sinir muhafizi)

CIZGEN: Saban izi, karasabanin tarlada actigi yol

CIZIM: Resim figuru

COBAN: 1- Elinde cop (degnek, sopa) olan 2- Muhtar, oba beyi

COBAR: Degnekli, degnek tasiyan

COBAYIKMIS: Gonul kirici, hasin

COGA: Vahsi hayvan

COGAY: Yogun, kesif

COGAS: 1- Debdebe, sasa 2- Vahsi hayvan yavrusu

COKAN: 1- Gurz, topuz 2- Hayvan yavrusu

COKU: 1- Debdebe, sasa 2- Bolluk, bereket

COLAK (Calak) Silahsor, iyi kilic calan

COLBANAK: 1- Uzak goruslu 2- Torenin disinda kalan 3- Nikahsiz iliskiden dogan cocuk (Hakas

Turklerinde)

COLDU: 1- Bahsis, mukafat 2- Ganimet

COLPAN: 1-Kuzey yildizi 2- Uzak goruslu 3- Tanidik, bildik, asina

COMAK: 1- Iri ve yuvarlak degnek 2- Bir ucunda topuz bulunan sopa, silah 3- Inanmis, inancli

CONGAR: Gurultu, samata, nara

COPUR: Geyik ve karaca yavrusu

CORA: (cura, cur) 1- Yer tanrisi 2- Cin, peri 3- Ruh

CORAMAN: Cinli, perili

CORLU: Cinli kotu ruhlarin etkisinde kalan kisi. Bu ad Samanist gelenekten gelen bir ad dir.Eskiden

bunalimli ve toplum tarafindan hos karsilanmayan kisiler icin bu ad verilirdi ve bu kisiler Kam ve Baksilar

tarafindan tedavi edilmeye calisilirdi)

COTAK: Kabza, kilic kabzasi

COTUR: Kabza, kilic kabzasi

COKERMIS: Cokertmis, dusmani bozmus

COKLU: Soylu, asil

COKUL: Irmaklarin tasarak vadilere biraktigi tortu

COMCE: Agactan oyulmus su kabi

COZELI: Kipcak, merkezden uzakta olan

COZELTI: Ayrilis, kopus, firak

CUBAN: Coban, muhtar, obabasi

CUCU: Sair, sairane konusan

CUGA: (cuka) 1- Yurekli, cesur 2- Arinmis, duru 3- narin

CUGAY: Narin ve alimli kiz

CULCU: Serce, Turgay kusu

CULUK: 1-Celik 2- calik, kilic calan 3- aceleci, heyecanli

CURAN: Ruhlarla ilgilenen

CUTUR: Kilic kabzasi

CUVAS: 1-Sakin, rahat 2- dindar, dunyaya deger vermez

CUCEN: Akilli, aklini kullanan

CUNUK: Cinar agaci

D harfi ile baslayan isimler

DADAK:Degme, dokunma, tatma

DADAL: Tat alan, sezen, farkina varan

DAG: (Tag,tag,tak,tav) Dag...mec. genislik, buyukluk, ululuk,heybet

DAGACA: Dag gibi heybetli

DAKAK: Ucu atasli ok

DAL: 1-Ayri, bolunmus 2- saldiri, buyume, yayilma 3- batma, cikma 4- yalinlik, ciplaklik

DALAN: koridor, dehliz

DALAS: Dogus, karsilikli saldiri

DALAY: (Talay) Genislik, ululuk, sonsuzluk mecaz eden, asil anlami , buyuk deniz, okyanus

DALBAY: 1- Vasi, ardina siginilan kisi 2- Cuhadan yapilmis sapka

Kirgizlarda- 3- avci kuslari yakalamak icin, tuzaklara baglanarak birakilan kucuk kus

DALBOY: Vasi, ardina siginilan kisi

DALKILIC: birl. Dal/Kilic mec. Zirhsiz ve korunmasiz

DALKIRAN: Kirici, ayirici

DAMLA: Su damlasi , tane

DANA: Inek yavrusu, iki yasindaki genc inek

DANISMAN: Musavir, bilgi ve tecrubesine danisilan kisi

DANSIK: (Tansik) Olaganustu, fevkalade

DARGA: Vali, ust duzey, burokrat

DARGUN: Alingan, kirilan, narin

DARI : 1- Bir tahil turu 2- siki, sikinti, zorluk

DARICA: 1- Dari gibi, dari niteliginde mec. Bereketli 2- siki, sikici, zorlu

DARSIK: Ofkeli, hiddetli

DARUKA : (Darga) Vali, yonetici, burokrat

DARULGAN: alingan, nazli

DASKI: Taski, tasmis, disari cikmis, disarida olan

DAYAK: Degnek, baston, dayanilan nesne

DAYANC: 1- Dayanak, destek, guven 2- Dayanma gucu tahammul

DAYANGAN: Dayanikli, metin

DAYANGI: Kose minderi

DAYAR: Hazir, hazirlikli

DEBRET: Kimildayis, devinim

DAGER: Kiymet, para, nafiz

DEGERBILIR: birl. Deger/Bilir Kadirsinas, vefali

DEGERLU: Degerli, kiymetli

DEGIRMI: Cevreli, yuvarlak, toparlak

DEGNEK: Dayanak, dayanilacak nesne

DELI: Usu gitmis, azmis, dellenen, mec.gozu kara, yigit

DEMIR: Demir madeni

DEMIRAG: Zirh, orgulu gogusluk birl. Demir/Ag

DEMIRDEN: Demir parcasi

DEMIRDOGEN: birl. Demir/Dogen mec. Aci kuvvet sahibi

DEMIRGEN: 1- Demir, ham demir 2- temren, okun ucundaki demir parcasi

DEMIRHAN: birl. Demir/Han

Samanist gelenekte “ Maden Tanrisi”

DENERI. Dikkat, itina

DENGIZIK: Denizcik, kucuk deniz, gol

DENIZ: Deniz, buyuk gol

DENLI: Edepli, terbiyeli

DEPEGEN: Tekmeleyen, iyi tekme atan

DEPREM: Zelzele, sarsilma, kimildama (Kisisel gorusume gore bu ad cocuklara deprem sirasinda yada

deprem felaketi sonrasi yasanan, cileli gunler sirasinda dogan ve o gunlerin anisina verilen bir addir.)

DERIN: Derinlik...den mec. Olgunluk, bilgelik

DERMEK: Dirilik, canlilik, bir arada tutmak

DERNEK: Eglence, toy, birliktelik

DEVIN: Hareket, kimildanis, davranis

DEVRIM: Devirme, yikma, devirip yerine gecme,..ihtilal

DEYIM: Soylenis, darbimesel

DEYIS: Soyleyis, siirsel anlatim, ozan dili

DIVRAK: Yakisikli, alimli, civan

DIBEK: 1- Agactan oyulmus buyuk havan 2- Yayik agac

DIK: 1-Yukseklik, yukselis 2- kararlilik, yikilmazlik, caymazlik 3- inat

DIKEC: Sutun, dikil, dikilmis

DIKMEN: Inatci, kararli

DILEK: Dil ile istenen, dile getirilen istek, arzu, murat, dilek

DILER: Dileyen, dileyici

DILIM: kesik, bolum, bolunmus, bicimlenmis

DINC: Zinde, saglam, direncli

DINLER: Terbiyeli, munis, muti

DIP. Baht, talih

DIPCIN: 1- Bahti acik 2- Saglam, dayanikli

DIREK: 1- Dirilik, saglamlik, ayakta kalmak 2- Temel, dayanak 3- Vezir,bakan

DIREN: Direnc, karsi koyus, dirilik

DIRENC: Direnme gucu

DIRENGEC: Destek, dayanak

DIRGEN: 1-Dirilik,2- harmanda kullanilan demir catal

DIRI: (diri, dirik, Tiri, tirik) Can, ruh, canlilik, canli

DIRIL: Can, ruh, tin

DIRIM: Yasam, saglik, canlilik

DIRLIG: Yasam, hayat

DIRSE: Derse, soylerse, konuskan

DIZIK: (dizi) Kolye, taki

DIZLEK: Hazir cevap, konuskan

DODURGA: 1- Dolgun, doyumlu 2- doyuran, doyurucu 3- acik, net, berrak

DOGA: 1- Tabiat,dogallik, ortaya cikis 2- Huy, yaradilis, fitrat

DOGAN: 1- Soylu bir av kusu 2- Dogmus, olmus, ortaya cikan

DOGRU: Durust, yalansiz, sozune guvenilen

DOGRUL: 1-Dogruluk, durustluk 2- Ayakta duran, direncli

DOGU: Gunesin dogus yonu

DOGUC: Dogus,dogma, ortaya cikis

DOGUDAN: Dogulu, dogu yonunden gelen

DOGUS: Dogma, ortaya cikis

DOKUNAK: Dokunus, degis, mec. Agir, mahsun,yurek sizlatan, yurege dokunan

DOKUNC: Dokunak, huzun

DOKUZ: Dokuz sayisi, Turklerin en cok eskilerden beri ugurlu sayilarindandir

DOKUZ ARKA: Dokuz/Arka (...Eski donemlerde soyluluk gosterme ve belli etmesi acisindan, bir kisinin

babasindan itibaren geriye dogru dokuz atasinin sayilip aciklanmasi..)

DOLANDI: Dolanan, gezgin

DOLU: 1-Bilgin, tecrubeli, ogretmen 2- Butun, tam, eksiksiz 3, Samanist gelenekte ve Alevi_Bektasi

gelenekte, icki, sarap 4- kisa suren, iri taneli yagmur

DOLUN: Tam, butun, eksiksiz

Yakut Turklerinin eski bereket Tanrilarindan

DOLUNAY: Ayin on dordu, ayin en guzel hali

DOMANIC: 1-Dumanli bolge 2- Tumsek, engebeli arazi

DONAT: Giyim, kusam, zenginlik, comertlik

DOMURCUK: Gul, tomurcuk

DONATMIS: Giydirip, kusatmis, sevindirmis, comertlik gostermis

DONATUR: Comert, eli acik, bagislayici

DONSUZ: Ciplak, fakir, varliksiz

DORA: Doruk, zirve, sahika

DORAN: (Duran) Diri, canli, yasayan

DORU: 1- Doruk, zirve 2- Kara ile kizil arasi renk (At rengi)

DORUK: Zirve, uc, sahika

DOYMADUK: Doyumsuz, sevilmeye doymayan, doyulmayan

DOYUM: 1- Doymak, tatmin 2- Ganimet, bereket

DOYURAN: mec. Comert, hayr sahibi, iyilik sever

DOGEN: 1- Dovuscu,doven 2- Ekin saplarini ezmeye yarayan, altinda cakmaktasi bulunan genis tahta

DOGER: 1- Dover 2- deger, kiymet 3- Kalin, enli bir agac

DOGERLI: Degerli

DOGUS: Dovus, savas, kavga

DOGUSGEN: Kavgaci, savasci

DOKUMHAN: birl. Bokum/Han 1- Dokmekten dokum 2- Dugum, bag

DOLEK: 1- Cok dol veren 2- Koyunun kuzuladigi yer 3- Itibarli, saygideger, maharetli

DOLEN: Muti, sevgi gosteren

DONDER: (Done, dondu gibi “donmek” fiilinden turetilmis, cocuklari olen ailelerin, yeni

cocuklari oldugunda kullandiklari adlardan)

DONDU: Donus yapan (Reenkarnasyon) cocuklari olen ailelerin verdigi adlardan

DONGEL: Saat

DONGU: Donusum, basa donus

DONGUN: Dargin, gonlu kirik

DONMEZ: Kararli, cesur, azimli

DULAK: Dolu, olgun, tecrubeli

DUMAN: 1- Sis, kiragi 2- atesten cikan gaz

DUMLU: 1- dumanli, sisli bolge 2- Soguk ve ayaz alan yer

DUMRUL : 1- Okun sivri ucu 2- Basi dumanli, efkarli

DURA: (Durak) 1- yasam, hayat 2- Saglamlik, dayaniklilik, kalicilik 3- ev, yasanilan yer, barinak (Bu ad,

cocuklari olmus ailelerin yeni cocuklari oldugunda yasamda kalip uzun yasamasi ve saglikli olmasi dilegini

iceren adlardandir ve cok eskilere dayanan bir gelenekle bu gun de surdurulmektedir.Durak, Dursun,

Durmus, Durdu, Yasar, Tokta, Tok, Toka, Toktamis, Turan vb. adlar da hep ayni psikoloji ve gelenegin

urunudur.

DURAK: (Dura) Yasam, hayat

DURAN: (Turan) Durucu, kalici, yasayan, canli

DURCU: Durucu, kalici canli

DURDU: 1- Duran, kalici, canli, yasayan 2- Yasam, hayat

DURGAC: Durak, durulan, yasanilan yer

DURGUN: 1- Durulmus, suzulmus, arinmis 2- Sakin, sukuna ermis, kendi halinde

DURMUS: 1- Duran, yasayan, canli 2- Yasam, hayat

DURSUN: Durmasi, yasamasi istenen

DURU: 1- saf, sade, berrak 2- Duran, durgun

DURUK: Duru, durucu

DURUL: 1- Sukun bulmak, huzura kavusmak 2- Gunahsizlik, arinmislik

DURULCA: Masum, gunahsiz

DURULMAZ: Afacan, yaramaz

DURULMUS: Tatminkar, sakin

DURUM: Yasam, hayat, suregenlik, durus

DUVA: (Duve)

DUVAK: Ortul kapanmis, gelin basi

DUVAN: (Dogan)

DUYAN: Duyucu, hissedici

DUYAR: Duyarli, hisli, duygulu

DUYARI: Duyarlilik, hislilik

DUYGU: His, duyum

DUYUS: Duyum, hissedis, duyarlilik

DUYUSAN: Duyan, hisseden

DUGUN: (Togun, Toygun) Toy gunu, yemekli eglence

DUS: Ruya, aniden ortaya cikis

DUSELGE: Pay, hisse

DUSERGE: Miras, pay

DUSUNGU: Dusunerek uzulme, kafaya takma, uzulme, teessur

DUVE:1- Genc inek, dananin buyugu 2- Doven, dovuscu

DUVECI: Dovucu, dovuscu

DUVEHAN: birl. Duve/Han

DUVEN: (Doven)

DUYECI: Dovuscu, doguscu

DUZ: (Tuz) 1- Dogru, dogruluk, gercek 2- Soy, kok, dol 3- Kural,kaide

DUZE: Duzen, uslup, tarz

DUZEN: Kural, kurallar butunu

DUZGE: Sus, makyaj

DUZGUN: 1- Duzulu, duzenli, muntazam 2- Gidisat, teamul

E harfi ile baslayan isimler

EBIN:(Evin) Tane, oz

EBINC: Refah, huzur

EBIRI: Erim, erdem, fazilet

EBREK: Dayanikli, sebatkar

EBREN: 1- Evren, kainat 2- Felek, talih

EBRET: Ayrilim, ihtilaf

EBRUK: Dayanikli, sebatkar

ECE: (Ece)

ECEVIT: 1- Caliskan ,, aktif 2- hasari, yaramaz

ECE: 1- Dahi, cok akilli, cok zeki 2- Saygideger, gorgulu hanim

ECINE: Dogru sozlu, sozune guvenilir

EDE: (Edi, Ata) Atalik, hatiri sayilan, sozu dinlenen kisi

EDERKON: birl. Ede/Kon (Konmaktan can, ruh)

EDGU: 1- Iyi, guzel, hos 2- Adil, adaletli 3- Egitmen, ogretmen

EDGUDI: 1- Egitici, ogretici 2- Iyi, ala

EDI: Eda, ata, saygideger ulu kisi

EDIGE: 1- Iyi, iyi kalpli 2- ogretmen

EDIK: Kisa konclu cizme

EDIL: (Idil,etil, atil) iyilik, guzellik

EDIZ: 1- Kiymet, kiymetli 2- Yuksek, Yukselmis

EGE: (Eke,Oke)1- Dahi, cok akilli 2- Egemen, sahip 3- Bakici, egitici

EGEMEN: 1- Hakim, sahip, kendinden baskasini dinlemeyen, buyrukcu 2- bilge kisi, dahi

3- aga, agabey

EGIT: Goz degmesi ve nazara karsi goz kenarlarina surulen bir ot

EGBER: Egri, egrilmis

EGILMEZ: Gururlu, magrur, dik basli

EGIN: Egirilmis

EGIR: 1- Saris, ceviris, kusatma 2- bukme, kivirma

EGNEZ: Narin, zayif, ince

EGREK: Sik, bol

EGRI: Egik, bukuk mec. Saygili, alcak gonullu

EGRIM: Pinar, goze, kucuk caglayan

EKE:1- Dahi, cok akilli 2- Sahip, egemen 3- bakici, egitici

EKEC: Cana yakin ve cekici kiz

EKELIK: Deha, kiymet

EKIM: 1- Ekin ekme eylemi 2- Yarim, ziraat

EKIN: 1- Mahsul, tarla urunu 2- tarlaya ekilip olmasi beklenen her turlu bitki

EKINCI: 1-Ikinci (erkek, ya da kiz) 2- Rencber, ciftci

EKSUK: Azlik, yokluk, yoksulluk

EKSI: Eksi,eksik, azlik, yokluk

EL: 1- Il, Ulke, Memleket 2- Ilgi, baglanti 3- Baris, Sukunet 4- Kolun, bilekten asagisi

ELA: (Ala) Renkli alacali

ELBAN: (Ilban) Devletci, devletine bagli, sadik

ELBIR: birl. El/Bir mec. Elbirligi, isbirligi, imece

ELCEK: 1- Ekin bicme araci 2- Munis, sessiz

ELCIK: Eldiven

ELCI: 1- Devletine bagli, devletci 2- Devleti adina aracilik eden, haberci, temsilci

ELCIM: Demet, tutam

ELCIN: 1- Demet, bag, buket 2- Ekin bicerken kullanilan bir alet 3- Devlet gorevlisi, devletine bagli

ELDEK: 1- basiret, kabiliyet, eylem gucu 2- Yedek, elde bulunan

ELDEM: 1-Aliskin, yetiskin 2- Sevimli, cana yakin 3- evcil koyun

ELDUZ: birl. El/Duz Yurtsever

ELEZ: (Eliz)Ari,duru, temiz, munis, uyumlu

Yakut destanlarinda bekaret tanricasi (Ulu Tuyun’un kizi)

ELGAY: Yurtsever

ELGIN: 1- Konuk, oncelik verilen kisi 2- Gurbetci, yurdundan uzak

ELGORMUS: Gezgin, seyyah

ELGUN: Halk, avam, halktan kisi

ELIBOL: Comert, eli acik, sahi

ELIK: Usta, eli yatkin

ELIS: Usta, maharetli

ELITAS: Cimri, eli siki

ELITEZ: Becerikli

ELKATMIS: birl. El/Katmis Ulke fethetmis, algan

ELKIN: 1- konuk 2- Yolcu

ELOVER: Yurtsever

ELTUTAR: birl. 1- El/Tutar mec. Yardimsever, hayirsinas 2- Fatih, Algan

ELVEREN: Olgunlasan, yeterlilik kazanan

EMCI: Doktor,eczaci

EMEC: Amac, gaye

EMEK: 1- Gayret, cehd, zahmet 2- Guc, enerji

EMEN: 1-Can, ruh, hayat 2- Agac dikmek icin acilan cukur 3- mese agaci

EMET: Sinir, mesafe

EMGEK: Emek, zahmet, gucluk

EMLEK: Duygulu, merhametli

EMRE: (Imre) Duskun, asik, hayallerle yasayan

EN: (Yen)1- Derinlik, genislik 2- Av 3-Kiyi 4- Arka

ENCU: Sukun,huzur,ruh derinligi

ENDES: Esit, musavi

ENEC: Meyil, meyilli

ENIK: (enuk, enek)Genisce, yayik

ENGIN: 1- Genislik, derinlik, yayiklik 2- ufuk, ufuk cizgisi

ENICUK: Hisim, kavim- kardes

ENIS: (Enus) 1- Inis, yokusun karsiligi mec. Rahata ve huzura erme 2- Uclarda, ekstrem

ENKIS: Tecrubeli, deneyimli, olgun

ER: 1- Olgun,olmus, ergin, yetiskin erkek 2- Asker, ceri

ERCE: birl. Er/Ce...Erkege yakisir bicimde

ERCIN: Ulkenin idari bolumlerinden her biri (Il, ilce, kasaba vb.)

ERDEM: ( Ertem) Fazilet, bilgelik, yucelik, hunerlilik

ERDEMCI: Erdem sahibi

ERDEMLU: Erdem sahibi

ERDEN: Er parcasi, erden olma

ERDIN: Ermis, olgun

EREK: Erisilmek istenen, ulku, hedef

EREKLI: (Eregli) Eregi olan

EREM: Mujde, iyi haber

EREN: 1- Olgun, 2- Hur, bagimsiz 3- Din ile butunlesmis

ERENTUZ: birl. Eren/Duz

T...Tuva ve Cuvas Turklerinde, “Terazi Yildizi”

EREZ: 1- Erisilen, mutlu olunan 2- Cesur, gozu kara, dayanikli

ERGEN: Olgun, deneyimli

ERGENE: 1- Gucluluk, egemenlik 2- Maden dagi 3- Daglar arasindaki gecit

ERGENEKON: 1- Maden dagi 2- Daglar arasindaki yurt

ERGI: Eris, olgunluk, deneyim

ERGIL: 1- Bilgili, deneyimli, yetiskin 2- Savasci, cengaver

ERGIN: 1- Ermis, olgun, irfan sahibi 2- Savasci, cengaver

ERGUN: 1- Yumusak huylu kisi 2- Hizli kosan at 3- Argun

ERIK: Ermis, olgun, bilge, filozof, becerikli

ERIKEN: Ermis, olgun, bilge

ERIM: 1- Mujde, iyi haber 2- Felsefe, derin bilgi 3- Vade, zaman

ERINCIK: Mahcup, utangac

ERINC: 1- Olacak, olmasi gereken, kacinilmaz sonuc 2- Nimet, bolluk

ERIS: Gaye, erisilmesi istenen

ERISEK: Ulku, gaye

ERISEN: Ulasan, vasil olan

ERISKIN: Olgun, kamil, ermis

ERK: 1- Guc, kudret 2- Iktidar, erklik, hukumranlik 3- Bagimsizlik,egemenlik

ERKE: 1- Egemen, guc 2- Isve, naz, cilve 3- Cekicilik, cekiciligi kullanma istek ve yetenegi

Turk mitolojisinde, Ulgen’in dokuz kizindan biri ve namus tanricasi

ERKELI: Egemen

ERKEM: Nazlim, isvelim, edalim

ERKI: 1- Guclu, egemen, erke 2- Atik, cevik

ERKIN: 1- Bagimsiz, otorite tanimaz 2- Basina biuruk, kendi bildigini okuyan 3- Surekli, sureklilik

ERKINDIK: Erkinlik, bagimsizlik, hurriyet

ERKLIG: Egemen, kuvvetli, sevkatli

ERKMEN: 1- Bagimsiz, basina buyruk 2- Bekar, evlenmemis

ERLIK HAN: birl. Erlik/Han

Samanist gelenekte “Cezalandirma Tanrisi”

ERMAN: 1- Erdemli, guc, mert 2- Kutsal, mukaddes

ERMIS: Olgun, mudrik

ERNEK: Kucuk parmak, serce parmagi

ERSE: Ermesi, olgunlasmasi istenen

ERSIN: 1- Uzun omurluluk dilegi 2- Olgunluk, bilgelik dilegi

ERSU: Fazla, cok fazlalik

ERTE: 1- Seher, safak 2- Yarin, gelecek, sonraki, halef

ERTEGI: Destan, lejant

ERTEN: Tan, safak

ERTIK: Meslek, sanat

ERTIM: Olgun, eriskin, bilge

ERTIN: 1- Mahsun, huzunlu 2- Kendine yeten

ERTINGU: 1- Olaganustu, fevkalade 2- Efsane, mit

ERZENE: Doruk, zirve, en ust

ERZI: Veli, vasi, yonetici

ERZIK: 1- Asil, ana, temel 2- Soylu ve yigit

ESBOL: birl. Es/Bol ...Cok zeki, cok akilli (Usu-bol)

ESE: 1- Mutluluk, saglik 2- Yel, esinti

ESELIK: Selam, selamet

ESEN: 1- Saglik, selamet 2- Yel, yumusak yel

ESENLU: Esenli, saglikli

ESER: Esinti, yel

ESI: Yel, esinti

ESIM: Esinti

ESIN: 1- Esinti, yel 2- soluk, saglik, nefes 3- Ilham

ESINTI: Yel, hafif yel

ESIRGEN: 1- Arkadas, dost, yaren 2- korunan, yakinlik duyulan

ESIRGENC: Nazli, nazenin

ESIRKIS: Merhamet, acima duygusu

ESKIN: Yel, yel alan

ESLEK: 1- Yumusak basli, uysal 2- Selam, selamet

ESNEK: Uzayan, genisleyen, esen

ESRIGUN: birl. Esri/Gun...firtina

ESRIK: Mecnun, kendinden gecmis

ESRIMIS: Kendinden gecmis

ESTELIK: Yadigar, hatira

ESTI: Yel, esinti

ESIM: Caliskan, becerikli

ESINGEN: 1- Caliskan 2- Esit, musavi

ESITGEN: Isitken, isiten, dikkatli

ESKIN: 1- Hizli, atik 2- Dayanikli, metin 3- Ruzgarli bolge, ruzgar alan bolge

ESLIK: Dost, yaren, refik

ETGU: 1- Iyi, iyilik 2- Etki, siddet

ETIGE: Ogretmen, murebbiye

ETIL: Itil- idil

ETINGU: Olaganustu, fevkalade

ETIZ: Yuksek, ulu

EVCIL: Evine bagli, evcimen

EVCIM: 1- Evcimen, evcil 2- Isguzar, hamarat

EVCIMEN: Evine bagli

EVCIMIK: Ekonomist, muktesit

EVDES: Hanim, erkegin esi

EVGI: Ivedi, acele

EVGIN: 1- Aceleci, telasli 2- Evcil, evine bagli

EVIN: Cevher, oz, nuve

EVIRGEN: 1- Tedbir, tedbirli 2- Donusum, cevirim

EVREN: 1- Kainat 2- Ejderha, canavar 3- Baht, talih

EVRENSEL: Evreni kaplayan, evreni icine alan

EYGI: Iyi, salih, temiz

EYGIS: Iyi kisi, iyi insan

EYGU: Iyi, iyice

EYIN: Vucut

EYINC: Refah, mutluluk

EYLEM: 1- Is, is gorme, calisma 2- Etkileyici davranis 3- Durdurma, onunu kesme

EYLETMEZ: Amansiz, aman vermez

EYLETUR: Iyilik sahibi, comert

EYLIK: Iyilik, yardim, iane

EYMEN : 1- Alcak gonullu, mutevazi 2- Yardimsever, hayirsinas

EYMUR: (Eymir) Iyilik sahibi, hayirsinas

EYTEMIS: Guzel konusan, tatli dilli, hatip

EYUGE: Iyi,iyice

EZDI: Ezen, ezici, baskici

EZGI: 1- Iyi, iyilik, 2- Uyum, ahenk 3- Aci, uzuntu 4- Name, hos sada

EZGIN: Ezik, ezilmis, aci cekmis, mahzun

EZILGEN: Mazlum, zulum gormus

EZIM: 1- Belirti, iz 2- Zorunluluk, mecburiyet

EZINC: 1- Belirti, iz 2- Ezginlik, mahzunluk

G harfi ile baslayan isimler

GALI:Kalin, Hediye, bagis, cehiz

GALIN: Hediye, cehiz

GAMAG: Butunluk, butun, tum

GARA: Kara

GARACU: Sivil, resmi olmayan

GARGILI: Kargili, mizrakli

GASPAK: Suslu, muzeyyen

GAYIR: (Kayir) 1- Taraf, destek, kayirma 2- Lutuf, ihsan, hediye

GAYURMUS: Kayirmis

GAZAN: (Kazan) 1- Kazanma, kazanc, ustunluk 2- Kizgin, kizginli celallenmek

GECE: Gecmis, mazi, gecen

GECEK: Gecit, kopru

GECER: Geceli, caiz

GECGEL: Makbul, nafiz

GECGIL: Gecerli, makbul

GECGIN: Gecmis, kendinden gecmis, feda etmis

GECIM: 1- Yasam, dirlik 2- Anlasma, uyusma 3- risk, yiyecek, nafaka

GECIMLU: Munis, yumusak huylu

GECIMLUK: Gecinmek icin gerekli olan

GEDEK: 1- Gorev, vazife 2- Oyuk, kirilip, yikilarak acilan yol

GEDIZ: Su birikintisi, golet

GEGEZ: Mumkun, uyumlu

GEGIN: Set, siddetli

GELBERI: Ocaklardan,ates cekmek icin kullanilan ucu egri demir cubuk

GELDEC: Gelecek, ati, istikbal

GELEK: (Gelik) halef, sonraki

GELGEC: Gecici, kalici olmayan

GELGEL: Cekim, cazibe

GELDI: Gelecek, istikbal

GELIN: Gelen, disaridan iceriye gelen

GELINCIK: Kir cicegi

GELIK: Halef, sonraki

GELIKLI: Halef

GENCE: (Gencek, genc) Taze, yavru, genisleyen, gelisen

GENES: Musavere, mesveret

GENGSI: Cengsi, mucize

GENIS: Yaygin, enli, engin

GENSU: birl. Gen/Su Deniz, buyuk gol

GER: 1- Soz verme, ant icme, baglama, anlasma, birlesme 2- Vahsi hayvan yavrusu

3- Dev, devasa

GERAY: birl. Ger/Ay Uygun, munasip, layik

GERAYHAN: birl. Geray/Han

Kirim hanliginin kurucusu ve ilk hani. Daha sonra gelen hanlar bu adi, birer

unvan olarak kullanmislardir.

GEREZ: Dilber

GERGOZ: 1- Zabit, zabita 2- Geyik gozu

GERIM: 1- Yon, cihet 2- Hicap, utangaclik

GEYIK: (Geyuk) Yabani, vahsi, yabancil

GEZ: 1- Nisan, isaret 2- Giz, sir

GEZGIN: Seyyah

GEZGINSU: birl. Gezgin/Su ...Irmak

GEZLER: Nisanci, iyi atici

GIYIN: Gamze, cukur

GICIK: Taze, hos, sevimli

GIDIK: Uc, kenar, sinir, limit

GIRAY: Uygun, layik

GIRGIN: Girisken, mutesebbis, cana yakin

GIRIK: Girisken, mutesebbis

GIRISKEN: Girgin

GILAV: Tesvik, destek

GILIG: (Kilik) Huy, yaradilis, tabiat

GIRGIC: Caliskan, aktif, faal

GIRCEK: 1- Gercek, hakikat 2- Bagli, sadakatli

GIRTINE: Iman, inanc

GIZ: Sir, Gizlilik

GIZEM: Sir, esrar

GIZLENC: Hazine, define

GONCA: Bahsis, hediye

GORAL: Kismet, nasip

GICIK: Minyon, sevimli

GOCEK: Taze, hos, guzel

GOCELGE: Konup goculen yer

GOCER: Gocmen

GOCMEN: Muhacir

GOCUNCU: (Gockuncu) Gecici, fani

GOGEN: Gok rengi, maviye calan, mavilesmis

GOGKUTLUG: birl. Gok/Kutlu

GOGNUK: 1- Yanmis, kavrulmus 2- Mavi, maviye kacan

GOK: 1- Tanri, Tanridan..Tanrisal, kutsal 2- Mavi ,Gok rengi 3- Yer ustu, gokyuzu

4- Ezel-ebet, bassizlik ve sonsuzluk 5- Guzellik, goz alicilik, ustunluk

GOKBEN: 1- Tanridan gelen, gok parcasi 2- Masmavi

GOKBORI: birl. Gok/Bori Tanrisal kurt..(Bozkurt)

GOKBORI: birl. Gok/Bori (..Bazi kaynaklarda “Bozkurt” olarak da gecer.)

GOKCE: Guzel, zarif, cekici, gozalici

GOKCEK: Gokce, cekici, guzel

GOKCEL: Mavimsi, maviye calan

GOKCELI: Guzel, Yakisikli

GOKCEN: Gokce, guzel, alimli, dilber

GOKCIL: 1- Gokten gelen, goksel 2- Mavi, maviye calan

GOKCIN: Mavi

GOKLEN: Ulu, mubarek

GOKMEN: Tanrisal, Tanridan gelen

GOKTURK: birl. Gok/Turk Tanridan kut almis. Kutsanmis Turk...(Tanrisal Turk,

Tanri tarafindan gokte yaratilip, yeryuzune yollanan Turk)

GOL: Gol, deniz mec. Ululuk, genis gonulluluk

GOLEGEZ: birl. Gol kenarinda yetisen bir su cicegi

GOLET: Kucuk gol, golcuk, yapay gol

GOMEC: Kuyuda (Toprak firinda pisirilen ekmek)

GOMEK: Komek, yardim, inayet

GOMUC: Hazine, define, mucevher

GONDEM: Itaatkar, muti, sadik

GONDER: Mizrak, direk

GONE: Onur, iftihar

GONEN: 1- Feyz 2- Onur, iftihar 3- Bolluk, bereket

GONENC: Acik, talih, mutluluk, iftihar

GONUL: 1- Can, ruh, duygu merkezi 2- Kalb, vucudun kan pompasi

GONULDAS: Gonul birlikteligi, ayni inanc, duygu ve dusunceleri paylasip

savunan bireylerin her biri

GORCEGIZ: Ufuk cizgisi

GORCEK: Ufuk, ufuk cizgisi

GORCUM: Gecici, fani

GOREGEN: Gorgulu, gorup gecirmis, deneyimli

GOREK: Goruntu, peyzaj, manzara

GOREZ: Meltem, hafif yel

GORGU: Terbiye, muaseret

GORGUC: Durbun

GORGULU: Terbiyeli

GORGUN: Gorgulu, deneyimli

GORK: Ihtisam, olaganustu guzellik ve cekicilik, ihtisam, debdebe

GORKEM: Ihtisam, debdebe, heybet, olaganustuluk

GORKEN: Hurmetli, Hurmete layik

GORKLUCE: Ihtisamli, heybetli, yakisikli, guzel

GORKLUG: Cok guzel, cekici, ihtisamli

GORUMCUK: Gorulmesi, ilgilenilmesi gerekli olan

GORUK: Gozetleyici, casus

GORUN: Goruntu, Aciklik, netlik

GORUNDUK: Asikar, gizlisiz, saklisiz

GOVEL: Gok rengini almis, goge ermis

GOVERI: Yesermis, gururlu

GOVEZ: Magrur, gururlu

GOY: Taze, genc

GOYMEN: Yanik, yanik tenli

GOYNUK: Yanik, kavrulmus

GOZ KAMAN: birl. Goz/Kaman Gozde, seckin, goz kamastirici

GOZAL: Goz alici, farkli, seckin, el ustunde

GOZBAY: birl. Goz/Bay Sihirbaz

GOZBAYCI: Sihirbaz, illuzyonist

GOZDE: Begenilen, goze girmis, el ustunde tutulan, emsallerinden daha ustte bulunan

GOZE: (Gozek, Koze) Kaynak suyu, menbaa

GOZEBE: Tahmin, beklenti

GOZEGER: Cekici, cazibeli

GOZEGU: Gozde, cekici

GOZEGEN: Ufuk, ufuk cizgisi

GOZEGIR: birl. Goz/Egir Cekici, cazip, goze hos gelen

GOZEK: Goze

GOZEN: Cazibeli, cekici, goze hos gelen

GOZERI: Durbun

GOZGEC: Ayna

GOZGOR: Ayna

GOZGU: Ayna

GUNA: Kina

GONCUK: (Goncuk) Kisa gun, kis gunu

GUR: (Gur,Kur) 1- Siddet, kizginlik, ofke 2- Ates, ateslilik

GURSACTI: birl. Gur/Sacti (Kizgin, celalli, hiddet ve ofke sacan)

GUVA: Geyik

GUYUK: Canavar, ejderha, vahsi ve yirtici hayvan

GUYULDAR: Uyumlu, ahenkli, gecimli

GUZ: 1- Guzel, cekici, yakisikli 2- Oguz

GUCENIR: Alingan, mahcup

GUCENMIS: Alingan

GUC: (Gucu, kuc, kucluk) Enerji, kuvvet

GUCEYU: Cok guclu, yenilmez

GUCLUK: Guc, zorluk, mesakkat

GUDEK: Gudulenme, motivasyon

GUDER: Murat, emel, beklenti

GUDUL: 1- Sac uzerinde pisirilmis misir ekmegi 2- Kisa, kalin 3- Gozu pek

GUDUR: Hayal, kurgu

GULEC: Guler yuzlu, mutebessim

GULEGEN: Guler yuzlu, mutebessim

GULEK: 1- Handan, mutebessim 2- Golcuk, kucuk gol

GULEN: Mutlu, mutebessim

GULER: Mutebessim, guler yuzlu mec. Talihi acik

GULESIN: Mutlu, sikintisiz, tasasiz olma dilegi

GULGUN: Gulen, mutebessim

GULSUN: Mutlu, sikintisiz olma dilegi

GULUK: Gulen, mutebessim

GULUMSER: Mutebessim, sevimli

GUMUL: Demet, buket, deste

GUMUS: Gumus madeni

GUN: Gunes, gunduz, afitap

GUNANA: birl. Gun/Ana

Sogay Turklerinde eski donem, gunes tanricasi

GUNCE: Guneslik, semsiye

GUNCEK: Guneslik

GUNCU: 1- Gunese benzeyen, gunes gibi 2- Gunesi seven

GUNDAS: Gun/Das ..Ayni gunesi paylasan, gun ortagi

GUNDEM: Agir basli, mulayim

GUNDEN: El ustunde tutulan, revacta..

GUNDER: birl. Gun/Der (..Derlemekten..)

GUNDONDU: birl. Gun/Dondu bir cicek turu

GUNDU: Gunduz, gun ortasi

GUNDUZ: Gun ici, gun ortasi, gunesli gun

GUNES: Gunes

GUNEY: (Kuney) Gunese bakan, gunes goren

GUNGEN: Takvim, vakit

GUNGOR: birl. Gun/Gor “mec. Bahti acik olsun, mutlu olsun”

GUNGORMUS: birl. Gun/Gormus “mec. Deneyimli, dolu yasamis

GUNLUK: Guneslik, semsiye

GUNTULU: birl. Gun/Tulu (...Gunduz dusu)

GUNUC: Nafaka, gunluk

GUNYELI: birl. Gun/Yeli ..dogudan gelen yel, dogu ruzgari

GUR: (Kur) 1- Saglam, siki 2- Sik, yogun 3- Yigit, korkusuz

GURBOGA: (Kurboga) birl. Gur/Boga

Turkistan’in Araplarca isgal edildigi donemlerde, ozellikle o siralarda

Genel vali olan, “ Ibni-kuteybe” adli capulcuya karsi, kahramanca direnen ve her

defasinda

Yeni direnisler orgutleyerek, Turkleri isgallere karsi uyanik ve diri tutmaya calisan bir Turk beyi

GURBUZ: Saglikli, kuvvetli, dayanikli

GURE: Guc, enerji

GURELI: 1- Enerjik, caliskan 2- Haz, doyum

GURGEN: Bir agac turu

GURUZ: (Gurz) Topuz

GUVEN: Itimat

GUVENC: Guvence, garanti

GUYUK: Canavar, vahsi hayvan

GUZ: Sonbahar

GUZEL: (Gozel) Yaksi, alimli, cekici, goze hos gelen

GUZEY: 1- Taze, korpe, yeni 2-Destek, firsat 3- Sonbahar 4- Kuzey yonu

GUZIN: (Guzun) Guz vakti, guz vaktinde dogan

GUZLEK: Guz doneminde kalinan yer

H (K Turkce'de H harfi yoktur) harfi ile baslayan isimler

Turkce'de h harfi yoktur. Ancak zamanla "K" harfi ile basliyan bazi kelimeler H harfi ile baslamistir.

HAN:1- Devlet baskani 2- Kagana bagli, ozerk devlet baskani 3- beylik baskani, yonetici

HANIM: 1- Han-in disisi 2- Soylu kadin 3- Han-in evdesi (Hatun) 4- Turk toresinde, kadinlara

olan saygiyi ifade eden genel bir sifat

HANLI: Yurttas, Bir Han-a bagli kisi, Bagimsiz bir devletin mensubu

HATUN: (Katun) 1- Kagan-in evdesi, kralice 2- Saygi duyulan, gorgulu hanim

Turkce-deki, kadin sozcugu buradan gelir.

HOMAR: (Humar) Yakisikli, cekici, guzel, suslu, fiyakali

HUN: (Kul) Koyun, koyunlu

HUS: Bir cam agaci turu

I harfi ile baslayan isimler

IDACU: Muhafiz, koruma

IDUG: (Iduk) Kutsal, tanrisal

IGAC: 1- Agac, agaclikli bolge 2- Fersah

IGAR: Kiymetli, agir

IGDIR: 1- Iyi, hos, hosluk 2- Yetkin, ehil

IGIRCIK: Fecir

ILACIN: Lacin, sahin kusu

ILANKU: 1- Kivrak, atletik 2- Ulu, Ululanmis, yuce

ILDIR: 1- Urkut, urkutucu 2- Berk, sert

ILDIRIM: Yildirim, berk

ILDUZ: Yildiz, necm

ILGAR: 1- Gayret, cehd 2- Atin, dort nala gitmesi hali

ILGAT: Kapali, muphem, belirsiz

ILGIM: Serap

ILGIN: Hos kokulu bir bitki

ILGIT: Ilik, tatli, sakince, yumusakca

ILICA: 1- Ilimli, ilik, ilikca 2- Yunak, hamam

ILIK: Sogukla sicak arasi

ILIMAN: 1- Ilik, ilik hava 2- Uyumlu, sakin, mutedil

ILKI: 1- At yavrusu 2- At surusu

ILKICI: At cobani

IMIRGI: Taze, korpe

IMRAG: (Imrak, Imre, Emre) Asik, sayeste, geckin

INAC: Yar, canan

INAK: 1- Han ve Kaganlara yakin olan kisi -Hasbey” 2- Gamsiz 3- Canan, yar

IRAZ: (Iris, uraz) 1- Baht, talih, mutluluk 2- Cesaret, gozu pek olma

IRGA: Talihli, sans, sansli

IRIM: 1- Buyu, efsun 2- Icinden su akan toprak, arazi

IRLAYU: Irlayan, yirlayan, akarak uzaklasan, irmak

IRMAK: Akarsu

ISIK: (Issig-Issik) Isi, sicaklik, hararet

ISIYEL: birl. Isi/Yel...meltem

ISRIK: Oksayici, sarici, isitici

ISSIK: Isik, isi

ISSIZ: Soguk, tenha, cansiz, kimsesiz

ISTIK: Sicak, iliman

ISBARA: 1- Caliskan, hamarat 2- birl. Isi/Bora

ISIK: Aydinlik, nur

ISIL: Yarul, nur, ziya, isik pariltisi

ISILTI: Isik parcasi

ISIN: Gunes pariltisi, isik pariltisi, yansisi

IYIS: Armagan, hediye, ihsan

i harfi ile baslayan isimler

IBAR: Parfum, koku, misk

IC: 1- Oz, gorunmeyen yan, bir nesnenin oz yapisi 2- Icerde kalan kisim, ic kisim

ICBUYRUK: birl. Ic/Buyruk

Saraylardaki ic hizmetle gorevli kisi

ICEN: (Icin) Icli, duygusal

ICER: Iceride, kapali, mahfuz

ICERGE: (Icergu) Icten, samimi

ICGE: Iceri, icerde, dahili

ICGELIK: birl. Ic/Gelik ..Icten gelen, dogal davranis, samimiyet

ICGER: Ice alan, ice baglayan, tabi kilan

ICGIN: Icli, icten, samimi

ICIGEN: 1- Ic geciren, icli 2- Sabirsiz, aceleci

ICIK: 1- Icli, duygulu 2- Icerde, dahilde, devlete tabi

ICIM: 1- Duygu, hassasiyet 2- Yudum, yudumluk

ICINGIR: Icli, hassas

ICIT: Icilecek nitelikte, icimi guzel

ICKUR: Savas meydani

ICLEK: Icli, narin, hassas

ICLI(K): Duygulu, hassas

ICTEN: Samimi,acik, durust

ICTENLUK: Samimiyet

IDE: (Ede, Idi) Ululuk, nufuz, kudret

IDEGE: Ulu, nufuz sahibi, edici, yapici

IDEGER: Eder, yapar

IDEKLI: Yapici, edici, guclu

IDER: 1- Izci, takipci 2- Yapan, yapici, edici

IDGU: 1- Iyi, guzel 2- Tanrisal, mubarek

IDI: (Idik) 1- Tanri, rab, sahip, efendi 2- Tanrisal, Tanridan gelen, mubarek, kutlu

IDIKUT: birl. Idi/Kut...Kut sahibi, Tanridan gelen, Tanriya yakin, Tanriya benzer, Tanri tarafindan

gorevlendirilmis vb. anlamlari iceren ve Uygur kaganlarinin buyuk cogunlugunun kullandigi bir unvan

IDUK: Idi, Tanrisal, mubarek

IGAN: Yikan, yikici, deviren

IGIT: 1- Yigit 2- Bakici, egitici

IGDI: (Igdir) Yetkin, ehil, iyice

IGREK: Saf, temiz, duru, ari

IGSEN: Kayitsiz, ilgisiz

IGSIZ: Salim, selametli

IKINC: Ikinci

IKIZER: Ikizlerden her biri, benzer

IKSIT: Yurekli, bagatur

IL: 1- Dogus, olus, olusum 2- Bitisme, butunlesme, doku 3- Devlet 4- Yurt, yer, konak, memleket,diyar

5- Halk, ahali, insan toplulugu 6- Baris, sulh

ILACAN: birl. Il/Acan ..Il almis, fatih, algan

ILACIN: Lacin, sahin

ILBAY: birl. Il/Bay .. Vali, bakan, beylerbeyi

ILBEY: birl. Il/Bey

Otmanlilar doneminde asker toplayip, onlarin egitim ve lojistigini saglayan kisilere

verilen bir unvan

ILBI: Buyu, sihir

ILBILGE: birl. Il/Bilge ( Devlet yonetiminde bulunmus ve devlet tecrubesi olan)

ILBILIG: 1- Devlet bilgisi ve deneyimi 2- Devlet arsivi

ILBILMIS: birl. Il/Bilmis Yurtsever, yurduna bagli

ILCI: Devlete hizmet eden, devletin hizmetinde olan

ILCIN: Devlet gorevlisi, devlete is goren

ILDAS: Yurttas, hemsehri

ILDEM: Pisman, nadim

ILER: Olusum, bitisim

ILEY: Civar, etraf

ILGEN: Kanit, delil, ispat

ILGERU: 1- Ileri, ileride 2- Dogu, dogudan 3- Bolluk, refah

ILGEZDI: birl. Il/Gezdi, Gezgin, seyyah

ILGEZER: birl. Il/Gezer, Gezgin

ILGI: Baglanti, bitisim, alaka, ozen

ILGIK: Barissever, barisci

ILGINC: Ilgi ceken, ilgi duyulan,enteresan, sira disi

ILGIR: Barisci, barissever

ILGORMUS: birl. Il/Gormus, Gezgin

ILGU: Amac, hedef

ILGUY: Nazli, nazenin

ILHAN: birl. Il/Han...Bolge Hani, Kaganliga bagli ozerk han

ILIDI: Yarar, fayda

ILIG(g): 1- Unlu, taninmis, meshur 2- Ilk, birinci, baslangic, ortaya cikis

ILIK: Ilk, birinci, once

ILINGI: Devletine bagli, devletinin hizmetcisi

ILIS: Bitisik, yakin

ILK: Baslangic, dogus, cikis, oncelik

ILKE: (Ulke) Kurucu, yapistirici, olusturucu..(Gunumuz Turkce-sinde,”prensip, dustur” anlaminda)

ILKI: ilk, ilkin, birinci

ILKIN: Birinci, oncelikli

ILKUS: birl. Il/Kus Kartal turu bir avci kus

ILLI: Bagimsiz, ozgur, devleti olan

ILMEN: Devletc devletine sadik

ILSIRET: birl. Il/Siret ..Dusmanin devletini yikip, esir eden, devletsiz birakan

ILTEMIS: birl. Il/Demis ..Yurtsever

ILTER: Yurt koruyucusu, yurduna sahip cikan, yurtsever, yurdunu toparlayan

ILTERIM: birl. Il/Terim

ILTERIS: birl. Il/Teris, Yurdunu ve budunu derleyip, toparlayan, bir aya getiren ve yucelten

ILTORE: birl. Il/Tore, ..Devlet gelenegi

ILTUTMUS: birl. Il/Tutmus, Algan, fatih

ILUN: 1- Ulu,yuce 2- Soylu 3- Genc, civan

ILYIGDI: birl. Il/Yigdi, Algan, fatih

IME: Em, care, derman

IMECE: Birliktelik, emek ortakligi

IMEN: 1- Emen, can, ruh 2- Kayin agaci

IMER: Hayirsever, iyilik sahibi

IMGE: 1- Iyi, yararli 2- Iz, belirti 3- Tasavvur, zihinsel sembol

IMISCI TUNGATAR: birl. Imisci/Tunga/Tar..Kaplanlarla dovusen cesur kisi

IMRAG (imrag-Imrak): Asik, dervis, dost

IMRE (Emre-Imrag): 1- Agabey,aga 2- Beylerbeyi 3- Asik, dervis, dost

IMREN: Imrenmekten...imrenilen, ic gecirten

INAK: 1- Kardes, kardes cocugu 2- Han ve beylerin en guvenilir adami ve yardimcisi

INAL: 1- Soylu, Kagan yada Hanlarin ana tarafindan akraba 2- Anasi Kagan yada Han soyundan olup

babasi kara budundan, halktan olan kisi 3- Avrupa-daki, kont, baron vb. unvanlarin Turkce-deki karsiligi

4- Emin ve guvenilir kisi

INALCIK: Kucuk Inal

T...1- Uygur kaganligi donemi bey ve komutanlarindan 2- Haverezmler devleti bey ve

INAN: Iman, inanc 2- Kural, akide 3- Emniyet, guvenlik

INANGU: Inanilan, guvenilen, mutemet

INANIR: Imanli, inancli

INCE: Hafif, yegni, nazik

INCESEN: Huzur ve guvenlik, sukunet

INCI: (Yinci, yincgu) 1- isve, naz,eda 2- Sessizlik, issizlik 3- Istiridye turu deniz

kabuklusundan cikan tane, taki

INCGU: Ince, narin

INER: Inmek...den mec. Alcak gonullu, mutevazi

INERBAS: birl. Iner/Bas mec. Alcak gonullu

INI: Kardes, karindas,kayin birader

INISI: Kucuk erkek kardesi

IPAR: Parfum, misk

IPEK: (Yipek) Ipek boceginin ipegi (Ip...kokunden)

IRCI: 1- Yirci, halk ozani 2- Ir.ik, iricik 3- Yirci, yerci, toprak sahibi

IRCIK: 1- Iricik 2- Er, kucuk er

IREN: 1- Sert, kati2- Arac, vasita 3- Urek, yurek

IRENCIN: 1- Bagimsiz, basina buyruk 2- Guclu, dayanikli

IRGE: 1- Yirlama, soyleme, okuma 2- Ergin, olgun

IRGIN: (Irge) Uygurlar ve Karluklar donemi memuriyet unvanlarindan

IRIK: Sert, kati, iri

IRIM: Mujde, iyi haber

IRIS: 1- Kurtulus, hurriyet 2- Iras, iraz

Turk mitolojisindeki tanrica adlarindan -kotu ruhlari kovup, tamuya gonderen tanrica”

IRKIL: 1- Ululuk, heybet, cesaret 2- Aksakal,kam, baksi

IRKIN: Olgun, bilge, ulu

IRKIT: Urkut, urkutucu, heybetli

IRKLI: 1- Guclu, muktedir 2- Yuksek dereceli memur

IRNEK: (Emek) Serce parmak

IRSI: Peri, peri kizi

IRTEGUN: birl. Erte/Gun Sabah

IRTEM: 1- Erdem, fazilet 2- Marifet, huner

IRTIS: Huner, hunerlilik

IRTUK: Deger, kiymet

ISEN: 1- Esen, yel, ruzgar 2- Doga, tabiat 3- Acik, net, sahih

ISTEK: Isteyis, arzu

ISTEM: Irade, dileme erki

ISTEMI: Istem, irade, dileme ve buyurma erki

ISBARA: (is, devinme, davranma) Bara /Var, varlik) birl. Is/Bara

ISCEN: Isguzar, hamarat

ISGUN: (Icgun) Kizil yaprakli bir yayla cicegi

ISIM: (Icim) Ictenlik, samimiyet

ISITGEN: Isitici, dinleyici,ogut dinleyen

ISLEK: 1- Idmanli, egitimli 2- Isguzar, caliskan

ITBARAK: birl. It/Barak (Barik, baraka)

Turk mitolojisinde adi gecen kopek

ITGUCI: Iteleyen, itici, yapici, destekci

ITIK: Yetik, yetkin, uzman

ITIMGEN: Iteleyen, itici, destekci

ITMAC: Alet, edevat, takim

ITMIS: (Etmis) Yapici, uzman, uzmanlasmis

IVECEN: Aceleci, telasli

IVGIN: (Evgin) Atesli, sabirsiz, telasli

IYBA: Utangac

IYE: Guc, kudret, erklik, sahip olma

IYEUZA: birl. Iye/Uza, Guclu, egemen ve uzman

IYI: Iyi, yararli ve ugurlu

IYIK: 1- Iyi, ugurlu 2- Heves

IYIM: 1- Guzellik,husn-i niyet 2- Dost, canan, yaren

IYIMSER: Olaylari iyi gozle goren ve yorumlayan

IYNEM: Dost, ahbap, yaren, canan

IZ: Basma, ezme, sikistirma, kesmek, yarmak...bildiren kokten; yarik, yara, kalinti, belirti

IZGI: (IZGU) 1- Iyi,kutlu 2- Akilli, zeki 3- Adil, adaletli

K harfi ile baslayan isimler

KAAN:(Kagan) Kagan sozcugunun Mogol agzindaki soylenisi

KABA: Buyuk, iri, siskin

KABAK: 1- Kapali, kabuklu 2- Kabarik

KABAL: Kapali, zindan, mahpus

KABAMIS: Kapali, guclu, mahfuz

KABAN: 1- Kapan, kapici 2- Kabarik, asi, isyankar 3- Dik yokus

KABAR: 1- Kabarik, asi, kabadayi 2- Kapan

KABARTU: Sisik, kabarik, kabarcik

KABIS: Kavus, kavusma, birlesme, toplanma

KACIR: Kacir, kacirici, korkutucu, urkutucu

KAC: (Kaci, kas) Kacan, kosan

KACAGLI: Kacakli, kacici, kosucu

KACAN: 1- kosan, kacan 2- Vakit, saat, vade

KACGAR: (Kocgar,kasgar) 1- Koc gibi, koc yigit 2- koc basi

KACIR: Kaciran, kacirtici

KACIRA: (Kacir) 1- Kaciran, urkuten 2- Caliskan, aktif

KACMAS: 1- Kacmaz, urkmez, korkmaz 2- Evcil, munis

KACUT: 1- Savas, dovus 2- Kisa mizrak, kargi

KADAGAN: Buyruk, ser, emir, komut

KADAK: (Katak,Katik) 1- Kati, sert 2- Mih, civi 3- Armagan, hediye

KADAS: Arkadas, yaren, yakin

KADIR: (Katir) mec. Guclu, dayanikli, metin, inatci

KADIRCA: Katir gibi

KAGI : (KAKI) Ofke, siddet

KAGAN: Imparator, hanlarin hani

KAGANLI(G) : Imparatorluk, imparatorluga mensup olma

KAGBA: Koruyucu, muhafiz

KAKIGAN: Ofkeli, gozu kara

KAKINC: 1- Kilic ve kargi hamlesi 2- Ihtar, ikaz 3- Hiddet, ofke

KAKIZ: Gozu pek, hiddetli

KAKSA: Seri, aceleci, hizli

KAKUMAKLU: Gazapli,siddetli

KAL: Ulu, saygideger, hatiri sayilir

KALABA: 1- Ulu, saygideger 2- Sayica cok, kalabalik, bolluk

KALAKLI: Ulu, yuksekte

KALANCA: Bakiye, arta kalan, artik

KALCAV: Sakaci, nuktedan

KALDUN: Kalan, artan, bakiye

KALGAN: (Kalkan) Ok, kargi, kilic gibi savas aletlerine karsi koruma saglayan siperlik

KALGAY: Veliaht, sehzade

KALIN: 1- Sert, dayanikli 2- Mal, servet, varlik 3- Ceyiz 4- Yararlilik, fayda

KALINGU: (Kalin) Kaling, guclu, dayanikli

KALISIZ: Suphesiz, kararli

KALMUK: Guc gosterisi, gucluluk, kabadayilik

KAM: Samanist gelenekte, ulu kisi (Hekimlik, filozofluk, buyuculuk, duacilik dahil olmak uzere, oba ya da

oymaklarin, her turlu sorunuyla ilgilenen kisi)

KAMALAG: Sedir agaci

KAMAN: 1- Kuman, kumanli 2- Gozu kara, cesur, aman vermeyen

KAMASIG: Melez, karismis

KAMAZ: Sarsici, sallayici,urkutucu

KAMCI: Kirbac

KAMDU: Para yerine gecen esya, emanet

KAMSAT: Sasirtici, urkutucu

KAMU(G): 1- Butun, tam, hep 2- Halk, ahali 3- Destek, dayanisma

KAN: 1- Soy, sop, kaynak, can, canlilik, soyluluk 2- Damarlardaki sivi 3- Kagan, han

KANAT: 1- Tuy, telek 2- Taraf, yon, cenah

KANCI: 1- Kan guden soylu 2- Kanici, kanmis, inanici

KANDI: Inancli, kanik

KANDUK: (Kanduk) Kandi, kanik

KANDUKYURT: birl. Kanduk/Yurt Gurbet

KANG: (Kang, kan) Kan, soy, ata

KANGSIK: 1- Kardes gibi..kardes yakinliginda 2- Uvey kardes

KAYNAK: (Kanak) mec. Soylu

KANIG: 1- Kanmis, kanik 2- Sevinc, nese

KANIK: 1- Kanma, inanma, kabul, ermek 2- Sevinc, nese

KANIS: Kandiris, cilve, isve

KANITGAN: Sevk veren, kan kaynatan

KANK: 1- Kan, soy 2- Ata, baba

KANKLI: Soylu, soyu sopu belli, kanli

KANLI: Soylu

KANTIK: 1- Kandirici, isveli 2- Uzakta, gurbette olan

KANYUMAZ: birl. Kan/Yumaz (Yumak, yikamak...dan)

KAPALAN: Kaplan

KAPAR: 1- Akil, can, ruh 2- Kalkan, zirh 3- Kapan, tuzak

KAPGAN: 1- Kanli, soylu 2- Kalkan, zirh 3- Algan, fatih 4- Kaplan 5- Kapan, tuzak

KAPGISAY: Saf, sade, halis

KAPKIR: Hassas, imtizacli

KAPLAN: Kapan, kedigillerden bir yirtici hayvan

KAPURTU: Kabarti, kabarik, kabadayi

KAR: Kar tanesi

KARA: Siyah renk, ak-in karsiti Ancak...Bu sozcukte de Turkce ad ve sifatlar arasinda ozel bir yere

sahiptir. Cunku bircok mecaz anlami icinde barindirmasi ilgi cekicidir. Bircok birlesik adin, basinda ya da

sonunda kullanilabildiginden, cesitli anlam degisiklikleri de ortaya cikabilmektedir. Bu yuzden, icerdigi

tum anlamlari aciklamakta yarar vardir. Bu durum,ayrica Turklerin, sosyal yasamlarinda, renklere ne

derece onem verip, ne derece zengin anlamlarla bezediginin de onemli ipuclarini verecektir. Ornegin:

Ak:Temizlik, guzellik, soyluluk, merkez. Gok(mavi): Kutsallik, ozgurluk, Kizil(kirmizi): Dikkat,

ozen,tedbir, degisiklik, devrim, siddet. Yesil: Dogum, tazelik, huzur, sukun anlamlarini icinde

barindirmaktadir. Renklerle yonler de anlatilabilir. Ak: guney, Kizil: Dogu, Sari: Bati, Kara: Kuzey

yonlerini anlatir. Kara-nin oteki anlamlarina gelince:

1- Guc, siddet

2- Olaganustuluk, harikuladelik

3- Ululuk, buyukluk, ulasilmazlik

4- Cesaret, atilganlik, yigitlik

5- Yas, keder, uzuntu, olum

6- Fakirlik, siradanlik, (soylu olmamak)

7- Kotuluk, bela, ugursuzluk

8- Esmer ten, yanik ten

9- Asiri soguk, kis

KARAALMAZ: birl. Kara/Almaz..Namuslu

KARABAS: birl. Kara/Bas 1- Evlatlik 2- Kul, kole

KARABATAK: birl. Kara/Batak...Bir deniz kusu

KARACA: 1- Karaya calan, esmer 2- Gozu kara, cesur, siddetli 3- Bir ceylan turu

4- Halktan soylu olmayan

KARACIK: 1- Esmer, kar tenli 2- Gozbebegi

KARACIL: Kumral, karaya calan

KARAGA: Karga, kuzgun

KARAGLI: 1- Yasli, matemli 2- Bakislari etkileyici

KARAHAN: birl. Kara/Han

1- Turk mitolojisinde -Tanrilar Tanrisi” 2-Devletlerinde, soylu

olmayip, kara budundan (halktan) biri olarak devlet kuran kisilerin takindigi unvanlardan

KARAK: 1- Kara/Ak 2- Gozbebegi 3- Bakis, nazar

KARAKCI: 1- Gozlemci, bakici 2- Karakeci

KARAKIRK: birl. Kara/Kirk (..Kirk sayisi da, uc ve dokuz gibi, Turklerin ugurlu sayilarindandir.)

KARAKITAY: birl. Kara/Kitay (Cinliye benzeyen, Cinlilerle kani karisip, melez olmus)

KARAKOL: birl. 1- Kara el 2- Gozetleme yeri, gozetim alani

KARAKUS: birl. Kara/Kus (Mizan Yildizi)

KARAKUNE: Kara gun

KARAL: Vade, muddet

KARAMIS: Bakmis, gormus, acik goz

KARAMAN: 1- Kara tenli 2- Yigit, gozu kara

KARANCI: Bakici, gozlemci

KARAOTAG: birl. Kara/Otag

Eski donem, toy ve solenlerde, cocugu olmayan beylerin oturdugu kisim, tribun (...oglu olanlar,Ak otaga,

kizi olanlar kizil otaga, konuk edilirlerdi.)

KARAOZAN: birl. Kara/ozan (halk ozani)

KARASAGU: agit, mersiye

KARASUYUK: birl. Kara/Suyuk (kemik) (avam, halktan)

KARASAMAN: birl. Kara/Saman

T...Samanist gelenekte, kotu ruhlarla ugrasan samanlar

KARASIN: Esmer, karaya calan

KARAUL: Bakis, gozlem yeri (Karakol sozcugu buradan gelir)

KARAUREK: birl. Kara/Yurek Cesur, korkusuz

KARAV: Bakis, nazar, bakan

KARAVUL: (Karaul) 1- Gozcu, kesif kolu 2- Muhafiz

KARAY: yardimci, yararli, yardimsever

KARAYIS: bakis, bakan

KARAYIR: birl. Kara/Yer (kara toprak)

KARCAK: 1- Pence 2- Bust, yarim heykel

KARCIGA: Bir sahin turu

KARDAS: Kardes, kardes yakinligi

KARGI: Mizrak

KARGIN: Mesbu

KARGUY: 1- Bir atmaca turu 2- Gozetleme kulesi, dag baslarina yapilan yuksek yapi

KARIK: Karisik, melez

KARIKSIZ: Saf, temiz, karisik olmayan

KARIMIS: karisik, karismis

KARINCIK: Bakis, nazar, goz kacamagi

KARINDAS: 1- Kardes, kardeslik 2- Kiz kardes, baci (Kazak ve Kirgizlarda)

KARLIGAN: karlar eriyince acan bir dag cicegi

KARLIK: Karli arazi, karli dag

KARLU: Karli, kar almis

KARLUGAC: Kar cicegi

KARMAS: Karistirmaz (Soyunu, neslini)

KARSI: Karsit, zit

KARSIT: Karsi

Turk mitolojisinde, Ulgen-in yedi oglundan biri ve Temizlik Tanrisi

KARTAL: Iri kanatli avci kus (Karatal)

KARUC: 1- Karis, karisik 2- Kara uc

KARYAGDI: birl. Kar/Yagdi (...Dogumu, kar yagdigi sirada olan)

KASAR: 1- Keser 2- kasinti, afili 3- Firtina

KASMIS: Afili, fiyakali, kasinti

KAS: Kas, korkusuzluk, cesaret

KASGAR: Cesur, ustun vasifli

KASKA: 1- Yigitlik, mertlik 2- Ustun vasiflilik 3- Dayaniklilik, metanet

KASUK: Dayanikli, metin

KATAK: Kati, sert

KATAN: 1- Sert, kati 2- Saplayan, (Kargi, ok) 3- Ekleyen, artiran

KATGI (katki): 1- Kati, sert, hasin 2- Yarar, yararlilik 3- Nese, senlik

KATGIC: Kati, sert, dayanikli, hasin

KATI: sert, dayanikli, hasin, guvenli, adamakilli, etraf

KATLICAK: Katica,sertce,siddetli

KATIGU: Caliskan, gayretli, azimli

KATIGDI: Cok kati, siddetli, kuvvetli

KATIK: 1- Kati, sert, gucluk, siddet 2- Katilan, katilim 3- Ekmek, yemek

KATILGAN: Dayanikli, metin, sert

KATILIK: Gucluk, sertlik, dayaniklilik, hasinlik

KATIRAK: Katica, hasince

KATIYEL: birl. Kati/Yel (Kuru ruzgar)

KATIZ: 1- Agac kabugu 2- Tarcin

KATLAV: Zirh, siper

KATLIG: Katilik, sertlik

KATMIS: 1- Saplamis 2- Katilasmis 3- Eklemis

KATUN: (Hatun) Imparatorice, Kagan eslerine verilen bir unvan. (Kadin sozcugu buradan gelir)

KAVAN: Kovucu, defedici

KAVCIN: Konuk, kisa sureli misafir

KAVSIT: 1- Kavusma, vuslat, kavusulan yer

KAVURT: 1- Kurt 2- Hasmet, ihtisam 3- Dayaniklilik, kalicilik

KAVUS: 1- Menzil, kavusulacak yer 2- Bulusma, bulusma yeri

KAY: 1- Tipi, kar firtinasi 2- Masal, hikaye

KAYA: Tas blogu mec. 1- Sertlik, saglamlik, yikilmazlik, dayaniklilik 2- Ihsan, inayet

KAYAK: Kayik, sandal

KAYALAK: 1- Kayik, sandal 2- kaya, kayalik

KAYAN: 1- Cig, cig kumesi 2- Sel, sel suyu

KAYAR: 1- Sel, sel suyu 2- Gurur, onur

KAYAS: Hisim, akraba, kavim kardes

KAYCI: Masalci, destanci

KAYDU: 1- Kati, sert, siddetli 2- Kaygi, huzun 3- Sel, sel suyu

KAYGAC: Kayik, sandal

KAYGAS: Mucize, olaganustuluk

KAYGIN: 1- Uzgun, kaygili 2- Isyankar, isyan halinde

KAYGU: Kaygi, endise, titizlik

KAYGULU: Kaygili, mahzun

KAYGUN: Mahzun, uzgun, muteessir

KAYGUSUZ: Vurdumduymaz, gailesiz, umursamaz

KAYI: 1- Sel 2- Kar firtinasi 3- Muhkem, iyi korunan

KAYIR: 1- Kayirma, hamilik, destek 2- Heybet, gosteris 3- Azim, kararlilik

KAYIRGAS: 1- Deste, demet 2- Kayirici, koruyucu

KAYIRMIS: Kayiran, kayirici, destekci

KAYIRSI: 1- Icli, merhametli 2- Karsi, muhalif, hizip

KAYITGAN: Dik basli, boyun egmeyen

KAYITMAS: Adil, adaletli

KAYMAS: Adaletli, duzenli

KAYNAK: Pinar, goze

KAYNAR: 1- Pinar, goze 2- Atesli, kizgin

KAYNARCA: 1- Kaynak, pinar, menbaa 2- Ilica, banyo

KAYRA: Yardim, inayet

KAYRAL: Yardim, destek

KAYRALDIG: 1- Destekli, torpilli 2- Eli acik, comert

KAYRIM: Arka, destek, inayet

KAYRU: Geri, arka, destek

KAYTAG: Aldatici, adaletsiz, hilebaz

KAYTBAY: Adil, adaletli, hakkaniyetli

KAYTMAZ: Adil

KAYTUN: Yardimsever

KAYURTAR: Kurtarici, yardimsever

KAZAK: 1- merkezden uzak kalan 2- Otoriteye bagli olmayan,basina buyruk 3- Gezgin

KAZAN: 1- Kazanc, kazanim, birikim, arti deger, bolluk 2- Kizan, kizgin

KAZANCUK: 1- Kazanc, kar, getiri 2- Yemek kazani, tencere

KAZANC: Gelir, kar, arti deger, getiri

KAZGAN: Kazan, kazanc

KAZILIK: 1- Kazik 2- Kazma aleti 3- Kizgin, celalli

KAZIRGAN: Samanist gelenekte, kotu ruhlarin, dogruluga gelmesi icin,gecici bir sure icin kaldigi ates

cukuru. Bir nevi cehennem

KAZU: Nimet, kazanc

KAZUK: (Kozu, Kazik) 1- Kazma 2- Kazik, sirik

KEBEK: Kabuk, agac kabugu

KEBENC: Itimat, guven, hosnutluk

KEBENCU: Hosnut, bahtiyar

KECIG: 1- Gecit, kopru 2- Mutlu, sevincli

KECIKLIG: Mutlu, sevincli

KECIR: Bagislayici, affedici

KECURGEN: Bagislayici, affedici

KEDIMLIG: 1- Zirh, demir ag 2- Giyimlik, giysi

KEKMEN: Olgun, ergin, ermis

KELES: Alimli, yakisikli, civan

KELEZTI: Hayal, serap

KELGIN: Gelgin, suyu kabaran irmak

KELISTU: Olgunluk, gelisim, suhulet

KELTECI: Gelici, gelecek olan, halef

KEMEC: Asker, askeri gorevli

KENCEK: (Gencik, Genc)

KENCLIYU: Oguz beylerinin, ozellikle guz kurultaylarin dan sonraki toy ve solenlerde, kendi mallarini

yagmalatip, halka dagitilmasi icin kurduklari buyuk sofra. Yagma sofrasi

KENDUZ: Nefs, can, ruh

KENES: Istisare, musavere

LENGES: Kenes

KENGESLU: Danisik, anlasik, dayanismali

KENDIL: Gonul, gonullu, temiz yurekli

KENI: (Kuni) Adaletli, adil, dengeli

KEPKE: Ornek, numune

KEPTIK: 1- Latif, sakaci 2- Esit, musavi

KERAMUN: Karaman, esmer tenli

KERAYET: Sahil, kiyi, plaj

KEREGU: Ev, cadir, barinak

KEREKLI: Gerekli, elzem, ihtiyac

KEREKTU: Ihtiyac, luzum, zaruret

KEREKULUG: Cadirli, gocebe

KERELTI: Taniklik, sehadet

KEREN: Ulu, kebir, kadir

KERES: Kiris, yay kirisi

KERI: 1- Eski, kadim, geride kalan 2- Germekten, gerilmis, gergin

KERINCSIZ: Essiz,emsalsiz

KERKI: Balta, nacak

KERKIT: Nacak

KERTUK: (Kertik) 1- Agaca bicakla cizilen cizgi 2- yapay, suni

KESEN: 1- keskin, kesici 2- Bolum, ara

KESI: Keskin, kesen, kesici, sert

KESIK: Kesi, keskin

KESKIN: 1- Sert mizacli, asabi 2- Uc, ekstrem 3- Kesici

KESIKCE: 1- Muhafiz, koruyucu 2- Defa, sira, adet

KESIKCI: 1- Israrli 2- Nobetci

KET: 1- Darbe 2- Yilmaz, azimli, kararli

KETCIK: Darbecik

KETE: Ulu, buyuk

KEYIK: Baht, mutluluk

KEZEGEN: Gezgin, capkin

KEZGEN: Gezgin, capkin

KEZGIC: Gezgin

KEZIK: Cesaret, atilganlik, curet

KEZIR: (Kizir, keser) Cesur, curetkar

KIBI: Kesif, bulus

KICIR: Oc duygusu, intikam

KICURGAN: Gosterisli, magrur

KIDIK: Gedik, guduk

KIGILCIM: Kivilcim, serare

KIGITDUK: Davet, ikram

KILAGI: Kilic ve bicaklarin bilendikten sonra agiz kisminda meydana gelen cizgi

KILAGUZ: Kilavuz, rehber

KILAVUN: Dugun hediyesi

KILDI: 1- Yaratici, yapici 2- Etken, amil

KILGI: 1- Istem, irade 2- Yaratilmis, kilinmis

KILICI:Yaratici, yapici, halik, kadim

KILIC: (Kil-Uc) Silah

KILIG: 1- yaradilis, huy, karakter 2- Beceri, is, yapicilik

KILIGLI: 1- Iyi huylu, ahlakli, gorgulu 2- Becerikli, caliskan, isguzar

KILIN: 1- Huy, yaradilis 2- Naz, isve

KILINC:Kilinis, huy, karakter

KILIVAN: Hediye, bahsis, odul

KILUC: Kilic

KIMACA: Engel, mania

KIMAR: Komar, homar, yakisikli, cezb edici

KIMIRTU: Kipirdanis, devinim, jest

KIMIZ: Eksi, mayhos anlamina gelen ve kisrak sutunden yapilan bir icki

KIMNA: Surekli, daima, her zaman

KIN: 1- Silah muhafazasi 2- Gayret, calisma 3- Suc, curum, ayip

KINAGU: 1- Ceza, cezalandirma 2- Calisma, aktivite

KINAY: Aktif, caliskan

KINCAL: Ince, narin, zayif

KINCAK: Bicak kilifi

KINGAL: Ince, narin

KINGIR: Metin, dayanikli, sebatkar

KINIK: 1- Gayret, gayretli, caliskan 2- Muhterem, serefli, hakim

KIP: Baht, talih

KIPCAK: 1- Merkezde kacmis, uzaklasmis ve bir otoriteye bagli bulunmayan 2- Cayirlik, genis

toprak,sahipsiz bos ve genis arazi 3- Agac kovugu 4- Bahti acik, talihli

KIR: 1- Kirmak...dan Kiris, kesis, kirma, yarma eylemleri 2- Ak-a yakin kirli beyaz renk 3- mec. Olgunluk,

tecrube

KIRAC: 1- Kirlasmis, kira calan, kir gibi 2- Kirici, kirik, yarik 3- Verimsiz toprak, yasli toprak

KIRAN: 1- Bozgun yapan, dusmani yok eden 2- Dag yamaci 3- Yon, kenar, kiyi

KIRAY: 1- Genc, delikanli 2- Kiran, kan dokucu, vurguncu

KIRCA: Kira calan, ,kirlasmis mec. Olgun, bilge

KIRCI: 1- Kirici, sert mizacli 2- Kenar, uc, sahil

KIRGI: 1- Kirim 2- Bir atmaca turu

KIRGIL: Kirik, uzgun, kirgin

KIRGIN: 1- Gonul kirginligi 2- Bozgun

KIRGIZ: 1- Kirginci, bozguncu, gecimsiz 2- Kirk/Uz 3- Numune, ornek

KIRICI: 1- Kiran, bolen, yaran mec. Sert mizacli, gonul kirici 2- Kenar, sahil

KIRIK: Kirilmis, bolunmus

KIRIM: 1- Kiris, bozgun, katliam 2- Kirginlik, kuskunluk 3- Uc nokta, kenar

KIRIY: Sahil, kenar

KIRKIN: Bahsis, hediye

KIRKLI: Eski, Samanist gelenekten, bazi degisiklikler yada dinsel motiflerin de eklenmesiyle,

bugunlere kadar gelen bir inanca gore; gercek anlami -kirk unlu ata ruhunun korumasi altindaki kisi”

KIRMAN: Kirma yeri, Kirman, harman

KISIG: 1- Hapis, dar yer 2- Kisitli, bagimli

KISIGLU: Hapis, mahpus, kistirilmis

KISRIK: Utangac, mahcup

KISTAVUL: Acele, aceleci, telasli

KISIL: Kislik, kis icin ayrilmis

KISLAK: Kisin kalinan yer, ez, kislik ev

KITAY: 1- Cinliye benzeyen , Cinliye karismis 2- Kutay

KIVANC: Gurur, kivanma, sevinme, ogunme, mutlu olma, kendine guvenerek ve ogunerek

sevinme hali

KIVAM: Olgunluk,yeterlilik

KIVANDUK: Kivancli, mutlu

KIVIK: Ara, fasila

KIVILCIM: Ates parcasi, serare

KIVLIK: Kivanc ve mutluluk nedeni

KIVRAK: 1- Kivancli 2- Hareketli, dayanikli

KIVRIM: Hare, iltiva

KIYAK: 1- gaddar, acimasiz 2- Kayak, kaydirac 3- Cekicilik, cazibe

KIYAL: Imge

KIYAN: 1- Dagdan hizla akan sel suyu 2- Gaddar, acimasiz, kiyici

KIYAT: Cekici, cazibeli

KIYGA: Zeki, cok akilli

KIYGI: Zeka, deha

KIYIK: 1- Zeka, dahi 2- Cekici 3- Kacak, kapcak

KIYIKSIZ: Kacmaz, sozunden donmez, duz

KIYIN: 1- Akit, sozlesme, anlasma 2- Guc, kudret, otorite

KIYISKAN: 1- Sozunun eri, sozunde duran 2- Cesur, gozu pek

KIYMAC: Gamze

KIYNAK: 1- Unlu, meshur 2- pence, kartal pencesi

KIYUK: 1- Mutluluk 2- Geyik

KIZARIK: 1- Kizil, kizillasmis 2- kizgin

KIZGAN: Kizgin, kizismis

KIZGIN: Kizillasmis, asabi

KIZI: Siddet, asabiyet, kizama, kizginlik

KIZIK: 1- Kizgin, asabi 2- Kisik, hapis

KIZIL: 1- Kirmizi, al 2- Altin 3- Kizmis, kizarmis, kizgin

KIZILALMA: birl. Kizil/Elma

Olgun, kizarik elma anlami, bir sembol ve imgedir. Ulku-yu motivasyonu icerir. Bazen,

fethedilmesi gereken illeri ifade eder, cogu kez ise butun Turklerin, tek bayrak altinda toplandigi devletin,

-Birlesik Turk devletleri”nin imgesi

KIZILGU: Kizarmis, kizgin

T... Kirgizlarin, Murdi oymagi, dip dedelerinden.

KIZILHAN: birl. Kizil/Han

Samanist gelenekte Tanri sifatlarindan

KIZILOTAG: birl. Kizil/Otag

Kagan ya da Han-larin verdikleri, toy ve solenlerde, kiz cocuk sahiplerinin oturdugu, seref tribunu

KIZIMTAY: birl. Kizim/Tay (Kizmaktan kizginlik) Tay

KIZIRAK: (kizarik, kizrak) Nadir, ender rastlanan

KICI: 1- Kisi, adam, insan 2- Kucuk, minyon 3- Gecmis, gecik, eski 4- Keci

KICICIK: 1- Kisicik, insancik 2- Kucuk, minyon

KICIK: 1- Kucuk, minyon, Gecik, gecmis

KICIN: Zincir

KICKI: 1- Eski, kadim 2- Kisi, insan

KICKINE: (Gicgine) Geckin, gecmis kadim

KIDGU: Giyim, giysi, elbise

KILUKEN: Gulen, gulec, guleryuzlu, mutebessim

KINDIK: Orta, odak, merkez

KINES: Sura, mesveret, kongre

KIRIS: Sinirden ve bagirsaktan yapilan sicim. Ok yayi olarak da kullanilir.

KIRTI: Dogruluk, gercekcilik

KISILIK: Karakter, sahsiyet, insan olma ozelligi

KISKEN: (Kicgen) 1- Kucuk, minyon 2- Gecen, gecmis

KICKENTAY: birl. Kicken/Tay ...minyon, minik

KIYE: Kut, talih, ululuk

KIYELI: Mubarek, saygideger, ulu

KIZEK: 1- Kesik 2- Nobet 3- Seyran, gezinti

KIZIR: 1- Keser, kesici 2- Gever, gezgin 3- Atilgan, cesur

KOBRAT: (Kubrat) Derlemek, toparlamak, orgutlemek

KOBU: (Kovu) Buket, demet

KOBURCUK: Kabarcik, kabarik, kabadayi

KOCA: 1- Ulu, saygideger, hurmete layik 2- Bilgili, tecrubeli, gorup gecirmis 3- Gosterisli, azametli 4-

Mert, duz, koc gibi

KOCABAS: birl. Koca/Bas ...Koruyucu, muhafiz

KOCAMAN: 1- Akilli, bilge 2- Iriyari, cusseli, heybetli

KOC: Erkek koyun mec. Duz, mert, yuz yuze dovusen, hilesiz, yigit, dayanikli, yilmaz

KOCA: 1- Koc gibi..2- Kibar, centilmen

KOCAK: Koc gibi, cesur yurekli

KOCAN: 1- Centilmen, kibar 2- Kosan, kosucu

KOCAS: Rehber, yol gosteren, onde giden

KOCGAR: (Kacgar,kasgar) 1- Koc basi 2- Koc gibi, koc yigit

KOCI: Koc gibi, koc yurekli

KOCLUG:( Kocluk) Koc olacak kuzu

KOCO: Kibar, mert

KOCU: 1- Koc gibi 2- Kibar, centilmen

KOCUM: 1- Yigit, mert 2- Kosum, kosma

KOCUN: Duz, hilesiz, temiz yurekli

KOCUGAR: Mert, yigit, ozu sozu bir

KODAR: Magrur

KODAZ: Magrur

KOKLUG: Koku, parfum

KOKULUG: Koku, Parfum

KOKUM: Parfum

KOKUS: Dallari, ok yapimina elverisli bir agac turu

KOLAN: 1- Hediye, bahsis 2- Kollayan, koruyan 3- At, esek,katir gibi hayvanlarin, eyerini

baglamaya yarayan kemer

KOLBAG: Kadinlarin, aksesuar olarak bileklerine taktiklari, boncuklu halka

KOLBAS: Askeri birlik basi, komutan, askeri koruyup kollayan kisi

KOLBAY: Askeri danisman

KOLCUK: Kolcu, muhafiz, koruyucu

KOLCAK: Kolcu, koruyucu, kollayici

KOLCU: Muhafiz, bekci

KOLDAGUC: Hami, koruyucu, sefkatli, merhametli, yardimsever

KOLDAS: 1- Silah arkadasi 2- Arkadas, birbirini kollayan

KOLGAK: Istek, heves, talep

KOLGAY: Veliaht, sehzade (Kirim ve Kazan hanliklari doneminde kullanilan bir aksesuar

KOLKA: 1- Kolgu, kol takisi 2- Refika, hanim, es

KOLTAG: Arka, himaye, destek

KOLUC: Kolcu, kolbasi, komutan

KOLUNCUG: Yakaris, niyaz

KOMAN: (Kaman,kuman) 1- Yurduna yabanci sokmayan 2- Aman vermeyen 3- Kumral

KOMAS: Komayan, birakmayan, aman vermeyen

KOMUK: 1- Kabuk, agac kabugu 2- Hazine, define

KOMUR: Cesur, gozupek

KON: 1- Yurt, vatan 2- Konak, yerlesim, mekan

KONAC: Asiyan

KONAG: 1- Konuk, misafir 2- Konuk agirlanan ev

KONALGA: 1- Konuk yeri, bas kose 2- Menzil, konulacak, varilacak yer

KONAT: 1- Cana yakin, munis, sokulgan 2- konuk agirlayici, konuksever

3- Birlikte goc eden oba birligi

KONCA: 1- Armagan, bahsis 2, Gul

KONCUK: 1-Asina, tanidik 2- Konuk

KONCUY: Kagan kizi, prenses, soylu kiz

KONDU: Yerlesik, yerli

KONDUR: Konuksever, comert

KONGAR: 1- Koyu kirmizi renkteki at 2- Kizila yakin renk tonu

KONIK: Can, ruh, yasam

KONSUK: 1- Konsu, komsu 2- Yerlesim yeri 3- konusma, laf

KONUK: 1- Misafir 2- Can, ruh 3- Varilacak yer, menzil

KONUL: 1-Kerevetlerin altindaki, yuk konan bosluk, yukluk

KONULGA: 1- Konuk yeri, bas kose 2- Konuga verilen yemek, degerli yemek

KONUR: 1- Yakisikli, civan 2- Gururlu, onurlu, magrur 3- Kara ve kizil karisimi renk,

at rengi, doru at

KONUS: 1- Yerlesim, karargah 2- Menzil, varilacak yer

KOPAN: 1- Galip, utkan 2- Ulu, yuksek

KOPTURU: Saygi durusu, toren durusu

KOPU: Kop, cok, cokluk

KOPUN: Coklu, bereket, butunluk

KOPUZ: Saz, baglama (Kop_Uz)

KOR: 1- Oz, maya, asil 2- Ates parcasi, ates

KORBA: Filiz

KORCU: Korucu

KORGAN: Korunan yer, kale, kurgan

KORGAVUS: Savunucu, mudafi

KORICI: Korucu, koruyucu, bekci, yasak bolgeleri bekleyen ve koruyan kisi

KORIG: 1- Koru, agaclik, yesil bolge 2- korunan, yasak bolge

KORKMAZ: Korkusuz, cesur

KORKUNC: Korkutucu, urkutucu

KORKUT: 1- Heybetli, korkutucu, korku salan

KORUG: 1- koru, koruluk, agaclikli bolge 2- Koruma bolgesi 3- Yasak bolge, askeri bolge

KORUKCU: Koruyucu, korucu, muhafiz

KOS: 1- Koc 2- Dizi, sira, dize

KOSAK: 1- Kosulan, kosturan 2- Neside, destansi siir

KOSAR: 1- Emredici, buyurucu 2- Kosucu, caliskan, hareketli 3- Dizen, duzenleyen

KOSMA: Olculu, uyakli soz

KOSUK: 1- Yan yana, birlikte, yaren, dost 2- Kosma, siir

KOSUL: Hukum, sart

KOSULGAN: Kosul koyan, buyurucu

KOSUM: 1- Kocum 2- Bagli, yan yana 3- Atin, eyer, kulan, uzengi vb. malzemelerinin tumu

KOSUN: 1- Asker, savas birligi 2- Halk, ahali 3- Dizi, dize

KOTKU: Alcak gonullu, mutevazi

KOY: 1- Koyun 2- Merhamet, acima duygusu

KOYLU: 1- Merhametli 2- Istikamet, yon, yonunu bilen 3- Koyunlu

KOYU: Merhamet

KOYULDAR: 1- Merhametli 2- Hurmetli

KOYULMUS: 1- Merhametli 2- Caliskan

KOYUNLU:Merhametli

KOYURGA: 1- Hurmet, lutuf 2- Acima duygusu, merhamet

KOYURTANG: Ozgurluk, Hurriyet

KOZAN: Kozalak

KOZALAK: Cam, selvi gibi agaclarin sert cicegi

KOZAN: Kazan

KOZGAV: Kiyam, isyan, baskaldirma

KOPURGE: 1- Kopru, gecit 2- Savas davulu

KOCET: Filiz, surgun

KOCMEN: Gocmen, gocucu

KODURGU: Kurban, adak

KOGMEN: (Gokmen) 1- Tanrisal, ilahi 2- Sayin, saygideger 3- Gucunu Tanridan alan

KOGUZ: 1- Goksel, Tanrisal 2- Gogus, sine

KOK: 1- Gok 2- Aile, soy

KOKDAS: Emsal, ornek

KOKEN: Gogen, gelen, 2- Koken, soy, aile

KOKIM: 1- Gogum 2- Soyum, ailem

KOKLU: 1- Tanridan gelen 2- Soylu

KOKTEM: 1- Bahar 2- Genclik 3- Deha, akil

KOL: Gol mec. Ululuk, sonsuzluk, derinlik, bilgelik

KOLMUK: Halk, ahali

KOLUK: Yuk hayvani

KOMEK: 1- Yardim, arka, destek, inayet 2- Ahali, halk

KOMEN: 1- Hayal, dus 2- Irk, soy 3- Cevher, damar

KOMEY: Gerdan, dos

KOMUC: Hazine, define

KONG: (Konk) Cariye, odalik

KONGUL: Gonul, can

KONILIK : Adalet, dogruluk

KONKAS: Kunkas, kenkes, mesveret

KONU: Adalet, dogruluk

KONUL : Gonul , can

KOP: Cok, gur, cokluk, bolluk

KOPTUK: 1- Bereket, bolluk 2- Kalabalik

KOPUK: Kabarcik, kopurcuk, coklu, artis

KOREGEN : Goren, gorucu

KOREM: 1- Korpe, taze 2- Gorgulu, terbiyeli

KORGEN: Goren, gorucu

KORGUZ: Gorgulu, centilmen, beyefendi

KORKE: Agactan yapilmis tabak

KORKEM: 1- Gorkem, ihtisam 2- Hos, guzel, latif

KORKLUG: Guzel, alimli, cemile

KORPE: Taze, civan

KORU: (korug) Gozcu, haberci, casus, gozlemci

KORUM: 1-Bakis, nazar, gozlem 2- Dus, ruya 3- Zeka, fehm

KORUMCI: Astronom, rasat, gozlemci, yildizlari inceleyen kisi.

KORUMDUK: Bakici, nezaretci

KORUNC: 1- Gorgu, muaseret 2- Bakan, nazir

KOSEMEN: Tas artan koc.

KOSUK: Dilek, temenni

KOTUZ: Kiymetli

KOVENC: 1- Guvenc, guvence, teminat 2- Azamet, gurur

KOVEZ: Afi, calim, fiyakali.

KOYMEN: 1- Yanici, yanik 2- Hayal

KOYMEZ: Yanmaz, ates almaz.

KOZLUK: At kuyrugundan yapilan, goz kamasmasi ve goz agrilarinin tedavisinde kullanilan bir dokuma.

KUANC: Kivanc, sevincli gurur

KUANCI: Kivanc

KUBAL: Gurz, demir topuz.

KUBAN: Kapan

KUBAT: Kapali, gizli

KUBAY: birl. Kubi/Ay

Yakutlarin eski donem -Temizlik Tanricasi”

KUBI: (Kubil) Gokyuzu, feza, sema. Mec. Bassizlik ve sonsuzluk.

KUCAN: Gocen, gocer

KUCAR: Gocer, gocucu

KUCAM: Deste, demet, bag

KUCAR: Gocer, gocmen

KUDA: Sihir, buyu

KUDAGACI: Buyucu, doktor

KUDAK: Kadak, kati, sert

KUDEKAN: Buyruk, sert, emir, azar

KUKUN:kivilcim, ates parcasi

KUKUS: 1- Gonca, gul 2- Saka, latife

KUL: Bagimli, bagli, kole mec. Baglilik, sadakat

KULA: 1- Kizil ve karisimi renk, doru, bordo 2- Yelesi, ve kuyrugu kara, govdesi kizila calan at 3-Yabani

at 4- Gozu kara,atilgan

KULAC: 1- Aciklik, mesafe 2- Iki kol arasindaki ara

KULAGU: 1- Yaratici, kilici, hukmedici 2- Kula gibi 3- Korkusuz, gozu kara

KULAN: 1- Galip, utkan 2- Vahsi at 3- Yaban esegi

KULANSI: 1- At terbiyecisi 2- Musikisinas, muzisyen

KULBAK: Merhametli, yardimsever

KULDAM: Sadik kul

KULGA: Guvercin

KULGU: 1- Mufettis, murakip 2- Guvercin

KULI: (kulig) Cesur, gozu kara

KULPU: 1- Kilit 2- kulluk, kulluk eden

KULUGA: Guvercin

KULUN: Tay, sut emen cagdaki at yavrusu

KUMAC: Solgun, soluk

KUMAK: 1- Yardim, komek 2- Sevda, ask

KUMAN: 1- Solgun 2- Kumral, sari ile kahverengi arasi renk 3- Aman vermeyen, dirayetli

KUMANDI: Mutlu, sevincli

KUMARAL: Kumral, bugday tenli

KUMARGA: Kusatma, muhasara

KUMRAL: Bugday tenli

KUL: 1- Koyun 2- Can, ruh 3- Ucurum 4- Adalet

KUNAN: 1- Iki yasina gelmis kisrak 2- Adaletli, adil

KUNAR: Bereket, bolluk

KUNARLI: Bereketli, munbit

KUNDUZ: Dere kenarlarinda yasayan, kurkunden bork yapilan bir hayvan

KUNI: Adalet, hakkaniyet, adaletlilik

KUNT: 1- Dayanikli, metin 2- Sade, gosterissiz

KUNUK: 1- Mahzun, elemli 2- Konuk

KUPCI: Ince, zarif

KUPTAN: Niyaz, dua, yakaris

KUR: Duzen, sira, hiyerarsi, duzenleme

KURAL: Duzen, duzenlilik, kaide

KURALAY: Ceylan, ahu

KURAR: Organizator, duzenleyici

KURAY: Bir cesit bozkir bitkisi ot

KURC: (kuruc) Kilic yapiminda kullanilan, iyi bir celik turu

KURCAK: Heykel, yontma tas

KURCI: 1- Kurcu 2- Kurucu

KURCIK: Kurum, kurulus, yapilanma

KURGA: 1- Tecrubeli, bilge 2- Ince, narin

KURGAN: 1- Istihkam, kale 2- Anit, anit mezar

KURIDIN: Batili, bati bolgesinden

KURUM: Figur, dans

KURIMLAK: Cilveli, hareketli, kivrak

KURIKAN: 1- Kurkan, damat 2- Hisar, kale 3- Agaclik bolge

KURLAS: Duzen, isleyis, ahenk

KURMAN: Duzgun, duzenli, duzenleyici

KURMUS: Planli, duzenli, orgutlu

KURT: Bagimsizligina olan duskunlugu, evcillesmeyen tek hayvan olusu, mucadeleciligi,

hareketliligi,gururlu ve zeki olusu, ozellikle de sosyal ve orgutcu olusu ve daha bir cok ozellikleriyle,

Turklere benzeyen ve Turklerin de cok eskiden beri kutsayarak, sembollestirdigi hayvan

KURTAK: Kurulu, ayarli

KURTAR: Kurtarici

KURTARAN: Kurtarici

KURTGA: Tecrubeli, gun gormus

KURTUL: Harac, vergi, cizye

KURTULGU: 1- Vergi, harac 2- Kurtulus, istiklal

KURTULMUS: Ozgur, bagimsiz, azade

KURTUN: Batili, batidan

KURUGCIN: Kursun

KURUK: Koru, park, koruluk

KURULTAY: birl. Kurul/Tay Kongre, divan, oturum

Gerek secim, gerekse devlet icin onemli kararlarin alindigi seckinler meclisi

KURUM: 1- Kurulus, duzen, duzenleme 2- Calim, jest, afi 3- Kaya parcasi

KURUT:1- Kurt 2- Kale burcu 3- Kurutulup, suyu alinmis peynir topagi

KUSKUN: Atin kuyrugundan gecirilip, eyere baglanan kayis

KUS: Kus

KUSCAK: Kuscu, kus egiticisi

KUSCU: Kus egiticisi

KUT: 1- Ugur, talih, baht 2- Tanrisal, mubarek 3- Can, ruh, dirilik, yasam kaynagi, yasam gucu 4- kader,

yazgi 5- Erk, iktidar 6- Bereket, nasip

KUTADGU: Kutsanmis, kutlu, degerli, yararli

KUTALAN: birl. Kut/Alan mubarek

KUTALDI: birl. Kut/Aldi kutlu, mubarek

KUTALMIS: birl. Kut/Almis kutlu, mubarek, kutsanmis

KUTAMIS: Kutsamis, deger vermis, mubarek eylemis.

KUTAN: 1- Dua, yakaris, niyaz 2- Bir avci kus 3- Saban, pulluk

KUTAR: Kutsar, kutsayan, kut veren

KUTAS: Kutlu, mubarek

KUTAY: birl. Kut/Ay T... 1- Ates parcasi,ates 2- Samanist gelenekte,” Ates Tanrisi” 3- Ipek, ipekli kumas

4- Tanrica 5-Paha bicilmez, degerli

T... Ilhanli hanlarindan, Argun Han-in evdesi ve Keykatu Han-in anasi.

KUTGARU: Buyruk, fermen

KUTKU: Agirbasli, alcak ,gonullu

KUTLU: 1- Mubarek, Tanrisal 2- Bahtiyar 3- Kabul gormus, saygideger

KUTLUCA: Ugurlu, bahti acik

KUTLUG: Kutlu, mubarek

KUTLUG INANC: (Kutluk Inanc) Kutlu/Inanc

KUTLUK: Kutlu

KUTLUK : (Kutlug) Kutlu, mubarek

KUTSANDI: Kutlu, mubarek

KUTUN: 1- Mesut, mutlu, nurlu 2- Mukaddes, kutsal

KUTUNMUS: Kutlu, mubarek

KUTUR: Kutlu, mubarek

KUTUZ: birl. 1- Kut/Uz 2- Yaban okuzu

KUVANC: Kivanc, gurur, mutluluk, iftihar

KUVANDUK: Kivanc, mutluluk, iftihar, gurur verici

KUVART: 1- Kurt 2- Dayanikli, kavi, metin

KUVAT: Sevinc, mutluluk

KUVRAG: Toplum, toplumcu

KUYAK: Zirh, demirag

KUYAN: Tavsan, bozkir tavsani

KUYAS: Gunes isigi

KUYDUNG: Beden, vucut

KUYMU: Sevinc, nese

KUYTAK: Mahfuz, siper

KUYTURKA: Bagis, ihsan, lutuf

KUYULDAR: Saygideger, saygiya layik

KUYUM: Aksesuar, kupe, bilezik

KUZ: Dagin, gunes gormeyen yamaci

KUZAY: Kuzey yonu, gunesin az oldugu yer,Karanlik ve soguk yer

KUZLAK: Bebe, yavru

KUZU: 1- Koyun yavrusu 2- Yavru, bebe

KUC: Guc, dirayet, kudret

KUCKARA: birl. Kuc/Kara (Aci kuvvet)

KUCEM: 1- Guc, kudret 2- zorba

KUCEY: Guclu, gucu yeten

KUCI: Guc, gucluk, zorluk

KUCIN: An, kisa zaman parcasi

KUCKEY: Guclu, zorlu

KUCLUK: Guc, gucluk, zorluk, kudret

KUCUK: Ufak, minyon

KUCULU: Guclu, zorlu

KUCULUK: Gucluk, guc, zorluk

KUCUM: Guc, kudret

KUKLER: Muneccim, yildiz falcisi

KUKREK: 1- Onur, gurur 2- Kukreyis, kukreyen

KUL: 1- Ates, ateslilik, yakicilik, yok edicilik 2- Yenilmezlik 3- Ulu, unlu 4- Cesaret, gozu karalik 5-Gol,

gol gibi genis ve buyuk

KUL TIGIN: birl. Kul/Tigin Birkac anlam: 1- Ates prensi 2, yenilmez prens 3- Ulu prens 4- Yok edici prens

KULCUR: Ululuk, yuksek mevki, saygidegerlik.

KULE: 1- Gule , gulus 2-Demet,bag, deste

KULEGEC: 1-Gulec, guler yuzlu 2-Name, melodi

KULEGEN: Gulen, guler yuzlu

KULEK: 1- Firtina, kum firtinasi 2-Bakrac, tahtadan yapilmis yogurt kabi

KULEM: Bereketli, munbit

KULER: birl. Kul/Er ..Ulu, saygin kisi.

KULTEM: Deste, demet, buket

KULUG: (Kuluk) 1-Unlu, meshur, cok taninan 3-Hizli,seri

KULUNK: Kazma

KUMUS: Gumus

KUN: Gun, gunes

KUNANA: birl. Gun/Ana

Samanist gelenekte, gogun yedinci katina bakan tanrica

KUNCEK: Guneslik, semsiye

KUNDES: 1- Gundes, gunese es degerde 2- Izci, takipci, halef

KUNDUN: Gun isigi

KUNDUZ: Gunduz

KUNES: Gunes

KUNGERU:Arzu, dilek, temenni

KUNG: Cariye, disi kole

KUNI: 1- Adil, adaletli, hukukcu, yasalara bagli 2- Itaatkar, muti

KUNKAS: Danisma, nasihat

KUNTEM: Gunluk, gundelik

KUNUCEN: Muti, itaatkar, saygili

KUNULUK: 1- Semsiye, 2- Gunluk, yevmiye

KUR: 1- Gur, sik, bol, bolluk 2- Canli, diri, saglam, sarsilmaz 3- Gurleyen, kukreyen, kabadayi, gozu

kara, yurekli 4- Oz, maya, ozunu yitirmemezlik 5- Duzen, duzenlilik 6- Care, cozum, deva

KURCE: Esas, asil, maya, oz

KURCI: Kabadayi, gozu kara

KURHAN: (Gurhan) birl. Kur/Han

Turk mitolojisinde, Kara Han-in ogullarindan

KURI: Ic geciren, imrenen, kiskanc

KURKAN: birl. 1- Kur/Kan (Gur/Kan) 2- Damat (Korekan)

KURMEN: Ozlu, soylu

KURUGEN: 1- Gurgen 2- Koregen, damat

KURUM: Basiret, meleke

KURUNC: 1- Ozlu, soylu 2- Duzen, duzenli 3- Kiskanc

KUSLIK: 1- Gucluk, guc, zorluk 2- Mutlu, mutluluk

KUSUM: 1- Ar, edep, hicap 2- Guc, gucluluk

KUVENC: Guvenc

KUVENCI: Guvence, garanti

KUZ: Guz, sonbahar, hazan

KUZNEK: Isik kirilmasi

M harfi ile baslayan isimler

MAMAK:Sakin, kendi halinde

MAMAY: Sakin, munis

MAMIS: 1- Saygili, soz dinler 2- Saygi

MANAS: 1- Huy, mizac 2- Heybet, heybetli

MANAY: Saha, bolge, mintika

MANCO: Mengu, sonsuz

MANCU: Mengu, sonsuz

MANGALAY: 1- Alin, yuz, cephe 2-Suvari, iyi ata binen

MANGU: Mengu, bengu, sonsuz

MANGUR: Mangir, bakir para

MANGUT: Olumsuz, sonsuz

MARAL: Ceylan, ahu turu bir hayvan

MAYDA: Narin, ince, ince yapili

MENCIK: Mulkiyet, mal varligi

MENDES: (Mentes, mintas) Acele, aceleci

MENGI: Mengu, bengi, bengu

MENGILIK: Sonsuzluk

MENGU: Ebedi, sonsuz, sonsuza kalan, sonsuzluk, olumsuzluk

MENGUC: Sonsuzluk, sonsuzluga ulasmis, ermis, ulu, saygideger

MENGUC ATA: birl. Menguc/Ata

Bilgi ve tecrubesine basvurulan ulu ve bilge kisi

MENGEN: 1- Nisanci, iyi ok atan, okcu 2- Becerikli, mahir

METE: 1- Soylu, saygideger 2- Butun, butunluk, butunlukcu

METEHAN: birl. Mete/Han

Hun kaganlarinin en unlusu. Ayni soy ve kokten gelen boylar arasinda, kan dokulmesini

yasaklamis hepsinin tek bir devlet catisi altinda toplanmasi gerektigini,bunun ayni zamanda Turk

Tanrisi-nin bir emri olduguna inanarak bu yolda mucadele etmenin ve bunun getirecegi sonuclarin,en

buyuk ve paha bicilmez bir mutluluk olduguna inanmis, bunu da ayrica,devlet politikasi bicimine

getirmisti.Turk toresine devlet idaresine sokan,ilk duzenli ve sinifli kara ordusunu kuran,”Birlesik Turk

Devletleri ulkusunu devlet siyaseti olarak ve bunu gerceklestiren ilk Turk buyugu.

MIN: 1-Bin,bin sayisi. 2-ben,gamze

MING:1-Ben,gamze 2-Huzur,refah 3-Bin sayisi

MINGAN: Benli,gamzeli

MINGILIK: Rahat,huzur,refah

MINGIR: Cok kulliyetli.

MOGOL:Kaygi,endise,huzun

Oguz-un amcasi ve ilk kayin atasi

MOKAN: Buken, guclu

MONGUC: Atik, cevik, hamleci

MOTUN: Butun, butunluk ( Mete Han-in asil adinin bu oldugunu soyleyen tarihciler de var.)

MUGLU: Uzgun, huzunlu

MUNAR: Serap, algin

MUNCUK: Boncuk, taki, mucevher

MUNCUG: (Boncuk)

MUNG: 1- Huzun, elem, uzuntu 2- Ming, ben, gamze

MUNGLUG: (Mungluk) Uzgun, bunalmis, huzzam

MUNGUL: Huzunlu, elemli

MUTLU: Mutlu, mesut, bahtiyar

MUCEK: opucuk, buse

MUGE: Inci cicegi

MULDUZ: Berrak, saf

MUREN: Irmak, akarsu

O harfi ile baslayan isimler

OBA:1- Yurt, mekan, mesken,diyar, cadir, mahalle 2- kabile, asiret

OBAR: Ev, baraka

OBEN: 1- Genc aygir 2- Erkek deve yavrusu

OBULAZ: (Oblas, oflas) 1- Gozu pek, atilgan 2- Alicenap, yuce gonullu.

OBUT: Seref, haysiyet

OBUZ: Kaynak, menba

OCAK: (Otak, odak) Ateslik, ates olan yer, ates tuten yer. Mec. Ev, yuva, insan egitiminin, basladigi,

insanin pismeye ve bicimlenmeye basladigi yer.

OCAKLI: Ocak sahibi.

OD: Ot, ates

ODAK: Ocak, yanma, yansima merkezi

ODAKAN: Hanim ozan

ODANA: birl. Od/Ana

Samanist gelenekte, -Disi Melek”

ODATA: birl. Od/Ata

Samanist gelenekte -erkek melek”

ODCU: Atesci

ODGURMUS: 1- Oturmus, oturakli, sakin, kendinden emin 2- Yuva kuran, birlik kuran

ODHAN: birl. Od/Han

Samanist gelenekte, -Ates Tanrisi”

OG: Ok (Dogma, dogum, yaratilis)

OGAN: (Okan, Ugan) 1- Tanri, Tanrilik vasiflari, yaratma, yaratis, dogus, halik 2- Anlayis, zeka,bilgelik 3-

Eski Turklerde, kan davalarina karsi cikan, oba ve oymaklar arasindaki gecimsizliklerde,arabuluculuk

yapan, -Baris Tanrisi” 4- Altay ve Tuna Turklerinde - Ates Tanrisi”

OGLAGU: Korpe, genc kiz

OGRAK: 1- Azim, kararlilik 2- Niyet

OGRAS: Ugras, mucadele, mesgale

OGSAT: Benzer, benzerlik, benzeyis

OGTADURMUS: birl. Okda/Durmus ( Bu ad, iki anlamda da yorumlanabilir. Akilli, zeki Durmus. Zor

durumda kalan, zor kosullarda olan)

OGUR: 1- Gizlilik, gizem 2- Ugur, baht, talih, mutluluk

OGURLU: Ugurlu

OGURMUS: Gizemli, agzi siki

OGUTUR: Gizli, gizemli

OGUN: birl. O/Gun (..Eski bir Turk gelenegi olan, tarihin onemli ve ozel gunlerinin anisina verilen, o gun

ya da o gunlerin yildonumune denk dusen gunlerde doganlar icin kullanilan bir ad.

OGCU: Okcu, haberci, ulak

OGIRCIK: Ugurcuk

OGLAGU: Korpe kiz

OGLAK: Keci yavrusu

OGLAMAN: Bir yasinda dogum yapan, koyun ve keci

OGLAN: Ogul, erkek cocuk, genc erkek

OGRAMIS: Ugurlu

OGRUN: 1- Gizli, gizemli 2- Yavas, agir

OGUL: 1- Oglan, erkek cocugu 2- Evlat, genel olarak, kiz yada erkek cocugu

OGULCA: 1- Ogulcuk, biricik ogul, biricik evlat 2- En kucuk ogul

OGULGANMIS: Oglu olmayan

OGUR: 1- Ugur, talih, bahtiyarlik 2- Vakit, zaman, devir

OGUS: 1- Bolluk, bereket 2- Hisim, akraba, nesil

OGUZ: 1- Ok-Uz 2- Aguz, agiz 3- Olaganustuluk 4- Cagri, davet, toparlama

birlestirme, yaratis

OK: 1- Dogum, dogus, yaradilis 2- Akil, us 3- Dokunma, el surme 4- Soyleyis, cagiris, haber verme 5-

Silah, yay ile kullanilan ok 6- Orgut, teskilat

OKAN: 1- Ogan 2- Anlayis, fehim

OKATMIS: (Okutmus) Haberci, ulak

OKCI: 1- Okuyucu, haberci 2- Ok atan, okcu 3- Orgutcu

OKICI: Davetci, davetkar, cagirici

OKI: Cagri, davetiye

OKLAMIS: Ok atmis, savasci

OKLU: 1- Akilli, zeki 2- Orgutlu

OKSAK: Benzeyen, andiran, tanidik, bildik

OKSAN: Benzeyen, oksayan

OKTA: Akilli, zeki, dahi

OKTAR: 1- Okcu, iyi ok atan 2- Bilgili, akilli, yaratici 3- Davetci, davetkar

OKUKLU: Alim, bilgin

OKUMAGAN: Arif, egitimsiz ama kendini yetistirmis, olgunlasmis

OKUNC: Toy ve dugun davetiyesi

OKUS: 1- Bilgi, bilgelik 2- Bereket

OKUSLUG: 1- Alim, bilgin 2- Bolluk, bereket, bereketli

OKUTGAN: Okutan, egitmen

OKUTAN: Egitmen, ogretmen

OKUV: Okuyus, kiraat, cagiris

OLAGAN: Olan, dogal, olumlu

OLAM: Debdebe, gosteris, tantana

OLBAK: Olus, olusum

OLCA: Ganimet, bolluk

OLCAS: Toren, seremoni, tazim

OLCAY: Tanri sifatlarindan. Baht, talih, acik talih, ululuk

OLCAYTU: Acik talih, bahti acik, bereketli

OLCA: Ganimet, bereket

OLCAM: Ganimet, nimet, bolluk

OLCAR: 1- Saldiri komutu, saldiri 2- haber, havadis 3- Uygun, muvafik

OLCUM: 1- Olgunluk, olgun, yetiskin 2- Huner, marifet

OLGAC: Olgun, olmus

OLGUN: Yetiskin, olmus, kamil

OLUM: Olus, dogus, olmaya elverisli.

OLUN: 1- Olus, olgunluk, agirbaslilik 2- Genc, taze 3- Soyluluk

OLUS: Olusum, duzen

OMAC: Amac, gaye

OMAK: 1- Soy, kan, soyluluk 2- Aile, akraba

OMAY: (Umay) Seckin, guzide

OMRAK: Sevilen, masuka

OMUR: (Umur) 1- Ilgi, heves 2- Guc, dayaniklilik, dayanikli

OMURCA: Saglam, dayanikli

OMURTAG: Kartal yavrusu

ONAK: 1- Onanmis, kabul gormus 2- Sevgili, el ustunde tutulan

ONAL: 1- Dogus, ortaya cikis 2- Saglam, dayanikli

ONANLI: Saglam, meyin, mutehammil

ONANMIS: Saglam, bayindir, destekli

ONAT: 1- Saglam, dayanikli 2- Yakisikli 3- Terbiyeli, iyi davranisli

ONATCA: Makbul, hatirsinas

ONAY: 1- Saglam, dayanikli, uygun 2- Makul, kabul,tasdik

ONG. 1- Saglamlilik, kalicilik, dayaniklilik 2- Iyilik, rahmet, bereket, bolluk 3- Sevinc, nese, mutluluk

ONGAN: 1- Ugurlu, mutlu, bahtiyar 2- Verimli, geliskin 3- Bayrak, simge, totem

ONGU: 1- Kar, kazanc 2- Set, sutre

ONGUC: Karli, kazancli, verimli, ugurlu

ONGUDAY: Karli, kazancli

ONGUN: 1-Bolluk ve bereket tanrisi. 2- Ugurluluk, verimlilik, kalicilik 3- Av totemi, kutsanmis av hayvani

4- Totem, sembol, bayrak, flama

ONGUR: Kurtulus, salah

ONGUT: Koruyucu, muhafiz, kale muhafizi

ONUK: 1- Saglikli, dayanikli 2- Ugurlu, aziz, saygideger 3- Usul, yol, teamul 4- Yararli, faydali

ONUS: 1- Bereket, bolluk, verim 2- Ugur, talih

OPAK: (Apak) Temiz, bakimli

OPAN: Magara, delhiz

OPCIN: (Apcin,afsin) Zirh, demirag

OPUR: Obur, istahli

OPUZ: Kati,sert

OR: 1- Yer, durak, bolge 2- Dogramak, bicmek 3- Mevki, mertebe 4- Duzen, kurulus

ORAK: Dogramak, kesmek, dograyici, bicici

ORAN: 1- Taht, seref makami 2- Yuksek mevki, yuksek derece

ORAY: birl. Or/Ay 1- Ayni, esit, es degerde (Kirgizlarda) 2- Firsat, hamle

(Kazaklarda)

ORAZ: (Uraz, uras, iraz) Seref, onur, talih

ORCUN: 1- Kesici, keskin, dograyici 2- Bolge, vilayet 3- Onurlu, ahlakli, iyi huylu

ORDA: Orta, merkez (Kagan veya Han otaginin bulundugu yer)

ORDU: (Orda) 1- Orta, cekirdek, merkez 2- Silahli ve duzenli topluluk

ORDUCA: 1- Ordu ile ilgilenen 2- Ortaca, ortanca

ORGA: Bayrak, flama

ORGARUN: 1- Istihkam 2- Bayrakli, bayrak sahibi

ORGIR: Kesici, bicici

ORGUN: Sirdas, sir saklayan, ketum

ORHUN: Sir saklayan, sirdas, gizli, gizemli

ORMAG: Dogramak, bicmek

ORMAN: Agaclik, bolge

ORMUS: Dograyan, bicen

ORNAK: 1- Taht, tahtirevan 2- yer, yore

ORPAG: Mense, kok, nesep

ORTAC: 1- Ortadaki, ortanca 2- Ilimli, dengeli

ORTACI: Ilimli

ORTAG: Ortak, ortalama, ortada bulusma

ORTUG: Ortak, pay sahibi

ORUK: 1- Yol, eylem, gidisat 2- Care, cozum, imkan, uygunluk

ORUM: Mera, otlak

ORUN: 1- Makam, mevki, ozel yer, serefli yer, taht 2- Karargah, gorev yeri

ORUNC: Hediye, bahsis

ORUNCAK: 1- Oya, isleme 2- Rehin, emanet

ORUNDUK: Koltuk, iskemle

ORUNGULUK: Bayrak, flama

ORUNLUG: Taht, makam

ORUNTAG: Yuksek mevki, makam

ORUS: 1- Talih, ugur, baht, mutluluk 2- Amac, hedef

OSKAY: 1- Hamarat, isguzar 2- Neseli, sen

OT: 1- Ates, ocak, ev 2- Nebat, bitki

OTACI: (Utaci) 1- Doktor 2- Eczaci, ot ve bitkilerden ilac yapan kisi 3- kam, baksi

OTAG: 1- Oda, icinde ates yakilarak oturulabilen buyuk ve genis cadir 2- Yeni evlenenlere armagan

edilen ev, cadir

OTAGA: birl. Ot/Aga ..evin reisi, aile reisi, evde sozu gecen kisi

OTAK: Yeni evlenenlere armagan edilen ev, cadir, oda

OTAMIS: Doktor, hekim

OTANCAK: Ilac, merhem, deva

OTAR: Gecici, fani

OTCIGEN: birl. Ot/Cigen (-Ot/Tigin” adinin , Mogol agzindaki soylenisi.)

OTGUN: Kabadayi.

OTKUN: Kabadayi.

OTLUG(K): Atesli

OTMAN: Ailenin en kucuk oglu .Ocagin atesini yakip isitacak ve devamliligi saglayacak olan, Cok

eskilerden beri suregelen,Turk toresince cocuklar arasindaki paylasimlarda ev , en kucuk cocuga kalir. Bu

yuzden ilerde evin yada mulkun idaresi kucuk oglandadir. Yani, ocak,onunla yanmaya devam edecek,aile

oba yada oymagin yasami onun sayesinde surecektir. Bu cocuklara iceren ”Otman,Ot Tigin,Othan” vb.

adlar verilir.

Otmanli devletinin kurucusu ve ilk hani. Ertugrul Beg-in en kucuk oglu. Daha Ertugrul Bey

olmeden,Toreye gore,bircok mal mulk, buyuk cocuklara, beylik, en kucuk olan Otman-a gecmisti.

OTMAR: Atesli, ates sacan

OVAT: Duzgun, muntazam

OVLAZ: Gozu pek, atilgan

OVMAC: El ile yogrularak yapilan yiyecek

OY: 1- Dusunmek, dusunce, fikir 2- Cukur

OYA: 1- Oyularak yapilan elisi, isleme 2- Emanet, rehin 3- Sempatik, minyon

OYAN: 1- Iman, inanc 2- Dusunce, efkar

OYAZ: Cukur, kuyu

OYBAK: Cukurlu vadi

OYBAT: Oyuk ve cukurlu yer

OYGAK: 1-Oya, rehin 2- Uyanik, muteyakkiz

OYGUR: Dere yatagi, dere oyugu

OYINLI: Dusunceli, efkarli

OYLUM: 1- Cukur, kuyu, bosluk 2- Kurucu, kuruntu, yormak

OYMAK: Yigin, kitle. Turklerin sosyal birimleri icindeki siralamada, Obadan buyu Boy-dan kucuk olan

akrabalar toplulugu

OYMUR: Dere, dere yatagi

OYNAK: Maral, ceylan, vb. Hayvanlarin bir arada olup su ictikleri kuyu, su birikintisi

OYRAM: Girdap, anafor

OYRAT: Derin, oyuk, derinlesmis

OYTUN: Kutsanmis, mubarek

OYUR: Vucut, endam

OZ: Ileri, on, onde

OZA: Kadim, eski, ezeli, hep var olan

OZAGI: Tecrubeli, bilgili, uzman

OZAMIS: Uzamis, uzman, usta isinin ehli

OZAN: (Uzan) Oncu, herkesin onunde olup hitap eden, siir yazan ve okuyan, kopuz calarak siir okuyan

ve yazan. Usta, isinin ehli

OZAR: Uzman, usta, bilir kisi

OZGAN: Kademeli, dereceli, oncelikli

OZMAN: Uzman

OZMUS: Uzmanlasmis, yetik

OZUL: Esas, kaide

OZUT: Ikamet, ikametgah

OZUTGAN: Ileride, ilerici

Ö harfi ile baslayan isimler

OBEK:Kucuk grup, tim, takim, parca

OBGE: Ced, Ata, Soy

OCAL: birl. Oc/Al intikamci

OCEK: 1- Esinti, hafif yel 2- Burc

OCUT: Intikam, oc

ODEM: 1- Borc, bakiye 2- Odul, mukafat

ODEMIS: 1- Eczaci, doktor 2- Ricaci, yakaran 3- Borcsuz, bakiyesiz 4- Odul veren

ODEN: 1- Ricaci, duaci 2- Odul

ODGULMUS: 1- Ovulmus, ovulen, basarili, odul almis 2- Ricaci, duaci

ODGUR: Uygun, yerinde, vaktinde

ODRUM: Seckin, mumtaz

ODUGET: Ricaci, yakarici, duaci

Yakutlarda, - Akarsular Tanrisi”

ODUK: Rica, yakari, dua, niyaz, arzu

ODUL: 1- Usluluk, akillilik 2- Yuceltme, ululama, mukafat

ODUN: 1- Odeme, odeyis 2- Yakaris, niyaz

ODUS: Vakit, devir

OG: (Ok) Ana, anne, yaratan, doguran

ODGUL: Ovulme, ovunc kaynagi, ovulme nedeni

OGE: (Oke) Dahi, cok zeki, cok akilli

OGEC: Iki yasina gelmis koc

OGEL: 1- Zeki, akilli, akli basinda 2- Burc

OGET: 1- Akil, zeka, akillilik, 2- Sevgi, muhabbet

OGIR: Sevinc, nese, eglence

OGLU: Dahi, cok akilli

OGREDIK: 1- Murebbiye, egitmen, yetistirici, ogretmen 2- Idman, talim, antrenman

OGRU: 1- Ogrenilecek olan 2- Arkadas, refik

OGUSLU: Ovulen, methedilen, ovulmeye layik

OGDU: Ovme, methiye

OGDUM: 1- Ovulen, methedilen 2- Once, oncelikli

OGER: Ovucu, methedici

OGLES: Akil birligi, fikir birligi

OGREK: Toplanti yeri, cemiyet , dernek

OGREN: Ogrenmekten

OGRET: Gelenek, terbiye

OGREYUK: Gelenek, gorenek, terbiye

OGRUK: Munis, cana yakin, el ustunde tutulan

OGRUNC: 1- Deneyimli, bilgili, ogrenmis, ders almis, yetismis 2- Hosnutluk, memnuniyet

OGTU: Metih, ovme, ululama

OGTUR: Ovme, methedici

OGUCU: Ovucu, methedici

OGULMUS: Basarili, destekli, ovulmeye layik

OGUN: 1- Ogunmek..ten ogun 2- Itina, dikkat 3- Sira

OGUNC: Ovunc, iftihar, ovunme gerekcesi, iftihar vesilesi

OGUNCEK: Ogunmeye deger, ogunme nedeni

OGUNMUS: Ovunmus, ovunmeyi hak etmis, gururlu

OGUNUR: Gururlu, magrur

OGUR: Over

OGUT: 1- Anlayis, kavrayis 2- Nasihat, tavsiye, deneyim aktarimi

OK: (og) 1- Oz, dogus, olus, gelisme 2- Zeka, bilme, us, yetenek, ana, doguran

OKCI: Okeci, cagirici, davet edici, davetiye veren kisi

OKCUR: Zeki, anlayisli

OKE: Dahi, yanilmaz, bilge, cok akilli

OKER: Dahi, super zeka

OKERMAN: Dahi, bilge, yanilmaz

OKLU: 1- Dahi, akilli 2- Egemen, denetimci

OKSUM: Arzu, murat

OKSUZ: Desteksiz, arkasiz, olusumsuz, gelismeye engel durumu olan, (Halk arasinda, anasi

olmayan, olen ya da ayri olan cocuklar icin de bu adin kullanilmasindaki neden, ananin, cocugun yetisme

ve gelisimindeki onemine atfendir.)

OKTE: 1- Okeli, akilli, dahi, yanilmaz, deneyimli, bilgili 2- Azametli, gosterisli

OKTEM: 1- Akilli, bilge 2- Asi, basina buyruk, pervasiz 3- Meshur, gosterisli 4- Bahar, ilk yaz

OKTEN: 1- Akilli, bilincli 2- Kahraman, cesur, korkusuz, basina buyruk

OKUC: 1- Cok, cokluk, bolluk 2- Akil, us, bilinc

OKUN: Kendine donus, oze donus

OKUNMUS: Ozune bagli, ozune donen

OKUS: 1- Cok, cokluk, bolluk, bereket 2- Akil, bilinc, bilincli

OKUS KARA ACKI: birl. Okus/Kara/Acki mec. Keskin zekali

OKUZ: 1- Irmak, nehir, buyuk akarsu 2- Uzman, bilge, ehil, dahi

OLCER: 1- Muhendis 2- agirbasli, olculu 3- Savas buyrugu, saldiri buyrugu

OLCUM: 1- Adap, usul, erkan, yol 2- Agirbaslilik

OLMEZ: 1- Dirayetli, dayanikli 2- Cok sevilen, unutulmaz, iz birakmis

ON: 1- Dogu, gunesin dogdugu yon 2- Ilk, baslangic, dogus, meydana gelis 4- Ilke, oncelik,

prensip,temel

ONAL: birl. On/Al Oncu, lider, onde olan

ONALAN: birl. On/Alan, lider, oncu

ONALDI: birl. On/Aldi, lider, oncu

ONCEK: Once, onceki, selef

ONCEL: 1- Selef, daha onceki 2- Onde olan, oncu, rehber 3- Oncelikli, imtiyazli

ONCELIK: Imtiyaz, torpil

ONCU: 1- Ilk, orijinal 2- Lider, yol acan, onde olan

ONCUL: 1- Oncu, onde, rehber 2- Birinci, ilk

ONCEK: Onceki, onceki, selef

ONDAS: Ayni oncelikte, ayni imtiyazi paylasan

ONDE: Oncu, onceki

ONDEGUN: birl. Onde/Gun 1- Onemli gun 2- Onceki gun

ONDER: Onde olan oncu, lider

ONDES: Yol acan, rehber, mihmandar

ONDUC: Oncu, mihmandar

ONDUL: 1- En onde, en ondeki, oncu 2- Oncelik, imtiyaz

ONDUN: 1- Pesin, pesinat 2- Onde, onde gelen

ONE: Ileri, ileride, otede

ONEK: Dayanak, direk, destek

ONEL: 1- Usta, uzman, pir 2- Vade, muhlet

ONEM: Oncelik, imtiyaz, deger, kiymet, hassasiyet

ONEN: 1- Onde olan, one gecen 2- Baglilik, sadakat

ONER: birl. On/Er Oncu, rehber, kilavuz

ONEY: 1- One gecen, onde gelen 2- Yukseklik

ONG: Ilk, birinci, basta gelen

ONGEL: 1- Agirbasli, olgun 2- Oncu, onculuk eden

ONGEN: 1- Zafer, utku 2- Uzun boylu, levent

ONGER: Hiddetli, asabi

ONGI: (Ongu) 1- Degisik, farkli, sira disi 2- Once, oncelikli

ONGUC: 1- Oncu, kilavuz 2- Atak, atik, hareketli 3- Delil, kanit, ispat

ONGUK: Yastiklarin ucuna yapila isleme

ONGUL: Yol gosteren, on ayak olan

ONKUZU: birl. On/Kuzu mec. Kurban, kurbanlik

ONUC: Once, onceki, selef

ONUM: 1- Birinci, ilk 2- Hasilat, ganimet, kar

ONUR: Baslangic, siftah

ONURT: Once, oncelik

ONUT: Once, oncelik

OPGINE: Opucuk, buse

OPKE: Ic gecirme, ofke, hirs

OPOZ: Can, ruh, nefs

ORCUM: Ureyis, gelisim, buyume

ORCUN: Ipten orulmus merdiven

OREN: 1- Orme yapan, orucu 2- Eskiden kalma kalinti, kalinti kent ya da mezar

ORGE: 1- Ornek, motif, orgu ornegi 2- Sahika, yukseklik

ORGEN: 1- Orulu ip, urgan 2- Keci kilindan yapilan ip

ORGUC: 1- Dokuma aleti, dokuma tezgahi 2- Mevki, mertebe 3- Tumsek, tepe

ORIKLI: Seciyeli

ORKEN: 1- Urgan, orulu ip 2- Fidan

ORKIN: 1- Fidan 2- Taht, tahtirevan

ORNEK: Numune, standart, olcu

ORPEN: 1- Ortulu, kapali, gizli 2- Alev, alev isigi

ORS: Uzerinde metal maden dovulen demir kutle mec. Dayaniklilik

ORTE: Ortu, ortulu

ORTGUN: Samani ayrilmis, harmanlanmis tahil

ORTUN: Omuz ustune alinan orgulu giyecek, pelerin

ORUC: Orgu malzemesi, dokuma tezgahi

ORUM: Cit, agil

ORUN: 1- Sac orgusu, belik 2- Beyazlik, temizlik 3- Gokyuzunun bulutsuz hali 4- Urun, hasilat

ORUNDU: Ari, temiz, saf, pakize

ORUNDUL: 1- Seckin, guzide 2- Saf, temiz, pak

OS: Gercek, hakiki

OSRUK: 1- Mert, ozu sozu bir 2- Esrik, kendinden gecmis

OSTERIS: Fantezi, hayal, fantastik

OTER: 1- Ricaci, yakaran 2- Ileri, ileri gecmis 3- Cigirici, otucu, okuyucu

OTGEN: Gecmis, asmis, otede olan

OTGUR: Delici, delip gecen

OTILIG: Itibarli, saygideger, muhterem

OTKER: 1- Ricaci, duaci 2- Gecici, fani

OTNU: Rica, yakari, istirham

OTUG: (Otuk) Arz, niyaz, rica, dua, dilek

OTUGEN: (Otuken)

OTUKEN: 1- Ricaci, duaci, niyazci, Tanriya yakaran 2- Gecmis, mazi, onurlu ve ovunclu mazi

OTUN: 1- Odun, verme, bagis, magfiret 2- Yakari, yalvaris, niyaz

OTUNC: 1- Rica, dilek, maruzat, istirham 2- Iltimas, tarafgirlik

OVET: Ovus, ovgu

OVGU: Ovme, methetme

OVGUN: Ovulen, ovulmeye layik

OVUC: Ovunc, iftihar

OVUL: Ovulen, ovulmeye layik

OVUNC: Ovulmeye yol acan davranis, gurur ve onur kaynagi

OVUT: Ogut, nasihat

OYKE: Ofke, hiddet, hinc

OYKU: 1- Taklit, benzeme, benzetme, 2- Hikaye

OYKUNC: Egilim, benzeme, taklit etme egilimi

OYLEK: Zaman, devir

OYUK: Cosku, coskunluk, tezahurat

OZ: Kisinin -ben” derken, anlatmak istedigi, tinsel varlik. 1- Ben, tin, can, ruh, gonul 2- Asil, esas,temel,

unsur 3- Sahsi, kisisel, kendi, kendine aitlik 4- Uz, uzluk, ustalik 5- Dere, irmak

OZAK: birl. Oz/Ak mec. Soylu

OZBEK: birl. Oz/Bek mec. Cesur, kendine guveni tam

OZBIR: birl. Oz/Bir mec. Soylu

OZDEK: 1- Madde, temel, asil, yapi, kurulus, olus, olusum 2- Beden, vucut 3- Agacin, kokune yakin olan

kisim

OZDEL: 1- Soylu 2- Armagan, hediye

OZDEN: 1- Icten, samimi 2- Ender rastlanan, olaganustu 3- Akraba, hisim 4- Armagan, hediye

OZEK: 1- Temel, asil, us, merkez 2- Can, ruh, gonul

OZEL: 1- Ayirt, fark, farklilik 2- Uzman, usta, kalifiye 3- Kisiye ozgu, kisisel

OZEN: 1- Icten, samimi 2- Dikkat, itina, emek, heves 3- Irmak, kucuk akarsu

OZENC: 1- Gipta, heves 2- Direnc, gayret, dik baslilik

OZERK: birl. Oz/Erk Kendine egemen, kendine sozu gecen

OZGE: Ben-in karsiti. Baska, oteki, yabanci, ,gayri

OZGEL: Oze ait, ozden gelen, samimiyet

OZGERIS: 1- Hayal, kurgu, fantezi 2- Devrim, baskaldiri

OZGU: Oze ait, ozle ilgili, ait, has, mahsus

OZGUN: Oze ait, ozune ait, orijinal, kendine has

OZGUR: Hur, bagimsiz, kendinden baskasini dinlemez

OZGUVEN: birl. Oz/Guven Cesaret, kendine guvenme, kendinden emin olma, kendinden bilgi, beceri ve

konumundan kusku duymama

OZI: Fert, Sahis

OZIC: Varlik, sahsiyet

OZIL: birl. Oz/Il mec. Anayurt

OZKER: 1- Ulu ruhlu kisi 2- Iyilik sever, hayirsever

OZKONUK: Can, ruh

OZLEK: 1- Uretken, munbit 2- Felek, talih 3- Ozel, sahsi, kisisel

OZLEM: 1- Oz-un ilgisi, ilgi duyarak yonelisi, hasret 2- Ozel, hususi, kisisel

OZLEN: 1- Ozlenen, aranan 2- Durust, ozu sozu bir 3- ozel, hususi, kisisel

OZLES: Kendine donus, kendinden veris

OZLU: Orijinal, saglam

OZLUK: Sahsi, ozel, kisisel

OZMEN: Durust, ozu sozu bir

OZRUM: Seckin, secilmis

OZUC: Vucut, govde, endam

OZUM: Kendine katma, kendine cekme, kendinden yapma

OZVEREN: birl. Oz/Veren mec....Fedakar, fedai

OZVERI: birl. Oz/Veri ...Fedakarlik

P harfi ile baslayan isimler

PARS:Leopar

PARSAK: 1- Acima duygusu, merhamet 2- Porsuk

PASA: Bas komutan, general. ( Bu sozcuk, bazi dilbilimcilerimize gore, Bas-Sad, bazilarina gore de Bas-

Aga birlesimi ve zamanla agiz degisimiyle bu bicime gelmistir.

PECEN: Cayir, cimen, cayirlik, otlak

PECENEK: 1- Otlak, cayirlik 2- Bacanak

PEK: 1- Berk, kati, siki, sert, kuvvetli, dayanikli 2- Bey sozcugunun, degisik agiz ayriligi Bek, beg,beg,

bey vb.

PEKIS: Siklik, sertlik, pekismislik

PELEN: Iyi, ehven

PELIN: Aci ve keskin kokulu bir yayla cicegi

PELIT: Mese agacinin cicegi

PERINCEK: (Berincek) 1- Sadik, icten bagli 2- Fedakar

PINAR: Kaynak, kaynarca, goze

PISGAN: Olgun, piskin

PISKIN: Olgun, pismis

PUSAT: (Busat, basat) 1- Silah 2- Zirh, koruyucu

PUSUG: Pusu

PUSUN: Pusu, pusma, sinme

PUSUNC: Iltica, siginma, sinme, pusma, siginmis, multeci

PUSKUL: Sarkik, asili duran sus, aksesuar

S harfi ile baslayan isimler

SABA:(Sava) 1- (Sapa, sopa) Sopa, degnek, savma aleti, savas aleti 2- Soz, iddia, hitap

SABACI: 1- Sopaci, sopayla dovusen 2- Konusmaci, hatip

SABAK: (Savak) 1- Sopa, cop sopa kullanan, dovuscu, sopa ile dovusen 2- Kimiz saklamak icin beygir

derisinden yapilan tulum

SABAR: 1- Sapar, savar, dover, sopayla doven 2- Savar, savasir, savasci 3- Hatip, konusmaci

SABI: 1- Sopa, cop 2- Savas, dovus 3- Soz, sohbet

SABU: 1- Sopa, cop, degnek 2- Savas, dovuscu, dovus ustasi, savasci

SACA: Saci, bahsis, armagan

SACAN: 1- Comert, dagitan, harcayan 2- Yayinci, yayin yapan

SACI: 1- Armagan, bahsis 2- Adak, inanc geregi dagitilan nesne

SACILIK: Armagan, hediye, bahsis

SACUK: 1- Eli acik, comert 2- Armagan, bahsis 3- Aleni, saklisiz, gizlisiz

SADAK: Oklarin, icinde muhafaza edildigi torba ok torbasi

SADU: Iyi, cok iyi, ala

SAGAY: 1- Dusunceli, Dusunen, sakinan 2- Ozleyen, ozlemis, ozlem oymaklarindan

SAGIM: 1- Emel, arzu, Murat 2- Dusunce, fikir, dusunceli, fikir sahibi 3- Saglamlik,dayaniklilik

SAGIN: 1- Ozlem, hasret 2- Dusunce, plan, tasarim 3- Davet 4- Kivilcim

SAGINCI: Saginan, dusunen, ozleyen, sakinca duyan

SAGU: Agit, mersiye

SAGUNDU: Ozlenen, dusunulen, kollanan

SAGUNDUK: Ozlenen, dusunulen, ozlemeye deger

SAGUNUR: Dusunce, tasarim

SAG: 1- Saglik, dirilik, canlilik, yeterlilik 2- Akil, fetanet 3- Dogruluk, inanirlik 4- Halis, saf, net

SAG BILGE: birl. Sag/Bilge Doktor, saglik uzmani

SAGAN: Dogan turu, yirtici avci bir kus

SAGANAK: Saganak, sert ve hizli yagan yagmur

SAGANCIG: Nefs, can, ruh

SAGBILI: birl. Sag/Bili (Bilig) Sagduyu, hikmet

SAGDAC: Saglikli gunlerin arkadasi, can yoldasi

SAGDIC: Sagdac “ Damadin en yakin, en guvenilir arkadasi”

SAGIK: 1- Dusunceli, planli 2- Sag, diri, uyanik 3- Ates, kivilcim, atesli

SAGIM: 1- Yasam, saglik 2- Serap, algin

SAGIN: 1- Dusunce, tasarim 2- Ozlem 3- Ates, kivilcim

SAGINC: 1- Kurgu, hayal 2- Sakinca, mahsur, endise 3- Ozlem

SAGIS: Hesap, matematik, sayis

SAGLAM: Saglikli, guclu, dayanikli, direncli

SAGLI: (Saglik) Diri, canli, saglikli

SAGLICA(K): Saglikli, diri, esenlikli

SAGMAN: Saglikli, guclu

SAGNAK: (Saganak)

SAGRAK: Icki icilen kap, kupa, kadeh

SAGRI: 1- Sagrak 2- Sari

SAGUNCAK: Agit, mersiye

SAGUNMUS: 1- Ozlem icinde olan 2- Dusunen, dusunceli 3- Davet eden, davetkar

SAKA: 1- Akilli, arif 2- Dusunceli, kaygili 3- Sakal 4- Sakli, saklayan, koruyan

SAKAR: 1- Alninda beyaz lekesi bulunan at 2- Ugursuz, sakincali

SAKCI: Koruyucu, muhafiz

SAKIK: Coban yildizi

SAKIN: 1- Dusunme, tasarim, kaygilanma, kaygiyi ortadan kaldirma eylemi 2- Saklama,

koruma,esirgeme 3- Uzaklasma, ayrilma

SAKINC: Dusunce, kaygi

SAKIS: Kaygi, endise

SAKLI: 1- Korunmus, mahfuz, esirgenen 2- Zinde, dinc, saglikli

SAKLICA: 1- Gizli, ortulu, korunan 2- Hazine, mucevher

SAKLICAK: 1- Gizli, gizlenmis, ortulu 2- Yasam, saglik, esenlik

SAKMAN: 1- Uyanik, diri, saglam 2- Sokman, dize kadar cikan cizme

SAL: 1- Saldiri, saldirmak 2- Salmak, birakmak, azat etmek, serbestlik 3- gondermek,

yaymak,ulastirmak, uzatmak

SALACAK: Salinan, birakilan, salinmis

SALACUK: Saldiran, saldirici, gonderici

SALAMAN: Salinan, birakilan, azat edilen, serbest, azade

SALAMIS: 1- Saldiran, dusmana karsi hamle ve manevra yapan 2- Iyi kilic sallayan, silahsor

3- Salmis, kole azat etmis

SALANCU: Saldirgan, iyi kilic kullanan

SALAR: 1- Ordu sevk eden 2- Iyi kilic kullanan, silahsor

SALCI: 1- Salici, sevk edici 2- Salan, serbest birakan 3- Karahanlilar doneminde, saray ascilarinin

unvanlarindan

SALCUK: 1- Salinmis, azat edilmis, saltuk, eski kole 2- Basina buyruk, bagimsiz, otoriteye karsi cikan 3-

Saldiran 4- Silahsor, iyi silah kullanan 5- Kucuk yel, esinti 6- Haber salan, mesaj yollayan

SALDIRAN: Hucum eden, asker sevk eden

SALDIRGAN: Saldirici, hucumcu

SALDIRI: Hucum, taarruz

SALDIRMIS: Hucum etmis, taarruz etmis

SALDUR: Saldiri

SALGARA: Salinmis, azade, basina buyruk, otorite tanimaz

SALGIN: 1- Serbest, bagimsiz 2- Serap, hayal

SALGUR: Atak, tetik, saldirmaya hazir

SALGUT: Mebus, vekil. Eskiden bir bolgeyi temsilen, Kagan’a (Baskente) gonderilen kisilere

verilen unvan

SALIK: 1- Vergi, vergi borcu, harac 2- Haber, ogut, tavsiye

SALIKCU: Haberci, ogutcu

SALIM: 1- Serin esen yel, serinlik 2- Ferman, emirname 3- Uzum demedi, salkim

SALIN: 1- Serbest, serbestlik, salinma, boy gosterme 2- Jest, eda 3- salincak

SALINMIS: Serbest, azade, salaman

SALKIM: Salinmis, sarkik

SALTUK: 1- Serbest birakilmis, azade, hurriyetine kavusmus eski kole 2- Basina buyruk, bagimsiz

SALTIN: Yalniz, yalnizlik icinde, tek kalmis

SALUK: (Salik) Serbest, azade, hurriyetine kavusmus

SALUM: 1- Ozgurluk, azat 2- Kilis, silah

SALUN: 1- Jest, mimik, eda, cilve 2- Boy gosterme, ortaya cikma

SALUNDU: 1- Ozgur, hur 2- Edali, boy gosteren

SALUR: 1- Saldiran, saldirgan, asker salan 2- Silahsor, iyi silah kullanan 3- Saldirma, kilic,

silah 4- Serbest, azade

SAMSA: Baklava turu bir hamur tatlisi

SAMUKA: Inatci, direncli

SAN: Sanmak, saymak, var kabul etmek

SANAGA: 1- Serap, hayal 2- Niyet, maksat

SANAG: Hesap, matematik

SANAK: Matematik

SANCAK: Ucu sivri mizrak

SANCAR: Saplayan, batiran, durten, mizrak kullanarak sancan, sancici, iyi silah kullanan

SANCI: 1- Ucu sivri demir, silah 2- Sivri bir aletin, vucuda degince verdigi aci 3- Aci duymak

4- Hayalet

SANCIG: Ucu sivri demir, kargi

SANCIS: Hamle, kilic veya kargiyla yapilan durtus

SANDUGAC: Bulbul

SANEK: Hayran, meftun

SANG: San, dusunce var sayma

SANGI: Hayal, serap

SANIR: 1- Hayal 2- Burc

SANKUR: Hayret, saskinlik

SANLAV: Hurmet, saygi

SANLI: 1- Sanici, dusunucu 2- Supheci

SANSAK: Anlayis, intiba

SAPA: 1- Sopa, degnek 2- Kilic sapi, kabza 3- Aykiri, farkli, baska

SAPAK: 1- Sopa 2-Aykiri, aykirilik

SAPAR: 1- Sabar, dover, dovucu 2- Aykiri, farkli 3- Kabza

SAPURLUS: Devrim, ihtilal, ayaklanma, ayrilma

SARAR: Saran, sarici, sarma eyleminde olan, oren, orucu

SARGIN: 1- Sevimli, sempatik, cekici 2- Sargi, sarili, orulu

SARGUT: 1- Gunes isigi 2- Bagis, ihsan

SARI: 1- Sari renk, sarisin 2- Sarili, sarilmis, saran, sarilma

SARICA: Sarili, sari gibi, sariya calan

SARIG: Sarili, sarilmis, orgulu

SARIL: Sarilmaktan...saril, mec. Sevgili, saygili, cana yakin

SARIM: 1- Suyu suzmeye yarayan, ince dokuma 2- Sarma, sarilma

SARIP: Sarp, dik, sarili, cikilmasi guc, yalcin

SARMAN: (Sariman) 1- Sarisin, sariya calan 2- Sicak kanli, cana yakin

SARMASIK: Sarili, sarpa sarmis, sarilan

SARTIK: 1- Sarili, orgulu, orulmus 2- Farkli, dikkat cekici

SARU: 1- Sari 2- Sira disi, farkli, dikkat cekici 3- Bati, bati yonu

SARUCA: 1- Bir sungur turu avci kus 2- Sariya calan, sarisin

SARUL: Sarili, sarilmis

SATI: 1- Satik, satuk, satilmisin disisi 2- Pazar yeri

(Eski Turk geleneklerine gore, cocuklari sik olen ya da olmayan ailelerin, cocugu oldugunda,

yasamasi ve uzun omurlu olmasi icin, onu Tanri’nin sevdigi, toplumun sevip saydigi, bir ulu

kisiye ya da onun ruhuna, cocugu korumasi, manevi bir destek vermesi bakimindan emanet edilmesi

eylemine satma-satilma adi verilir. Cocuk erkekse, “Satilmis”, kiz ise

“Sati” adi verilir. )

SATIC: 1- Satici, tuccar 2- Mertebe, rutbe

SATIM: 1- Saticigim 2- Ticaret

SATISGAN: Satici, tuccar

SATUK: Sati, satik, satilmis

SATUN: Satin alma, satin alma gucu, paha

SAV: (Sava) 1- Mesaj, haber, yeni haber 2- Iddia- isnat 3- Un, san 4- Savas, vurusma, dovus 5-Oyku,

atasozu, darbi mesel

SAVA: (Sav)

SAVACI: (Savci)

SAVAN: 1- Savici, savasci, def edici 2- Elci, arabulucu

SAVAR: Savasci, savici, defedici

SAVARU: 1- Bahsis, armagan 2- Gecici, muvakkat

SAVAS: Harp, dogus, vurusma, savma, defetme

SAVASGAN: Savasci, cengaver

SAVCI:(Savci, savaci)1- Elci, haberci, resul, sozcu 2- Savasci, cengaver 3- Unlu, meshur, un salmis

SAVDUK: Ugurlama, veda

SAVGAT: Armagan, bahsis

SAVGU: 1- Harac, vergi 2- Sifa, derman

SAVRIN: 1- Armagan, bahsis 2- Ahd, azim

SAVRUK: Savrulmus, derbeder

SAVTUR: Veda, ugurlama

SAVUN: 1- Davet, cagri 2- Savunma, savas 3- Agit, mersiye, olenlerin yigitlik ya da hayirli islerini

anlatmak icin verilen yemek

SAVUNDUK: Davetiye

SAVUNGAN: Savunucu, savasan, direnen, mudafi

SAVUR: Eli acik, comert, hovarda

SAVURKAC: 1- Savurgan, hovarda, eli acik 2- Firtina, kati yel

SAVUT: 1- Koruyucu, koruyan, mudafi 2- Zirh, celik yelek, demirag

SAY: (sag, sag, sak, sayi) 1- Saygi, sayma, gecerli kilma 2- Dusunme, olcme, secme, tasarim, hesap,

odesme 3- Taslik yer 4- Zirh, gogusluk

SAYAK: Saygili, hurmetli

SAYAN: 1- Saygili, saygideger, saygiya layik 2- saygi gosteren, efendi, agirbasli

SAYDAM: Saf, net, berrak, sayilabilen, acik, temiz, bilinen

SAYDUR: Saygi durusu, ihtiram durusu

SAYGI: 1- Hurmet, onem, deger, edep 2- Sayi, sayim, matematik

SAYGIN: Itibarli, hurmet goren, saygi goren, hatiri sayilir

SAYIL: Secilmis, seckin, sayilan

SAYILGAN: Sayilan, saygi gosterilen,muteber

SAYIM: Saygi, saygi gosteris

SAYIN: 1- Seckin, degerli, muteber, guzide, muhterem 2- Saf, halis, ari 3- Guzel, ender rastlanan

SAYINDI: Saygi duyulan, itibar goren, muhterem, saygin

SAYIR: Icinden su cikan magara

SAYIS: Odenek

SAYIT: Saygin, muteber

SAYLAK: Sayilan, takdir goren, usta, uzman

SAYLIK: Seref, haysiyet, onur

SAYMAN: Sayici, hesapci, hesap ve sayi uzmani

SAYRI: Uzgun, mahzun, yorgun ilgisiz

SAYVAN: Golgelik, kamelya

SAZAGAN: (Sazan) Soguk yel

SAZAK: 1- Sazlik, bataklik 2- Ince yagan kar 3- Ak bulut 4- Cok konusan, geveze 5-Poyraz, soguk esen

yel 6-Sezgin, sezici, uyanik

SAZAN: 1- Soguk esen yel 2- Sazlik, bataklik 3- Sezen, sezici

SEBE: Sevgi, sevi

SEBUK: Sevik, sevilen, sevgi goren

SECEN: 1- Titiz, secici, ayirici 2- Konuskan, hos sozlu

SECIL: 1- Seckin, guzide, secilmis 2- Farkli, olaganustu

SECILIR: Seckin, guzide

SECILMIS: Seckin, guzide

SECKIN: 1- Farkli, goze batan, olaganustu 2- Itibar goren, muhterem

SEGREK: Seyrek, ender rastlanan

SEGIRTGEN: 1-Kosucu, atlet 2- Afacan, ele avuca sigmaz, tez canli

SEGREK: Seyrek, nadir, az rastlanir

SEKMEN: Seviye, mertebe

SELCIK: (Seligcik) 1- Temiz, pakize, namuslu, bakire 2- Kucuk kilic, bicak 3- Acik,belig, fesahatli

SELEK: Eli acik, comert

SELEN: 1- Salinan, sallanan, kivrilan 2- Temiz, pak, namuslu, zarif, bakire 3- Fisilti, hafif ses 4-Haber,

havadis 5- Yilan (Tuva ve Cuvaslarda)

SELENGE: Kivrilan, kivrik

SELIG(Silig): 1- Namuslu, temiz, durust, pakize 2- Kibar, narin, zarif

SELIGCIK: (Selcik) Temiz, namuslu, bakire

SELIN: 1- Selen, salinan, haber, fisilti 2- Sulun kusu

SEMIZ: 1- Iri yari, sisman 2- Besili, bakimli

SENGER: 1- Canavar, ejderha 2- Kale, burc

SENGI: Sevgi, sevi

SENGUN: Ordu komutani, general

SEPIL: 1- Yaygin, yayilmis, bulasmis 2- Kale, hisar

SEPIN: 1- Ceyiz, kalin 2- Yaygin, yayik

SEREDAY: Yuzuk, taki, aksesuar

SERIM: 1- Gosteris, teshir 2- Sabir, metanet

SERIN: 1- Golge, golgelik 2- Genislik, gerilmislik 3- Soguga yakin, hafif soguk 4- Sabirli, dayanikli

SERINGEN: 1- Serince, serinlesmis 2- Sabirli, dayanikli

SEVEN: Sevmek...den sevgi sahibi, sefkatli, tutkulu

SEVERGE: 1- Dost, yakin, yaren 2- Ask, sevgi, tutku

SEVGI: Sevme eyleminin nuvesi

SEVI: Sevgi, sevgi egilimi, sevgi yakinligi

SEVIGEN: Seven, sevgisini veren

SEVIK: 1- Sevilen, sevgi gosterilen, sevgiye layik, sevgili 2- Dost, gonuldas

SEVIL: Sevilen, el ustunde tutulan

SEVILGEN: Sevilen, asiri ilgi goren

SEVIM: Sempati, alim, cekicilik- sevgiye yol acan

SEVIMLI: Cekici, sempatik

SEVIN: Sevinc, mutluluk

SEVINC: Nese, cosku, sevinme duygusu, mutluluk

SEVINCEK: Sevinilecek sey, sevinc kaynagi

SEVINDUK: Mutluluk, bahtiyarlik (Uzun suren bir cocuksuzluk doneminden sonra, cocuklari olan ailelerin

sik kullandigi, geleneksel adlardan)

SEVINMIS: Sevincli, mutlu, mutlu olmus

SEVINTI: 1- Mutluluk, mutlu olmaya degen 2- Ferahlik, gevseme, rahatlik, huzur

SEVUK: Sevilen, sevgili, canan

SEYIRTGEN: Afacan, caliskan, ele avuca sigmaz

SEYREK: Az rastlanir, sira disi

SEZEK: 1- Hassas, duygulu, ferasetli 2- Sezgi, anlayis, kavrayis, his

SEZEN: Anlayan, kavrayan, hisseden

SEZER: Hassas, duygulu, fark edici

SEZGI: Idrak, sezis, hissedis, ilham

SEZGIN: Hassas, sezici

SEZGIR: Hassas, narin, alingan

SEZIGEN: Sezen, sezgin

SEZIK: Sezgin, icli

SEZIKLU: Tedbirli, sezici

SEZIM: Hissedis, anlayis

SEZIMTAL: Hassas, duygulu

SEZMIS: Idrak eden, anlayan

SIBAK: Sopa, degnek

SIDAL: Muktedir, guclu, egemen

SIGUN: 1- Yabani geyik 2- Emek, zahmet, sikinti

SIGIN: Erkek geyik, Ala geyik

SIGINAK: Siki korunan, siginilacak yer, yogun ve kati olan yer

SIGINDIK: Baglilik, sadakat

SIGLAM: 1- Saglam, siki, yogun 2- Sine, bagir

SIK: Kati, yogun

SIKI: Kati, sikilmis, yogun

SIKILGAN: Daralmis, daralan, sikilasan, utangac

SIKIN: 1- Keder, yas, uzuntu, sikinti 2- Ala geyik

SILIV: Temiz, pakize, bakire

SILKIM: Cesur, gozukara

SIN: 1- Deney, deneme 2- Endam, gosteris

SINACI: Hakem, sinayici

SINAG: Sinav, imtihan, deneme

SINAK: Deney, sinav, imtihan

SINAUVU: Sinav, deney

SINAYCI: Hakem, sinayan

SINCI: Hakem, sinaci

SINDIRAC: Bulbul

SIRAY: Cehre, yuz, beniz

SIRGA: 1- Kupe, taki, aksesuar 2- Armagan, bahsis 3- Halka, halkali

SIRGALU: Kupeli

SIRMA: Sirli, boyali, gumus tel

SIYKIM: Sevgili, canan

SIYLI: 1- Sevimli, sempatik, muteber 2- Armagan

SIYLIK: Armagan, bahsis

SIYURGAL: Armagan

SIZGIC: Kalem, yazgac

SIZIM: Sizi, yakinma, huzun

SIBEL: 1- Buluttan ayrilip henuz yere dusmemis yagmur tanesi 2- Bugday, bugday tanesi

SILGI: Arinma, temizlik, parlaklik

SILIG: 1- Temiz, namuslu, durust 2- El degmemis, bakir, bakire 3- Tatli dilli

SINCE: Cehre, beniz

SINGIL: Kucuk kiz kardes

SINGIN: Mahcup, sikilgan

SINKEL: Imtiyazli, ayricalikli

SINKIL: Imtiyazli

SIR: 1- Seciye, soy, kok 2- Birlesik, birlesmis

SIREK: Zeki, akilli

SITACU: Nazli, narin, alingan, hassas

SIYAVUS: Sevimli, sempatik, sevgiye layik

SIYENDI: Sevilen, sevilmis, sevgiye layik

SIYREK: Az rastlanir, seyrek bulunur

SIYUN: Sevim, sevimlilik, sempati, begeni

SIYURAN: Utkan, muzaffer

SIYURGAL: 1- Odul, armagan, odul alma 2- Madalya, askeri nisan

SIYURGATMIS: 1- Dusmani bozguna ugratmis 2- Basarili, odul ve ovgu almis

SIYUNC: Sevinc, mutluluk

SIZGEK: Zeki, sezgin, mudrik

SIZUCEN: Hassas, zeki, uyanik, akilli

SOBAY: 1- Bekar, yalniz, munferit 2- Silahini iyi kullanan, deneyimli asker, savasci

SOGAY: Saglikli, zinde, dinc

SOKMAN: 1- Mert, durust 2- Diz kapagina kadar gelen uzun bir tur cizme (Turkmen cizmesi)

SOKULAG: 1- Adak, kurban 2- Sokulgan, munis, cana yakin

SOKULGAN: Cana yakin, munis

SOKUM: Kurban, adak

SOLAGAY: 1- Solak 2- Ters, hiddetli, ofkeli

SOLAK: 1- Asker yoneten, asker sevk eden (Sulag) 2- Sol el ve ayagini kullanan

SOLASIGLI: Yararli, cok yararli, is bitirici

SOLGUN: Rengi kacmis, yipranmis, huzunlu

SOLGUR: (Salgur) Atak, saldiri

SOLIN: Arastirmaci, merakli

SOLMAGAN: Canli, olumsuz, solmaz

SOLMAZ: Canli, diri, cekici

SOLTU: Soludu, soluklu

SOLUK: Nefes, can

SONGAR: Sungur, sahin

SONUC: 1- Son, bitim, kiyi 2- Uc, sinir, limit

Otmanli ve Salcuklular doneminde, sinir karakollarinda gorev yapan kisiler verilen bir ad

SORGUC: Basa takilan celenk

SORGUN: Sogut turu bir agac

SOYCA: Soylu, soyluca

SOYDAM: 1- Soylu, soyunu dusunen 2- Ailesine bagli, yuvasina bagli

SOYDAN: 1- Soylu, soylu bir aileden gelen 2- Hanedan, hanedanlik

SOYDAS: Ayni soydan gelen, ayni soyun kisileri

SOYLAMIS: 1- Soyunu cogaltip, kutsayan, orgutleyen 2-soz, soyleyen, konusmaci, hatip

SOYLU: Asil, asalet sahibi

SOYLUHAN: birl. Soylu/Han

SOYON: (Sayin)

SOYSAL: birl. Soy/Sal 1- Unlu, meshur 2- Soylu, asil 3- Medeni, uygar

SOYURGAL: 1- Odul, askeri odul,madalya, nisan 2- Armagan, bagis, ihsan

SOYURGAT: Ihsan, bahsis

SOKE: Diz ustu cokus, cokme

SOKMEN: 1- Yigit, gozu kara, dusmana diz cokturen, dize getiren, buyrugunu

dinleten 2- Sokman, uzun cizme

SOKUR: 1- Kizgin, hiddetli, kabarmis 2- Dize getiren, diz cokturen,buyrugunu dinleten

SOKURMUS: Dize getirmis, bas egdirmis

SON: Gucten kesilme, azalma

SONMEZ: 1- Canli, enerjik, atesli, iddiali 2- Parlak, goz alici

SONU-k- : Sonuk, pasif, cansiz, heyecansiz

SOYKEM: Sempati, sevim, sevimlilik

SOYLEM: Anlatim, hitap, hitabet, demec, izah

SOYLENCE: Efsane, mit, destan, lejant

SOYU: 1- Ask, sevda 2- Sevinc

SOYUCEN: 1- Asik, sevdali 2- Sevincli, mutlu

SOYUNDUK: Sevindik

SOZBAY: birl. Soz/Bay Soz zengini, hatip, soz cambazi

SOZBIR: birl. Soz/Bir mec. Dogruluk, durustluk, soz birligi, sadakat

SOZECEN: (Sozen)

SOZEN: Hatip, konusmaci

SOZER: birl. Soz/Er, mert, sozunun eri

SOZERI: birl. Soz/Eri, mert, sozunun eri

SU: 1- Sivi 2- Asker, er, erat

SUBAK: Sopa, degnek, cop

SUBAY: birl. Su/Bay 1- Bilgili ve deneyimli asker 2- Hafif suvari, atli asker 3- Bekar evlenmemis (Anadolu

ve Azerbaycan’da) 4- Cocuksuz, cocugu olmayan ( Kazak ve Kirgizlarda)

SUGAY: Aya benzer, ay parcasi

SUGUNCAK: Siginak, siginilacak yer, sine, bagir

SUKTA: Sikici, ezici, aci kuvvete sahip

SULAK: 1- Asker sevk eden, sefere cikan 2- Sulu, verimli

SUN: 1- Cagri, davet 2- Incelik, nezaket 3- Vermek, ihsanda bulunmak

SUNA: 1- Emsalsiz guzellik 2- Yesilbas ordegi

SUNAK: Adak, kurban

SUNAR: 1- Davetkar 2- Comert, abadan

SUNAYAN: Cigirici, davetkar

SUNCA: Sunak, adak

SUNCAK: Adak, kurban

SUNGU: Bagis, ihsan, ikram

SUNGUN: 1- Yetenek, yetenekli 2- Sunulan, adak, hibe

SUNGUR: 1- Kartal 2- Sahin

SUNGURCA: Sungur yavrusu, kucuk sungur

SUNKA: Sunak

SUNKAK: Sunak

SUNKAR: Sungur

SUNKUR: Sungur

SUNTAY: birl. Sun/Tay

SUNU: Ikram, davet, bagis, armagan

SUSKUCAK: Kucuk, korpe

SUSU: Saglik, sifa

SUTU BOGDA: Mubarek, Tanrisal, Tanridan gelen (Eski donem Tanri sifatlarindan)

SUVAN: Savasci, cengaver

SUVAR: Bolluk, bereket

SUVAT: 1- Su kanali 2- Suyun taksim edildigi yer

SUYUN: (siyun, sevim) Sevimlilik, sempati, niyet

SUYUNCUK: 1- Sevinc, sevimlilik 2- Mujde

SUCUG: (Sucig) Tatli, lezzetli, hosa giden

SUDUN: birl. Sut/Un, Soylu, temiz

SULEDI: Saldirgan, akin yapan, akinci

SULEK: Saldirgan, akinci

SULEMIS: 1- Akinci, saldirgan, dusman uzerine asker yollayan 2- Iyi silah kullanan, silahsor

SULUN: Uzun kuyruklu, renkli bir kus

SUNE: Ruh, can

SUNGU: (Sunguk) 1- Kesici ve delici, uzun bicak 2- Kemik, kemik parcasi, kemikle yapilan mizrak 3-

Eskiden, mezar baslarina dikilen sirik

SUNGUK: Sungu

SUNGUS: Sungu darbesi, sungu hamlesi, sunguleme, savas

SURCEK: Yemek, oyun ve eglence icin yapilan, gece toplantisi

SUREN: 1- Asker sevk eden, savasa asker yollayan 2- Haykiris, nara, savas narasi

SURER:Asker sevk eden

SURGIT: 1- Payidar, kalici 2- Ulak, postaci

SURUN: Sus, makyaj, makyaj malzemesi

SUSCEN: Kargi ve kilic saplamada usta olan kisi

SUSMEN: 1- Suslu, susu ve suslenmeyi seven 2- Tos atan, toslayan

SUSUN: Suslu, isveli, sempatik, cekici

SUVERCE: Canan, asik olunan, masuka

SUYEK: Kemik, soy, sop

SUYGEN: Sevgili, canan

SUYUK: Kemik, soy, oymak

SUYUM: 1- Sevim, sempatik 2- Gorus, kanaat

SUYUN: Sevim, sempati

SUYUNC: 1- Sevinc,mutluluk 2- Mujde

SUYUNCU: (Suyunc) mujde

SUYURGE: Toy, solen, ziyafet

SUYUS: Buse, opucuk

SUZEM: Diksiyon, soz soyleme ve konusma ahengi

SUZGE: Tarak, cok ince disli sac taragi

SUZGU: 1- Tarak 2- Suzgec

SUZGUN: 1- Arinmis, suzulmus 2- Mest, mahmur, kendinden gecmis 3- Goz alici, alimli

S harfi ile baslayan isimler

SAD:(Sat) 1- Ordu komutani, general 2- Tigin, prens 3- Cesur

SADAPIT: Sad’a bagli birlik ve beyliklerin genel adi

SAKAR: 1- Sakir, bulbul gibi oter 2- Cakar, cesur

SAKIR: 1- Oter 2- Cakir

SAKRU: Cagri, mesaj, davet

SAMAN: Kam, baksi

SANCI: Saplayici, iyi ok ve kargi kullanan, silahsor

SANDA: Alcak ve rutubetli yer

SANYU: (Tanyu) Sonsuzluk, genislik

SARA: (Cara) Ufuk, ufuk cizgisi

SAS: 1- Sis, sivri uclu, et pisirme araci 2- Tas 3- Dis kisim, disari disarida kalan, tasra

SASLIK: Sis, sis kebabi

SAYBAL: Simarik, nazli

SAYLAN (caylan): Nazik, kibar, neseli, guler yuzlu

SAYLIG: Seref, onur

SEYBAN: (Seban, siban, cibin, zibin) Sinek, hasarat

SIMGA: Acele, aceleci

SORAMUN: (Coramun, curamun) Ruhlarla ilgilenen, kotu ruhlari kovan

SORLAK: Sorul, sorul akan su, caglayan

SOLEN: Yalnizca fakir ve kimsesizlere verilen toy, yemek ziyafeti, Bey yemegi

SUMGA: Aceleci, tez kanli

SURLAK: Caglayan

SURLAYU: Caglayan

SUYUN: Mujde

T harfi ile baslayan isimler

TABAN:1- Tapan, tapinan 2- Temas, dokunma, vurma 3- Dizi, sira, kafile

TABAR: 1- Tapan, tapinan 2- Vuran, doven, dovuscu

TABGAC: 1, Dovuscu, kavgaci 2- Ulu, saygideger, muhterem 3- Tapici,tapinici

TABIN: (Tapin) Ibadet

TABKI: Vicdan

TABU: (Tapi, tapu) Kutsanmis, kutlu yapilmis, tapilacak duruma getirilmis

TABUK: 1- Tabu 2- Inayet, yardim, hizmet

TABUN: Tapin, ibadet

TACA: Tasari, kurgu, plan

TACAM: Tasari, plan, kurgu, senaryo

TADIK: Tat, lezzet, damak

TAG: (Tak, tag, dag)

TAGA: 1- Silah 2- Kural, kaide 3- Saygideger, hurmet edilen

TAGAY: 1- Saygi duyulan kisi 2- Dayi, ana tarafindan gelen akraba

TAGI: 1- Dindar, inancli 2- Taki, aksesuar

TAGUK: Tavuk

TAG: Dag

TAGAN: Uc ayak, sac ayagi

TAGASAR: birl. Dag/Asar mec. Azimli, kararli

TAGLUK: Daglik, daglik bolge

TAGMA: 1- Dag etegi 2- Elci, devlet temsilcisi, devlet gorevlisi

TAGUDAR: 1- Heybetli, dag gibi 2- Dagitici, yok edici, yikici, siddetli 3- Kismet, nasip

TAKAK: Ucu, atesli ok

TAKAY: 1- Dayi, ana tarafindan akraba 2- Dolunay

TAKIG: Taki, ziynet, aksesuar, mucevher

TAKIR: Taki, ziynet

TAKIS: Taki, sus, aksesuar

TAKI: Dindar

TAKSUK: Harika, olaganustu, anormal

TALA: 1- Iri cusseli, heybetli 2- Seckin, guzide

TALAKAN: Yagmaci, yagmalayan

TALAN: Yagma, yagmalama, ususme, saldiri

TALAS: 1- At yarislarindaki, baslangic ve bitis cizgisi 2- Firtina, kum firtinasi 3- Dalga

4- Tartisma, munakasa

TALAY: (Taluy, Tulay, Toluy,Tolu) 1- Okyanus, derya, buyuk deniz, buyuk gol

mec. Ululuk, buyukluk, sonsuzluk 2- Gelecek, ikbal 3- Seckin,guzide

Samanist gelenekte Deniz ve gollere bakan Tanri

TALAZ: Dalga

TALI: Guzide, seckin

TALIKU: Seckin, guzide, begenilen

TALIMAN: Seckin, guzide

TALKILIC: (Dalkilic) Zirhsiz, korumasiz

TALKAN: Kizartilmis tahil

TALPIN: Faal, aktif, caliskan, himmetli

TALSIK: Itimat, teminat, guvence

TAMAN: Duman, sis

TAMAR: 1- Damla, damlayan 2- Demir, demir cevheri

TAMGAC: Memur, devlet memuru, damgaci, devlet gorevlisi

TAMIS: 1- Demis, soylemis, bilgili, deneyimli, sozune deger verilen, sozune guvenilen 2-Damla

TAMIR: Temir, demir

TAMIZ: Damla

TAMTUK: Buyuk ve kuvvetli ates

TAMU: (Tamug) Yerin dibi, yer alti, cehennem

Samanist gelenekte, kotu kisi ve ruhlarin, oldukten sonra gittikleri yer

TAN: (Tang) 1- Gun acimi, gun dogumu, safak 2- Ilginc, acayip, saskinlik yaratan 3- Tatli, tat

veren,huzur veren

TANA: (Dana) dana, iki yasindaki inek yavrusu

TANDU: 1- Tan vakti, tan vaktinde dogmus 2- Alev, alevli buyuk ates

TANG: 1- Mucize, olaganustuluk 2- Tan vakti 3- Giris, antre

TANGAK: Kaygi, endise

TANGSUK: Mucize, sasirtici olay, olaganustuluk

TANGUT: (Tankut) Savaslarda, mizrak ve tuglarin yanina ya da ucuna takilan ipek kumas, flama

TANIK: 1- Tanuk, sahit, gozlemci 2- Tanidik, dost, yaren

TANIL: Unlu, meshur, taninan

TANIP: Taninmis, unlu

TANIR: Unlu, taninmis

TANIS: 1- Taninan, bilinen, asina, tanidik 2- Danisilan, bilgi ve deneyimine basvurulan, danisman

TANISIK: Yakindan taninan, tanidik, bildik, dost, yaren

TANISMAN: (Danisman) Tanis, danisilan, bilgili kisi

TANIT: Taninacak nitelikte, belirgin, taninabilen

TANJU: (Tanyu) Sonsuz genislik, ululuk,olaganustuluk, mucize gibi

Hun imparatorlarinin unvanlarindan

TANLA: 1- Sasilasi, urkutucu, olaganustu, mucize 2- Suclayan, yargilayici 3- Dogus, tan vakti

TANLAGI: Mucize

TANMAN: Tan vakti dogan

TANRIDAG: birl. Tanri/Dag - Tanri Dagi”

Cok eski donemlerden beri, kutsanarak, Tanri tarafindan yalnizca Turklere tahsis edildigine

inanilan ve halen kutlu kabul edilen siradaglarin genel adi

TANRIKUT: birl. Tanri/Kut

Tanrisal, Tanridan gelen, Tanrinin Kutunu uzerinde bulunduran, hasmetli, Hun

imparatoru Mete Han-in unvani

TANSIG: (Tansik,Tansu) hayret verici, sasirtici, olaganustu

TANSU: 1- Tansik, mucize 2- Yadigar, armagan 3- Birlesik

TANTIK: 1- Cok konusan, konuskan 2- Tanidik, hisim, ahbap

TANUG: Tani, teshis, kanit, taninan, taninmaya yol acan

TANYU: (Tanju) Ulu, ulasilmaz, hukumran

TAP: Dilek, istek, umut, yardim ve bunlari icine alan beklentilerle dolu inanc

TAPAG: 1- Tapma, tapinma, saygi 2- Gorev, is

TAPAR: Tapan, seven, uman

TAPARLU: 1- Mutlu, umutlu 2- Sofu, dindar

TAPDUK: 1- Cocugu uzun sure olmayanlarin, cocugu oldugunda verdigi adlardan 2- Saygi ve sevgiye

layik, saygideger 3- Ibadet, tapinma

TAPI: Tapinma, ibadet

TAPIK: Onde, onde olan, onde gelen

TAPIN: Tapinma, umma, beklenti

TAPINGU: Tapinilacak nitelikte sevilen

TAPIR: Bulus, yenilik, icat

TAPKI: Vicdan

TAPKIR: Ayak altinda kalip, katilasan toprak

TAPKUR: Tabur, dizi, topluluk, kafile

TAPLAK: Riza, kabul, teyit

TAPUK: Tapu, Tabu 1- Tapinma, dilek, istek 2- Tabu, kor inanc 3- Hizmet, hizmetli

TAPUKCI: (Tapici) Saray muhafizi, muhafiz askeri

TAPUKSAK: Saygili, hurmetli

TAPUN: Kutsama, kutsal bir varliga yonelme, beklenti, ibadet

TAPUNMUS: Sofu

TAR: Dar, darlik, zahmet, sikinti

TARA: Agac dallarini budamak icin kullanilan bicak

TARAGAY: Turgay, tarla kusu, cayir kusu

TARAKA: 1- Tarak, esme, ayirma aleti 2- Saygi gosteren

TARAMAN: Tarayici,rencber, ciftci

TARAN: 1- Genis arazi, ekinlik, ekin yeri 2- Sinir, hudut

TARANCI: 1- Sinir muhafizi 2- Ekinci, rencber

TARANG: Mevki sahibi, imtiyazli, saygideger

TARBAN: Gururlu, magrur

TARDU: 1- Oncelikli, imtiyazli 2- Durdu, duran yasam

Gokturkler donemi, ust duzey yoneticilere verilen bir unvan

TARDUS: Imtiyazli

TARGAN: Savaslarda, dusmanin gececegi yollara, onlarin gidisini agirlastirmak ve guclestirmek icin

birakilan, kaya ve kutuk parcalari

TARGUN: Mahcup, sikilgan

TARHAN: (Tarkan) Imtiyaz sahibi soylu kisi. Bu kisiler, vergi vermez, suclari dokuz kereye kadar

bagislanir, kagan ve hanlarin huzuruna izinsiz girebilirlerdi.

TARHUN: Guzel kokulu bir yayla cicegi

TARIK: Dari, tahil, ekin

TARIM: 1- Emek, enerji, zahmet, sikinti 2- Ziraat, rencberlik 3- Irmaklarin kucuk kollari

TARINC: Sinir, hudut, uc

TARING: 1- Derin, derinlik 2- Ziraat

TARKAN: Imtiyazli ve soylu kisi (Tarhan)

TARKANC: 1- Ofke, gucenme, rahatsizlik, kizginlik 2- Darilma, sikilma

TARKAT: Bakan, nazir, yonetici, burokrat

TARKINC: 1- Darilma, darlanma, kusme, kuskunluk 2- Isyan, baskaldirma

TARLIG: 1- Gucluk, darlanma, sikilma 2- Bahsis, hediye

TARTA: Terazi

TARTAGAN: 1- Tartan, terazi 2- Daginik, derbeder

TARTIS: Armagan, bagis

TARUG: 1- Dari, ekin 2- Hediye, bagis

TASAR: Plan, tasari, tasarim

TASIM: Gosteris, afi

TAS: 1- Dis, dista olan, gorunurde olan 2- Kaya parcasi mec. Sertlik, dayaniklilik

TASAN: Tasmis, disa vurmus, coskun

TASAR: Tasmis, coskun, atesli

TASGAN: Tasan, cosan, atesli

TASGARU: Disari, disaridan, tasra

TASGIN: Tasmis, disa vurmus, coskulu, atesli, asabi

TASKI: Disaridan, tasrali

TASKIN: Coskun, atesli

TASRALU: Disaridan, yabanci

TASRIK: Disarida, gurbet, gurbetci, sefere giden.

TASUG: Tasinabilir mal, menkul deger

TASUREK: birl. Tas/Yurek ( Cesur, gozu kara)

TAT: 1- Yemek, damak 2- Uzak, uzakta, uzaktan, yabancilasmis 3- Kilic pasi, pasli kilic

TATAR: 1- Uzakta kalmis, yabancilasmis 2- Cayirlik, mera 3- Kent disinda yasayan

TATAS: (Dadas) 1- Yakin dost, yaren, arkadas 2- Uzakta kalmis, ayni uzakligi paylasan

TATIG: Tatli, hos

TATIR: Cayirlik, otlak, mera

TATLI: Tatli veren, hosa giden mec. Guler yuzlu, sevimli, cana yakin

TATU: 1- Baris, sulh 2-Uzagi goren, uzak goruslu 3- Bakici, egitici 4- Tatli, tat veren

5- Yaratilis, fitrat

TAV: 1- Hiz, devinim, ceviklik, kosu, davranmak, harekete gecmek. 2- Dag

TAVAR: Hizli hareket eden, hizli davranan.

TAVGAC: 1- Hizli kosan, hizli davranan, atik 2- Cekici, cezbedici

TAVISGAN: Tavsan

TAVLI: 1- Hizli, atik 2- Dagli

TAY: 1- Dayak, dayanak, dayanilacak nesne 2- Soy, asalet, soyluluk unvani 3- Ululuk, buyukluk,cokluk

4- Mevki, yer, bolge 5- Ananin erkek kardesi, dayi 6- Sut emen at yavrusu

TAYAK: Baston, degnek, dayanilacak nesne.

TAYANC: 1- Dayanc, dayanak 2- Hami, koruyucu, sirdas, guvenilen kisi

TAYANCI: Danisman, memur.

Uygurlar doneminde, kucuk dereceli memur unvanlarindan

TAYANG: Dayak, dayanak, destek, dayanak

TAYANGU: Danisman, araci, sira disi. Han ve kaganlarin danismanlarina verilen bir unvan

TAYCU: 1- Hami, destekci, koruyucu 2- Soylu, seckin 3- Tay sahibi,tay egiticisi

TAYECE: birl. Tay/Ece..Soylu, saygideger hanim. (Teyze, sozcugunun buradan

geldigini soyleyen dilciler var.)

TAYGA: 1- Kavak, cam, sogut karisimi ormanlik bolge 2- yogurtlu sebze corbasi

TAYGAN: 1- Karisik agacli orman 2- Dayanak, destek

TAYGANA: Kaygan, kayici

TAYGUN: Yavru, cocuk, torun

TAYGUR: Kayan, kizakla kayan

TAYIK: Kibar ve nazik genc

TAYLAN: 1- Beyefendi, centilmen 2- Yakisikli, heybetli 3- Duzgun ve etkileyici konusan

TAYSI: 1- Mursit, yol gosteren 2- Hami, koruyucu

TEBER: Balta, baltali mizrak

TECIMEN: Idareli, ekonomist

TECIMER: Ekonomist, hesapli

TEDAN: Tutan, zapt eden, zabit

TEDIK: (Tetik) 1- Usta, becerikli, bilgili 2- Ogut, nasihat

TEGEN: (Degen) Degerli, karsiligi olan

TEGIN: Tigin, prens, sehzade, bey oglu. Gokturkler doneminde, vali unvani olarak da kullanilmistir.

TEGINEK: Degnek, baston

TEGIR: 1- Deger, kiymet, paha 2- Hucum, taarruz 3- Ulasim, ulasma

TEGIS: 1- Degisim, degisme 2- Dovus, temas, carpisma, hucum

TEGRE: Daire, cevre, civar, etraf

TEGREK: 1- Deger, kiymet 2- Tekerlek, degirmi, yuvarlak

TEGME: Degme, seckin, farkli

TEKER: 1- Deger, kiymet 2- Cevre, yore, daire 3- Saldirgan, mutecaviz

TEKES: Dogus, degis, temas, savas, savasci

TEKIN: 1- Iyi, guzel, biricik, emsalsiz, ugurlu, uygun 2- Rahat, guvenli,guvenilir,

3- Tigin, prens, bey oglu 4- Tabi, bagli, kul, kole 5- Bos, issiz, toplumdan uzak kisi 6- Saldirgan

TEKINIK: Guvenilir, iyi, munasip, uygun

TEKIR: 1- Deger, kiymet, paha 2- kara benli, kara cizgili 3- Hucum, saldiri, saldirganlik

TELA: 1- Delici, delen 2- Tolu, olgun, bilge 3- Armagan, adak, sungu

TELEK: Armagan, sungu

TEMIR: Demir

TEMIR YALUP: birl. Demir/Yalup ...demirci ustasi, silah yapimcisi

TEMIRCAL: birl. Temir/Cal ( kilic darbesi, kilic vurusu)

TEMIREN: Ok basligi, okun ucundaki sivri ve delici demir parcasi

TEMIRHAN: birl. Temir/Han

Eski donem, - Maden Tanrisi”

TEMIRKIRAN: birl. Temir/Kiran mec. Aci kuvvet, aci kuvvete sahip kisi

TEMIS: Demis, soylemis, bilgin, deneyimli

TEMUGE: (Temurge) demir, nuvesi

TEMURKAZUK: birl. Temir/Kazik Kutup yildizi

TENBE: At kosumu, kosum takimi

TENEKUR: Boraks madeni

TENGIZ: Deniz

TENIK: Azim, kararlilik

TENSI: Esit, adil, adaletli

TEOMAN: Sis, duman, tuman

TEPE: 1- Uc, sinir, doruk, yukseklik, yuksek yer 2- Yigin, kutle 3- Bir nesnenin sivri ucu

TERECE: Ince, narin, zarif

TEREK: Siper, koruyucu

TEREKEME: Siper, siperlik, sutre

TERILGEN: Diri, canli, hazir, tetik, tetikte

TERILGENBUDUN: birl. Terilgen/Budun

Devletin cekirdegini olusturan boy merkez halk Devletin, temel, ulusal askeri gucu

TERIM: 1- Bilim, sanat, bilim ve sanat erbabi 2- Emek, alin teri, zahmet 3- soyluluk, seref, onur,nurlu 4-

toplanti, dernek 5- Han soyundan gelen kizlara verilen bir soyluluk unvani

TERIS: Derleme, toparlama, birlestirme, birlestirici, derleyip toparlayici

TERKEN: 1- Sus oku, suslu ok 2- Savas arabasi 3- Soylu, soyluluk unvani

TERNEK: Dernek, toplanti

TESIYEMI TANYU: (Ululugun siniri olmayan, en ulu )

TETIK: 1- Uyanik, hazir 2- Becerikli, mahir

TEYENG: Sincap

TEYMUR: Demir

TEZ: 1- Hizli, ivedi, hizlilik 2- Kacma, urkme, urkuntu 3- Siddet, siddetli

TEZME. Cabuk kizan, cani agzinda, kizip cekip giden

TEZUREK: birl. Tez/Yurek Heyecanli, atesli

TIBIK: Sakin, asude

TILSIM: Buyu, efsun, sihir

TIN: (Tin) Ruh, can, nefes

TINGI: 1- Tin, can, yasam 2- Kulaga gelen ses, ses dinleme (Tinlama)

TINGLAK: Efendi, soz dinleyen

TINGLAR: Dinler, hurmetkar

TINGLATUR: Sozu dinlenen, sozu gecer

TINGLAYU: Munis, soz dinleyen

TINGLIG: Canli, diri

TINI: 1- Ruhsal, ruhla ilgili 2- Inanc, iman 3- Tingirti, kulaga gelen ses

TIGIN: Prens, sehzade, han oglu, bey oglu

TIGREK: Cevre, daire

TIKE: Parca, bolum, lokma, tikim

TIKEN: Dikili, dik, dikmis

TIKIM: Parca, lokma

TILBE: Dilek, dilenen sey, murat

TILBI: Dilek

TILEK: Murat, istek, dilek

TILKI: Tilki, kurku icin avlanan hayvan

TILMAC: Cevirmen, tercuman

TILMEN: (Dilmen) Konuskan, hatip, cenebaz

TILTAY: Etken, amil, neden

TILUN: Dolun, tolun, dolu, tam, eksiksiz, kusursuz

TIMAGUR: Merhametli, vicdanli

TIMUCIN: (Temucin, temurcin, timurcine)

Cengiz Kaan-in ilk adi. Ancak dogrusu, Timurcin-dir. Demir ucu, sivri demir anlamindadir.

TIMUR: Demir

TIMUR KURKAN: birl. Timur/Kurkan

Turk dunyasinin en unlu simalarindan. Yalnizca Turk tarihi degil, dunya tarihinin de basta gelen

liderlerinden. Cengiz Kaan-dan sonra, dunyanin ikinci buyuk fatihi. Yasami hep cetin mucadelelerle

gecmis, koca bir imparatorlugu adeta yoktan var etmistir. Kurkan (Damat) lakabini, evliliginin ilk

yillarinda, kayin ecesi olan Buhara Emir- in himayesinde olusu nedeniyle almis, daha sonralari,Iranlilar

ona - Timurleng”, Otmanlilar - Aksak Timur” lakabini takmislardir. Bu ulu kisi zamaninda,Turk dunyasi

ucuncu ve son kez olarak, tek devlet catisi altinda toplanmis, - Birlesik Turk devletleri” ideali, bu ulu

kisinin doneminde son kez gercek olmustur.

TIN: 1- Can, ruh, oz 2- Soluk, nefes, yel 3- Dinmis, dingin, sakin, bitik 4- Gok, goksel, Tanrisal

TIRGEC: Diri, canli, dirilik veren

TIRIG: Diri, canli, guclu

TIRIGLIG: Dirlik, yasam, gecim

TIRIL: 1- Can, ruh, yasam 2- Dirilik, canlilik, derlenip toparlanma 3- Derlenme, derlenis

TIRIM: Yasam, gecim, hayat yolu

TIRKIS: Kervan, kafile

TOGA: 1- Doga, tabiat, hilkat, yaratilis, huy 2- Kalin, kati, yogun, doymus 3- Usul, yordam, teamul

TOGAY: 1- Toga 2- Dolunay 3- Koruluk, kucuk orman

TOGU: 1- Dogu, dogus 2- Vurus, darbe

TOGAC: (tokac) Topuz, camasir yikarken kullanilan tahta topuz

TOGAN: 1- Dogan, dogan kusu 2- Canli, dogmus olan, yasayan

TOGMA: 1- Dokuma, dokumadan yapilan giysi 2- Yerli, yerli halktan olan kisi

TOGMAK: (Tokmak)

TOGMUS: Dogmus, ortaya cikmis, canli, yasayan

TOGRUL: 1- Tugrul 2- Dogrulmak, ayaga kalkmak

TOGRULCA: Dogan kusu, dogan yavrusu

TOGSIK: Dogus, dogum, ortaya cikis

TOGUL: 1- Dogulu, dogudan 2- Dogum, dogus, ortaya cikis

TOGULGA: Tolga, tulga, savas basligi, migfer

TOK: 1- Irilik, katilik, dayaniklilik, yogunluk 2- Vurus, darbe, dovus, savas 3- Yol, yontem, yordam

TOKA: 1- Tok, sert, kati 2- Usul, yol, yordam, teamul 3- Dovus, vurus, vurusma, 4- Huy, hilkat,yaratilis

TOKAC: (Togac) Topuz, camasir topuzu

TOKALIG: Tokluk, katilik, sertlik

TOKAY: 1- dolunay 2- Dere kenarlarinda yetisen bir cicek, cali

TOKLU: 1- Yol, yordam, bilen, bilge 2- Bir yasini gecmis kuzu 3- Iri, dolgun, besili

TOKMAK: Vurma, ezme, dovme araci

Kalin, genis, agactan yapilmis cekic

TOKOL: Kuma, ikinci hanim

TOKTA: 1- Durma, yasama, direnc, dayaniklilik 2- Tedbir, tedbirlilik

TOKTAK: Tedbir, tedbirli, temkinli

TOKTAMIS: Durucu, kalici, direncli, dayanikli, uzun omurlu, dirayetli

TOKTAR: Dayanikli, dirayetli, uzun omurlu

TOKU: 1- Dogu 2- Dovus, temas, savas

TOKUM: 1- Dogum, dogus 2- Yasam, direnc, dayaniklilik

TOKUMAK: Tokmak

TOKUR: 1- Gozu pek, cesur 2- Dokur, dokumaci

TOKURGAK: Dokuma aleti, dokuma tezgahi

TOKUS: 1- Dovus, savas, vurusma 2- Dogus, direnc, yasam, dirayet

TOKUZ: 1- Dokuz sayisi (..Turklerin ugurlu ve kutlu saydiklari sayilardan) 2- sikca ve kalinca

dokunmus bir kumas

TOLAN: Essiz, emsalsiz

TOLAY: Bir tavsan turu

TOLDI: Doldu, dolu, doluluk, butunluk, olgunluk, irilik, bilgelik, erginlik

TOLDIKORGAN: Anit, lahit, abide

TOLGA: Migfer, celik baslik

TOLGAN: 1- Dolgun, iri, dolu 2- Aci, uzuntu, inleme

TOLKAN: Dolgun

TOLMIS: Dolmus, dolu, olgun, bilge

TOLU: 1- Dolu, olgun, kamil, yetkin, usta 2- Icki, icki kadehi, icki ile dolu kadeh 3- Seckin, guzide

TOLUHAN: birl. Tolu/Han

Arap isgalleri sirasinda, onlara karsi direnis orgutleyen ve cesitli savaslara giren bir bey

TOLUK: 1- Dolu, olgun, yetkin, bilge 2- Tuluk, tulum

TOLUM: 1- Silah, savas aleti 2- Olgun, dolgun

TOLUN: Dolu, tam, butun, eksiksiz, kusursuz, olgunlasmis

TOMAN: Duman,sis

TOMBAY: Manda, camis

TOMRIS: (Tomris Hatun) 1-Demir ucu 2- Demir sesi. 3- Demirin ozu, nuvesi.4- Bereket, bolluk,ugur.

T... Turk tarihinin unlu simalarindan. Sakalar devletinin katun-u (kralicesi) (Iran – Turan savaslari

sirasinda, zalimligiyle unlu, Pers krali Husrev-in, Turk topraklarini isgal etmesine karsin yapilan savasta

buyuk kahramanliklar gostererek, onu yenmis, basini kesip kan dolu bir ficiya atarak, -Hayatin boyunca

kana doymadin, kan dokup kan ictin. Ben de sana yakisani yapip, seni bundan mahrum etmeyecegim.”

diyen ulu kisi.)

TON: Don, giyim, giysi, elbise

TONA: Giyimli, varlikli, yakisikli

TONAT: Donat, comert, eli acik, ac doyuran – ciplak giydiren.

TONATMIS: Giydirmis, hayir hasenatta bulunmus, comert ve eli acik.

TONGA: Kaplan, Asya kaplani.

TONGUZ: Domuz

TONKA: 1- Tunga , kaplan 2- iri,buyuk,gosterisli

TONLU: Giyimli,sik,zengin,varlikli

TONSUZ: Yoksul

TONYUKUK: (Tanyu/Kok,gok) Sonsuzluk ve genislik,bilgelik ve deneyimlilik.

TOP: Yigin, topluluk, butunluk, erk

TOPAC: 1- Top gibi, toparlak, dolgun 2-Ibrik 3- Sepet, sele

TOPAK: Topluca, toplanmis, yigin

TOPRAK:.. Yer, yurt, arazi

TOPURGAN: Ayak basildiginda toz cikaran, yumusak toprak

TOPUZ: Toplanip, kurutulmus, katilasmis, topluca ve katica. Silah, dovme ve ezme araci

TOR: 1- Mevki, mertebe, seref, sereflilik 2- Tureme, dogma, soy, gelisme, yayilma 3- Ag, tuzak 4-Giysi

5- Evlat, cocuk, nesil 6- Zayiflik, incelik, hamlik

TORAMAN: 1- Fahri, onursal, serefli 2- Kaba, yetismemis, acemi 3- Iri, dolgun, heybetli

Toran: Turan, duran, yasayan, direncli

TORCUK: Kozalak

TORKU: Ipekli kumas

TORLAK: 1- Egitilmemis at 2- Cirak, acemi, ham

TORMIS: Durmus, yasayan, yasar, yasam

TORMU: Yasam suresi, yasam

TORU: 1- Durus, yasam 2- Bolluk, bereket, fazlalik 3- Doru, doru renk

TORUG: Doruk, Doru renk

TORUK: 1- Doruk, zirve 2-Ince, zayif, ham, olmamis

TORUM: 1- Aygir, aygir yavrusu 2- Kul, kole, muti, bagli 3- Deve yavrusu

TORUN: 1- Evladin, evladi 2- Sevgili, biricik, cok sevilen 3- Acemi, ham, yetismek uzere olan 4-Genc

boga

TOSUN: 1- Genc boga, 2- Tos atan, tos vuran, azgin, azmis, saldirgan

TOY: 1- Solen, yemekli eglence, dugun dernek 2- Em, ilac, doyum, doyumluluk 3- Ordu, ordu birligi 4-

Camur bataklik 5- Dogan turu bir avci kus 6- Genc, genclik, acemilik, ciraklik

TOYAK: 1- Atlara giydirilen savas zirhi 2- Tirnak, at tirnagi

TOYAN: Toy sahibi, toy veren kisi

TOYGA: 1- Toy sahibi, toy veren kisi, 2- Toylarda yapilan corba, ayranli corba

TOYGAN: 1- Kurultay uyesi 2- Bir kus turu 3- Genc, taze

TOYGAR: Tarla kusu, cayir kusu

TOYGUN: 1- Genc, taze, deneyimsiz 2- Doymus

TOYGUR: Doymus, gozu tok, olmus, olgun

TOYLAK: 1- Toy yeri, toy yapilan yer 2- Karargah, ordunun toplandigi yer.

TOYLUK: Toy yeri, Toy yapilan yer

TOYMADUK: 1- Ozlenen, ozlemi duyulan 2- Hirsli, doyumsuz

TOYMAGUR: Istahli, obur

TOYTIMUR: Ermis, keramet sahibi, Saman buyugu, kam, rahip

TOZUN: 1- Tosun 2- Duzen, uyumluluk

TOGI: Comert , eli acik

TOGUN: Cekici, yakisikli

TOKMEN: Cekici, yakisikli

TOKU: Eli acik, comert, musrif

TOKUS: Dugus, savas, vurusma

TOLEC: Ucret, yevmiye

TOLEGEN: Olgun, kamil, yetiskin

TOLEK: 1-Ucret, yevmiye 2- Sukunet, sakinlik

TOLIS: Boluk, bolunmus

TOLUK: Tuluk, tulum

TOR: 1- Turemek, cogalmak, yaratilis 2- Makam, mevki, onur yeri, serefli yer 3- Usul, kural, teamul

TORE: 1- Duzen, gelenek, usul, teamul, geleneksel hukuk 2- Tureyis,yasayis, cogalma, yaratilis

TORELI: Toresi olan, toreye bagli, geleneklerine bagli

TOREMEN: Gorgulu, toreye bagli

TOREN: 1- Toreye uygun yapilan, tore geregi yapilan, merasim 2- Soylu, necip, seckin

TORKIN: Kok, mense, dip, soy

TORU: 1- Yasa, devlet duzeni 2- Tureyis, yaratilis

TORUCE: Toreye ve yasaya uygun

TORUICI: Toreye uygun

TORULUG: Toreye baglilik, Tore bilgisi, Tore uygulamasi

TORUM: 1- Tureyis, yaratilis 2- Toreye baglilik

TORUMCU: Toreye bagli, soyuna bagli

TORUN: 1- Soylu, soyluluk 2- Toren, merasim, ihtiram

TORUTGEN: Yaratici, yaratan, halik

TOSTUK: Dus, ruya

TOZ: Kok, dip, temel, cevher, oz

TOZLUK: Oz, esas, asil, kok, koklu, ozlu

TOZUN: Soylu, temeli saglam, koklu

TUNAY: Evlatlik kiz cocugu

TUDUN: (Tutun) 1- Tutunma, baglilik, sadakat 2- Destek, guvence, tutunulacak nesne

Hazar kaganligi doneminde kullanilan - vali - unvanlarindan

TUGAN: Dogan

TUGANA: Ozel ok (Ici oyulmus, icinde evrak gizlenen ok)

TUGAN: 1- Kucuk irmak, cay, akarsu 2- Togay

TUG: Sancagin tepesine takilan at kuyrugu, kildan yapilan flama, Ugur ve Kut isareti olarak kullanilir

olmasina karsin, bundan daha cok savas istegi, baskaldiri ve isyan sembolu olarak kullanilmistir. 2-

Tikac,kapak, bent, set

TUGANCI: Doganci, dogan terbiyecisi, dogan egitmeni, dogan yetistiricisi

TUGCU: 1- Tug tasiyan kisi, alemdar 2- Isyanci, isyankar

TUGCE: Kucuk tug, tugcuk

TUGLU: Tug sahibi, kutlu, ugurlu

TUGLUK: Tuglu, tugu olan, tug tasiyan

TUGMA: 1- Dogmus, ortaya cikan, boy gosteren 2- Tug kaldiran, isyankar

TUGRUL: 1- Dogan kusu, bir dogan turu 2- dogru, dogrulmus, dik- ayakta 3- Turk mitolojisinde, adi

gecen, yari insan, yari kus.

TUGSAVUL: birl. Tu/Savul

Eski donemlerde, ordu icinde tug tasiyan ve onu koruyup, onde tutmakla gorevi olan kisilere

verilen ad.

TULA: 1- Tolu, dolu, olgun 2- Ayna

TULAN: Dolu, olgun, kamil

TULAY: 1- Talay, taluy, okyanus, deniz 2- Ayna 3- Dolu, dolgun, olgun

TULGA: Tolga, migfer

TULGAR: 1- Azim, kararlilik, inanc, guvenc 2- Gosteris, heybet, heybetlilik

TULGAY: Tuga, Tolga, migfer

TULI: 1- Dolu, olgun, kamil 2- Ayna

TULKI: Tilki

TULTAG: Sakin, kendinden emin

TULU: 1- Dolu, ergin, olgun 2- Ayna

TULUK: 1- Dolu, olgun, bilge 2- yayik, comlek

TULUN: 1- Tolun, dolu 2- Cene kemigi

TUMA: Yegen, kuzen

TUMACI: Erkek kuzen, (Amca, hala, dayi, teyze cocugu)

TUMACIM: Kiz kuzen

TUMAGAN: 1- Nilufer cicegi 2- Duman, sis

TUMAN: Duman, sis

TUMAY: Sessiz, sakin, kendi halinde

TUMGAN: Tuman, sis

TUMRUL: Dumrul, Demir ucu

TUNA: (Tona) Varlikli, zengin, gosterisli, ihtisamli

TUNC: Bronz, Bakir, kalay karisimi

TUNG: Nufus sahibi, kudretli, muktedir

TUNGA: 1- Kaplan, Asya kaplani 2- Kudret, ihtisam, fevkaladelik

TUNGUC: Cocuk, evlat, evlatlik

TUNGUT: Evlatlik

TUNUC: Tunc

TUR: 1- Durmak, yasam, canlilik 2- Irade, istek, yargi

TURA: 1- Dura, durak, ev, mekan 2- Deriden orulen kamci 3- Sibirya bolgesinin eski adi

TURAK: 1- Durulan yer, yasanilan yer, mekan 2- Yasam, omur

TURAL: Durma, yasama, omur

TURAM: Olgunluk, kemal

TURAMUN: 1- Evcil, evcimen 2- Onurlu, onuruna duskun

TURAN: Duran, yasayan, omur, omurlu, yasama direnci (Cocuklari sik olen ailelerin, uzun omur ve

kalicilik dileklerini iceren adlardan.

TURCAK: Filiz, fidan

TURCIK: 1- Durucu, kalici, uzun omurlu 2- Fidan

TURDU: Durdu, sag, salim, yasar, yasayan, kalici, omurlu

TURGAK: Bekci, muhafiz, koruyucu

TURGAN: Duran, omurlu

TURGAY: 1- Tarla kusu, serce 2- Turk/Ay

TURGUT: (Turagut) 1- Omurlu, durucu, uzun yasamli 2- Belde, mekan mesken, yasanilan yer

TURKAK: Nobetci, bekci

TURKU: Atesli, heyecanli

TURKUAZ:Rengi mavi ile (Turk mavisi) ozdes olmus bir sus tasi

TURMUS: Omur, yasam, uzun omurluluk (cocuklari sik olen ailelerin kullandiklari adlardan)

TURNA: Leylek turu, iri ve genis kanatli bir kus

TURSUN: Dursun, Durdu, duran, durmus vb. yasam, omur, uzun omur

TURSAK : Filiz, surgun

TURU: 1- Duru, saf, arik 2- Duran, yasayan, omurlu 3- Durgun,sakin

TURUM: 1- Yasam, omur 2- Sukunet, durgunluk

TURUMTAY: 1- Turum/Tay 2- Dogan turu, avci bir kus

TURUSKAN: Dayanikli, metanetli, direncli, uzun omurlu

TURUT: 1- Yer, yurt, durulan, yasanilan yer 2- Omur, yasam

TUSIT: Gogun otesi

Samanist gelenekte, ulu ruhlarin gittigi yer. Gogun katlarindan

TUSKAN: Akraba, yakin, hisim

TUSGUL: Isaret, iz, nisan

TUT: 1- Yakalayis, kavrayis, saklayis 2- Vurusma, vurus, yenme, ezme, koparma 3- Ordu, ordugah 4-

Kilic ve benzeri silahlarin uzerindeki kir, pas

TUTA: Bahsis, armagan

TUTAC: Komsu, yakin, dost

TUTACI: Komsu, yakin

TUTAK: 1- Silah kabzasi 2- Saldiri, hucum, taarruz 3- Evlatlik

TUTAM: Demet, buket, deste

TUTAN: Elinde bulunduran, yonetimi altinda bulunduran

TUTAR: Tutucu, hukmedici

TUTAS: 1- Kucuk hanim, evin en kucuk kizi 2- Bekar, bakire kiz 3- Komsu

TUTGAK: 1- Inilti, inleyis, huzun 2- Geceleri kesfe cikan savas birligi

TUTGAN: Tutucu, fanatik

TUTGUC: kahvalti, kusluk vakti yenen yemek

TUTGUN: Tutsak, esir, hapis,tutulu, tutulmus, baglanmis

TUTKU: Kapama, ele gecirme, baglama, baglanma

TUTGUK: Esir, hapis, tutsak

TUTNAK: Destek, arka

TUTNUK: Tutunulacak nesne, dayak, arka,destek

TUTSU: 1- Vasiyet, ogut, nasihat 2- Bagimlilik

TUTSUK: Ogut, nasihat, vasiyet

TUTU: Esir, tutsak, rehine 2- Cekici, cazip, guzel 3- Tutus, savas, dovus

4- Agirbasli,utangac 5- Yigit, batur, dovuscu 6- Bakan, nazir, vali

TUTUG: Vali, askeri vali

Gokturkler doneminde kullanilan askeri unvanlardan

TUTUK: 1- Dovus, savas, savasci 2- Devlet gorevlisi, devlete bagli 3- Evlatlik 4- Buyu, sihir

5-Tutsak, esir, tutulmus, rehin

TUTUN: Tutunulacak nesne, destek, arka, guvence

TUTUNC: 1- Evlat, ogul, usak 2- Tutunulacak nesne, guvence

TUTUNGU: Ogut, nasihat, vasiyet

TUTURGAN: Ogut, nasihat, vasiyet

TUTURGU: Ogut, nasihat, akilda tutulan

TUTUS: 1- Dovus, savas 2- Zapt etmek, egemenlik kurmak 3- baglilik, sadakat 4- Orduyu ve devleti

duzene sokmak

TUTUSUK: Demet, cicek demeti,buket

Cengiz Kaan-in Uygur kokenli danismani, ogullarinin egitmen ve atabeyi bu ulu kisi,

imparatorlugun resmi dilinin -Turkce” olusunda ve Turk kulturunun egemen kilinmasinda, onemli etken

olmustur.

TUYAK: 1- Dayak, destek, degnek 2- Duyan, isiten, isitici, dikkatli, uyanik

TUYAN: Duyan, isiten

TUYGU: Duygu, his duyumu

TUYGUN: Dogan turu bir avci kus

TUYUK: Dayak, destek, arka

TUYUN: Saygin, muteber

TUZGU: Yemek, yoldan gecenlere verilen yemek

TUZAK: Sevgili,sevgili icin soylenen soz

TUZAGI: Sevgili, asik, masuka

TUZGUN: Armagan, sunu, bahsis

TUBE: 1- Tepe, yuksek yer 2- Siper, sutre

TUBEK: Tube, tepe

TUGUN: 1- Dugun, baglilik 2- bahsis, hediye

TUGUZ: Duz, tam, eksiksiz, mukemmel

TUKEL: 1- Tuy, sac, kil 2- Dik, dikili

Turk mitolojisinde, agactan dogduguna inanilan kisi

TUKUN: 1- Dugun, dernek, toplanti 2- Bahsis, armagan

TULEK: 1- Zeki, kurnaz, fettan 2- Tuylu, killi

TULGU: Alaca, renkli bir karga turu

TULIN: 1- Ayna 2- Ayin cevresindeki isik halesi

TULU: 1- Rica, yakaris 2- Dus, ruya

TULUS: Ucret, deger, emegin karsiligi alinan karsilik

TUMEN: 1- Duman, duman, sis 2- On bin sayisinin askeri terminolojideki kullanilisi

TUN: Gece

TUNBAY: birl. Tun/Bay ( Kazak ve Kirgizlarda, yatak, silte)

TUNEK: Gece kalinan yer

TUNG: 1- Gece, gece karanligi 2- Olaganustuluk, fevkaladelik

TUNKUR: Peri, melek

TUR: Soy, kok, orjin, cesit, kan, damar, dogus, yaratilis, olus

TURE: 1- Tore 2- Tigin, prens, sehzade

TUREL: Tureli, toreye bagli, toresel, hukuk, hukuki, hukuka uygun

TURELI: Ture sahibi, toreye bagli, hukuka bagli

TUREMEN: Toreye bagli, toreye gore yasayan

TURENER: Toreye bagli, tore sahibi

TURETGEN: Yaratici, mucit, uretken

TURK: Bu kutlu ad, bircok anlamlari icinde barindirir. Tureyis, dogus, guc, erk, soy, dol, cogalma, duzen

vb. ( Bircok dilbilimci, degisik anlatimlar yapiyormus gibi gorunseler de aslinda tek bir sey vardir ortada.

O da Toreli, Toreye bagli, Toreye gore olmus, Tore ile ozdes, iyilik, guzellik, dogruluk ve duzenlilik icinde

yasayan, bunun icin gerektiginde, mayasindan gelen guc ve erkini kullanan kisi ya da kisiler toplulugu,

anlamlarini net bir bicimde icinde barindiriyor olmasi.)

TURK BILGE KAGAN: (Orhun anitlarinda, Bilge kagan kendini boyle tanitir.)

TURKU: Turk dilinde soylenen, melodi

TURU: Durulmus, derli, toplu, duzenli

TURUNG: Aktif, faal, caliskan

TUS: Dus, ruya

TUSTEMIZ: birl. Tus/Temiz

TUTSU: Guzel kokulu ot yakarak ortaya cikarilan koku

TUTSUK: 1- Tutsu, tuten koku 2- Ofkeli, kinci, oc alici

TUTUK: 1- Guzel ve etkileyici koku, duman, tutme kokusu 2- Duduk, savaslarda ve savas talimlerinde

komut vermek icin kullanilan duduk

TUZ: Duz, duzen, kok, esas, kural, butunluk, dogruluk, uyum, uyumluluk

TUZE: 1- Duz, dogru, duzen, kural, uyum, ahenk 2- Idare, yonetim 3- Ulus, topluluk, halk 4- Uyum,

uyumluluk, baris, uzlasi 5- Kusursuzluk

TUZBAYKUC: birl. Tuz/Bay/Guc Butun, hepsi, hepsini icine alan

TUZEN: Duzen, uyum, kurallar butunu

TUZLI: Uyumlu, uygun, duzenli, idareci

TUZLUG: uyum, ahenk, gecim

TUZUK: (Duzuk) 1- Duzen, duzulu, sirali, duzenleme, duzenlenmis, duzenli, 2- Ozel durumlara gore

bicimlenmis kurallar butunu

TUZUL: 1- Duzulu, sirali, muntazam, disiplinli, hiyerarsik 2- Anlasmis,anlasmali

TUZUM: Duzgunluk, sira, dizgi

TUZUN: 1- Duzen, kural, teamul, gidisat 2- Oz, kok, soy, soylu, seckin, egemen 3- Uysal, yumusak huylu

ve davranisli

U harfi ile baslayan isimler

UBUT:Ar, edep, tevazu, alcak gonulluluk

UC: Uc, sinir

UCAS: Iddia, bahis

UCUD: Yeryuzu, dunya

UCUN: Ucta, sinirda, kenarda, ucbeyi

UC: 1- Son, bitim, sinir, kiyi 2- Asirilik, ekstrem 3- Herhangi bir nesnenin sivri kismi

4- Ordu kanadi, kol, cenah

UCA: 1- Koruma, himaye, arka 2- Uc, sinir, limit 3- Kendini asmis, yuksek, ulu

UCAR: 1- Haber, havadis 2- Kanit, delil 3- Goge yakin, Tanriya yakin, dindar 4- Ucari,

vurdumduymaz

UCBEY: birl. Uc/Bey

Sinir karakollarinda gorev yapan askeri birlik komutani

UCGUN: 1- Kam, baksi, kendinden gecmis, transa girmis 2- Kivilcim

UCKAN: Ucan, ucucu

UCKARA: birl. Uc/Kara ..Sirti renkli, kanatlari kara bir kus turu

UCKUN: Ucuk, kendinden gecmis, atesli, heyecanli

UCMAG: (Ucmak) Cennet

UCSIZ: Sinirsiz, genis, buyuk, alabildigine..

UCUK: Ucmus, kendinden gecen, mest olan kam, baksi

UCUMAK: Ucmak, cennet

UCUR: Devir, donem

UCURAN: Kam

UCURUM: Son, uzak, uzak nokta, uculan, uzaklasilan, yuksek ve derin dag yamaci, yar

UCUZ: birl. Uc/Uz 1- Alcak gonullu 2- Basit, kolay

UD: (Ut) 1- Arka, geri, ardindan gitme, takip 2- karsilasma, catisma, yenme, utku 3- Uyuma, uyku

UDAR: 1- Takipci, pesini birakmayan, kovalayan 2- Yener, galip gelir

UDU: Uyku

UDUK: Uyanik, diri

UDUM: Art arka, arkasi sira

UDUN: 1- Huner, beceri 2- Sonmus, sonuk

UDUZ: 1- Mursit, yol gosteren, ardindan gidilen 2- Yollayan, sevk eden

UGAN: Kaadir, yaratan ve hukmeden, Ali, yuksek, kudretli

Cok eski donemlerden beri, Tanri ve Tanri sifati olarak kullanilan bu sozcuk, Turklerin ilk

Musluman olduklari donemlerde de, bir sure Tanri adi olarak kullanilmistir.

UGIN: Fikir, dusunce

UGIS: Zeka, uretkenlik

UGUZ: Kutlu, mubarek

UGRAK: 1- basvurulan kisi, bilge ve deneyimli kisi 2- Savasa giderken, Askerlerin, aile ya da

esyalarini topluca biraktiklari yer 3- Ugranilan yer

UGRAS: 1- Dusunce, tasari, is, caba, meslek 2- Mucadele, savasim, savas, Karsilasma, karsi karsiya

gelme

UGRASI: Meslek, is, caba, savasim, gecim

UGRUK: Savasa giderken, askerlerin esyalarini biraktiklari yer

UGRUN: Yan bakis, gizlice bakis

UGUR: 1- Baht, talih, iyilik, guzellik, kut, bolluk, bereket 2- Sure, zaman

UGURAL: Ugurlu, kutlu, bahti acik

UGURCAL: birl. Ugur/Cal (Surmek, degdirmek)

UGUS: Akraba, hisim, kan bagiyla birbirine bagli kisilerden her biri

UKUS: Zeka, akil, yetenek

UL: 1- Temel, esas, kok, olus, olusum, dogus 2- Isaret, nisan, iz

ULA: Temel, esas, esasli

ULAC: 1- Ulastiran, baglayan, baglayici 2- Isabet 3- Tim, takim, mufreze

ULACLI: Ulastiran, ulak

ULAG: 1- Soy, nesil 2- Maiyet, butunluk 3- ulak, haberci 4- Bag, zincir

ULAK: 1- Ulastirici, ulastiran, haberci, baglanti sahibi

ULAKCI: Haberci, ulastirici, baglayici, baglanti

ULAM: 1- Eklenmis, katilmis, tim, mufreze 2- Dizi, dizili, bagli, dizgi 3- yetenek, yetenekli

4- Ululama, selamlama, temenna

ULAN: 1- Baglayan, baglayici, birlestirici, etkileyici 2- Ulu, ululanmis, saygideger, soz dinleten 3- Taze,

tazelik, genclik, genc, civan

ULANBATUR: birl. Ulan/Batur Unlu ve ulu kahraman

ULANDI: Ululandi, kutsandi, kutlu

ULANMIS: Ulu, kutsal, mubarek, saygideger

ULAR: 1- Baglayan, birlestiren, birlestirici 2- Erkek keklik

ULAS: 1- Ululuk, ululasma, yucelik 2- Olus, temel, kok, soy, soyluluk 3- yetisme, kavusma

Ulasilacak olan, baglanilacak olan, ulku, ideal 4- uluyus, kurt gibi uluma 5- Savas urani,

savas narasi 6- Kent, kent arazisi 7- Isabet

ULASLU: 1- Amacli, idealist, ne istedigini bilen 2- Ulasici, baglayici, birlestirici

3- Kentli, zengin, varlikli

ULAT: Baglayici, birlestirici

ULCA: 1- Ezeli, eskiden beri var olan 2- Pay, ganimet, savas ganimeti

ULCAS: 1- Tazim, ululama, buyukleme 2- Bolusum, paylasim, ganimet

ULDIZ: Yildiz

ULIC: Yavru, yaren, sevilen ve korunan

ULICIM: Yavru, yavrucak

ULIG: Uluma, yakinma, sizlanma

ULIS: Uluyus, kurt gibi ulayis

ULU: (Ulug, Ulug) Yuce, yuksek, mubarek

ULUCA: 1- Ululuga yakin, saygideger, hurmetli 2- Ust duzey yonetici, erk sahibi

ULUC: 1- Temel, esas, olus, ulas 2- Bag, baglanti, iliski 3- Uluyus, uluma

ULUGAYGUCI: birl. Ulu/Ayguci

Gokturkler ve ozellikle Uygurlar doneminde basbakan ( sadrazam, bas vezir) unvani olarak

kullanilmistir.

ULUGNOYAN: birl. Ulu/Noyan

Cengiz Kagan doneminde -Baskomutanlik” sifati olarak kullanilan bir unvan

ULUKOYUN: birl. Ulu/Koyun

Yakut destanlarinda adi gecen -Ates Tanrisi”

ULULA: Yucelt, yukselt, mubarek kil

ULUM: Debdebe, sasa, gosteris

ULUN: (Ulan, Ilun) Ulu, ululanmis

ULUNYEGE: birl. Ulun/Yeke Sozu dinlenen, saygi duyulan, bilgi ve deneyimine basvurulan hanim

ULURAK: Ulu, kebir, en buyuk

ULUS: 1- Ul (Temel, kok, esas) dan...Ul/Uz 2- Ulus, bolum, kesim, topluluk...dan boy, halk, millet,budun

(Uygurlarda)

ULUS: Pay, bolum

ULUTOYUN: birl. Ulu/Toyun

Yakut destanlarinda, kisiler arasindaki iliskileri duzenleyen Tanri

UMAK: Irk, soy, kemik

UMAN: Umutlu, bekleyen

UMANC: 1- Umutluluk 2- Intizar

UMAR: Umutlu

UMAY: Koruyucu, sefkatli, iyiliksever

Eski donem, Tanricalarindan ( Halen, Altay ve tum Kuzey Turkleri arasinda cocuklari sevip,

koruduguna inanilir)

UMDI: Arzu, beklenti

UMDU: Umit, umitli

UMUCA: Umutlu bekleyis

UMUC: Rica, yakaris, beklenti

UMUG: 1- Umit, destek, dayanak 2- Siginma, iltica

UMUNC: Rica, beklenti

UMUR: Umar, umitli

UMUS: Beklenti

UMUT: Umus, umit, beklenti

UNAT: Dogru, yerinde, uygun, olgun, yeterli

UNGAN: (Ungan) 1- Bagli, bagimli 2- Bahtiyar, dogru yolda olan

UR: 1- Ugur, baht, mutluluk 2- Vur, vurmak, darbe

URAGUT: Disi, uretken, tohum, tohumluk

URAK: Orak, dograyici, bicici

URAN: 1- Savas narasi, nara 2- Vuran, vurma eyleminde bulunan, doven 3- parola

URAS: 1-Kut, baht, mutluluk 2- Ates bakisli

URAZ: Uras, kut, baht

URAZLI: Mutlu, bahtiyar

URKU: Ugur, baht, talih

URPAK: (Urpag) 1- Evlat, usak 2- Kibar, nazik

URUK: 1- Boy, ok, ulus 2- Vuruk, vurgun

URUL: 1- Tur, cins 2- Ors

URULU: Cins, soylu

URUM: 1- Seref, onur, haysiyet 2- Meleke, beceri, yatkinlik

URUMDAY: Panzehir ve tedavi icin kullanilan bir tas

URUN: 1- Orun, seref, itibar 2- Miktar, adet

URUNCA: 1- Serefli, onurlu 2- Emanet, rehin

URUNGU: 1- Seref, onur, haysiyet, onurlu davranis 2- Egitim ve talim kilici

URUS: 1- Orus, uras, uraz) 2- Urus, kiris, savas

URUS: Vurus, dogus, kiris, savas

URUSKAN: Savasci, cengaver

URUT: 1- Asama, merhale 2- Amac, maksat, hedef

URUZ: 1- Uraz, uras 2-Vurus, dovus

US: Oz, toz, yeti, anlayis gucu, akil, zeka, uzluk

USAN: Uslu, akilli, usta, uzman

USBOL: birl. Us/Bol ..Dahi, ustun zekali

USLU: Akilli, uzman, ustad

USLUM: Becerikli, mahir

USLUY: Deneyimli, tecrubeli

USUK: Uslu, akilli, zeki

USUN: 1- Uzun, uzman, derin, engin, deneyimli 2- Gercek, sahih

USAK: Cocuk, genc, taze, ufaklik

UTA: 1- Tedavi, onarim, tamir, iyilestirme 2- Zafer, galibiyet

UTACI: Doktor, eczaci, iyilestirici

UTAMAN: 1- Utkan, galip, muzaffer 2- Eczaci, doktor 3- Edepli, mahcup, sikilgan

UTAN: 1- Galip, muzaffer 2- Utanma, ar, mahcubiyet

UTANGAN: Utangac, mahcup, kendi kendini sikan

UTAR: 1- Yener, utkan, galip 2- Iyilestirici 3- Kovalayan, takip eden

UTAS. 1- Yardim, imdat 2- Galibiyet, zafer, utku 3- Takip, kovalamaca

UTGUCU: Galip, muzaffer

UTKU: Zafer, galibiyet, yenme, ustun gelme, gucluklerden sonra ulasilan mutlu son

UTLU: 1- Galip, muzaffer 2- Sikilgan, mahcup

UTUGLU: Galip, muzaffer

UTUS: Yenme, galibiyet, zafer

UVUT: Utanma duygusu, edep, ar

UYAN: 1- Dikkat, itina, dikkatlilik, tedbir 2- Iman, inanc

UYANIK: Dikkatli, tedbirli

UYAR: Uyumlu, uygun

UYAV: Uyanik, fatin, ferasetli

UYDACI: Mursid, yol gosteren, ogretmen

UYGAN: 1- Uyumlu, gecimli, uysal 2- Bagli, tabi, muti

UYGAR: (Uygur) cagdas, uyumlu, uygun, uyarli, medeni

UYGU: Ahenk, uyum

UYGUL: Uyumlu

UYGUN: 1- Yakisikli, guzel, elverisli 2- Gecimli, dirlikci, imtizacli

UYGUR: (uygar)

Turk boylari icinde, bu gunku anlamda bir kentlesmeye ilk baslayan Turk boyu. Kagidi,

akapunkturu, matbaayi, tekstil sanayiini ve daha bircok bulusu gerceklestiren Turk boyu

UYGUT: Uyumlu, ahenkli, uygar

UYGUTALP: birl. Uygut/Alp

UYLAS: 1- Uyum, gecim, dirlik, duzen 2- Fikir, dusunce, tefekkur

UYLASI: Uyum, gecim, baris

UYSAL: uyumlu, efendi,yumusak basli, halim, selim

UYTUN: Kutlu, mubarek

UYUM: Uygunluk, denklik, ahenk, armoni

UZ: Us, oz, erk, yetme, beceri, basari, acilma, uzama, genisleme, acilim, yayilim

UZA: 1- uzay, genislik, uzunluk, yayginlik 2- Eski, eskiye dayali, kadim, mazi 3- Gecis, gecit

UZAK. 1- Uzman, usta, sanatkar 2- Guclu, egemen, basarili

UZAM: Uzmanlasmis, ustalasmis, usta

UZAN: Uzman, usta, akilli, bilgili, sanatci, pir

UZAY: Feza, gok boslugu, uzamis, genislemis, genis

UZDU: Ezeli, cok eski, kadim

UZEL: birl. Uz/El Usta, maharetli, becerikli, sanat erbabi

UZELLI: Usta, maharetli, elinden is gelen

UZLUK: Ihtisas, uzmanlik

UZMA: Kalifiye, uzman, pir

UZMAN: Usta, pir, otorite

UZUG: Uyanik, dikkatli, muteyakkiz

UZUN: (Usun) 1- Uzman, pir, becerikli, is bitirici 2- yaygin, genis 3- kalici, daimi

u harfi ile baslayan isimler

UC:Uc sayisi. (Turklerin, dokuz, kirk gibi, ugurlu saydigi sayilardan)

UGE: (Uyge) Unlu, meshur

UGIT: Ogut, nasihat, propaganda, ajitasyon

UGDUL: Bahsis, ihsan

UKELGE: Armagan, bahsis

ULEGU: Bolum, kisim, pay

ULESUR: Bolusum, paylasim, paylasimci

ULGEN: 1- Ulu, kebir 2- Iri, buyuk, heybetli, genis

Eski donem Tanrilarindan ( Turk mitolojisinde Iyilik Tanrisi)

ULGI: Ornek, numune

ULGUDUR: Ornek, numune

ULGUT: Ornek, numune

ULKE: Bolum, parca, toprak, diyar, memleket, vatan, yurt

ULKEM: Ulke, memleket sevgisi

ULKEN: (Ulgen)

ULKER: 1- yildizlar toplulugu, yildiz kumesi 2- Yedi kardesler de denen bir yildiz grubu 3-

Kadife,peskir,gibi dokumalarin uzerindeki, ince tuy, hav

ULKER CERIG: Savas hilesi, savas taktigi

ULKU: 1- Ideal, hedef, olacagina inanilan..”Olan, degil, olmasi gereken..” 2- Prensip, adet, dustur 10-

Ulesme, bolusme, pay, pay ortakligi

ULKUCU: Ulku sahibi, olmasi gerekeni dusunen

ULKUDAS: Ayni ulkuyu benimseyen ve ayni ulkuyu paylasan kimse

ULKUM: Ulku sevgisi

ULUGLU: Talihli, kismetli,bahti acik

ULUK: (ulug) Kismet, nasip, pay

ULUKBULMUS: birl. Uluk/Bulmus

Uygur kaganlarinin unvanlarindan

ULUS: 1- Bolus, bolum, bolunen, pay 2- Konuk payi, komsu payi, ailenin ihtiyaclari disinda, konu-komsu

icin ayrilan ve saklanan pay

UMIT: Umut UN: 1- Ses, seda 2- Sohret, nam

UNAL: 1- Un/Al 2- Inal (Han soyundan gelen, soylu ve imtiyazli bey)

UNALDI: birl. Un/Aldi Unlu, meshur

UNDEV: Namli, meshur

UNLU: 1- Meshur, namli, taninmis 2- Gur sesli, sesini duyuran

UREGEN: Bereketli, munbit

UREGIR: Bolluk, bereket, uretkenlik

UREK: Yurek, kalp

UREKLU: Cesur, yigit

URENTUYUN: birl. Uren/Tuyun

Eski donem, Yakut Tanri adlarindan

URGAN: Kivilcim, serare

URGUC: Koruk, demirci korugu

URK: Dehset, korku, cekince

URKMEZ: Cesur, korkusuz

URKUT: Urkutucu, dehset verici

URUK: Suregen, daimi

URUN: Dol, verim, ekin, uremis, uretilmis olan

URUNDUK: Verimli, seckin, guzide

URUNDUL: Seckin, guzide

URUNG: 1- Maneviyat, manevi guc, 2- Temiz, pak

USTE: Galip, faik

USTEK: Ustun, galip, faik

USTUN: Ustte olan, galip, faik, muzaffer

USTUNGU: Ustun gelme, uste cikma, mertebe atlama, derece

UTGUR: Hizli, seri, cabuk

UYEN: 1- Ilkeli, ozune bagli 2- Iyilik sever, temiz yurekli

UYGE: Iyi, yararli, zararsiz

UYGEN: Iyilik dolu, temiz kalpli

UYGENARIK: birl. Uygen/Arik

Altay, Tuva, Sogay destanlarinda adi gecen bir Tanrica

UZBE: Uzgun, kizgin, dargin, darlanmis, mahzun, sikintili

UZLUNCUG: Olaganustu, fevkalade

UZUT: Can, ruh, oz, tin

V harfi ile baslayan isimler

VAR:(Bar) Olus, ortaya cikis, dogus

VARAK: Menzil, varilacak yer

VARAN: 1- Varlikli, zengin 2- Sonuca ulasan, eren

VARGI: 1- Varilan yer, sonuc 2- mal, mulk

VARIM: 1- Servet, mal, mulk 2- Evlilik cagina gelmis kiz

VARIMLU: Evlilik cagina girmis kiz

VARIS: Menzil, varilacak yer

VARISLI: Menzil

VARLIG: (Varlik) 1- Mevcudiyet, var olma hali 2- Varlik, servet, zenginlik, butunluk 3- Evren, kainat

VAROL: birl. Var/Ol Uzun omur dilegi

VERDI: Comert, eli acik, bagislayici, ihsanda bulunan

VERGI: (Bergi, birgu) 1- Huy, tabiat, yaratilis, aitlik, ozellik 2- Harac, nusum, verilen, odenen nesne

VERIM: Veris, verme, bolluk, bereket

VURGUN: 1- Vurulmus, asik 2- Baskin, irgalama, yagmalama

VURUS: Savas, dogus, kiris

y harfi ile baslayan isimler

YABA:(Yapa, yapu) 1- Yapi, olusum 2- Alet, edevat

YABAGU: Yabgu, genel vali

YABALAK: (Yablak) Dayanikli, metin, mutehammil

YABAN: 1- Yabanci, yabani, vahsi 2- Yapan, yapici

YABAY: Yapay, yapan, yapici, yapilmis

YABGU: 1- Ust duzey yonetici, genel vali 2- Merkeze bagli, ozerk, bolge yoneticisi

Gokturkler doneminde kullanilan unvanlardan

YABIR: 1- Yapici, pozitif kisilikli, aktif, caliskan 2- Guresci, dovuscu

YABIT: Yapi, yapit, eser, mamulat

YAD: Yabanci, el, degisik, farkli

YADA: 1- Yabanci, yabancilik 2- Buyu, sihir, buyu yapmada kullanilan bir tas

YADACI: 1-Yaya, piyade 2-yada tasini kullanan

YADEL: birl. Yad/Er Gurbet, yabanci memleket

YADU: Yadci, yad edici

YAGLA: Talan, yagma

YAGADUR: Yagis, yagmur, bolluk, bereket

YAGAN: (Yagan, yakan) 1- Ucu atesli ok 2- Yagmur 3- Gokten inen nur 4- Yakin, yar, canan

YAGDIKAR: birl. Yagdi/Kar (kar yagarken dogan)

YAGDIBASAN: birl. Yagdi/Basan Dusmana baskin yapan, dusmani yok eden

YAGISAVAN: birl. Yagi/Savan Dusmani puskurten, dusmani kovan, kovalayan

YAGISIYAN: birl. Yagi/Siyan (defeden,kovan)

YAGIS: (Yakiz- Yavuz) Kara, yanarak kararmis, karaya calan mec. Cesur, gozu pek, siddetli, yaman,yigit

YAGMA: Ganimet, ganimet paylasimi, bolluk

YAGMUR: Yagmur yagisi

YAGMURCA: 1- Sessiz ve kisa suren yagmur 2- Bir geyik turu

YAGRIK: Yakaris, dilek, niyaz

YAGRIKCI: 1- Yakarici, duaci 2- Faydali, yararli, ise yarayan

YAGUK: (Yavuk) Sevilen, yakinlik duyulan, gonul yakinligi

YAKA: 1- Sinir, sinir bolgesi 2- Kiyi, sahil

YAKACIK: Dag etegi

YAKAK: Ucu atesli ok

YAKAN: 1- Yakici, yok edici 2- yagan

YAKARCA: Yakan, sicakligi artiran

YAKARI: Dua, temenni, yakaris, dilek

YAKI: 1- Ilac, em 2- Yakici, yakan

YAKIT: Yakilan, enerji, isi kaynagi

YAKSI: Yakisikli, guzel, cekici, yakici, uygun, yakisan, dogru, iyi

YAKSILIK: Iyilik, guzellik, uygunluk

YAKTU: Isik, mesale, aydinlik

YAKURA: Yakin, yakinlik duygusu

YAKUSUK: Yakisikli, guzel, uygun, uyumlu

YAKUT: Yakit, enerji, yakilan

YAKUZ: (Yagiz)

YALABIR: Parlak, parildayan

YALABUK: Parlak, parlayan, isik sacan

YALAP: Parlak, isilti, isik sacan

Eski donem, Tanri ad ve sifatlarindan

YALAV: Alev, yalaz

YALAVAC: (Yalvac)

YALAZ: 1- Yalin, ciplak, aleni 2- Yalin, parlak, isikli, alev

YALCIN: Dik, sarp, yukarida, ulasilmaz

YALDIR: 1- Parlak, parlayan 2- Yildir, yildiran,caydirici, urkutucu

YALDIRAN: 1- Yildirici, caydirici, urkutucu 2- Parlak, parlaklik veren

YALDIRIM: Yildirim

YALDIZ: Yildiz, isik sacan parlaklik, parlayan, isiyan

YALDRUK: (Yaldirik) Parlak, parlatilmis

YALGIN: Serap, yaniltici, goruntu

YALIM: 1- Ates, kivilcim 2- Kilicin keskin tarafi, ince agzi 3- Yuksek kayalik

YALIN: 1- Alev, parlaklik 2- Ciplak, net, acikta olan, acik 3- Kinsiz, kilifsiz kilic

4- Tek basina, yalniz, korumasiz

YALINCA: Yalniz, tek basina

YALINCAK: Fakir, ciplak, garip, korumasiz, sahipsiz

YALMA: Yagmurluk, pelerin

YALMAN: 1- Kilicin keskin agzi, kilicin uc kismi 2- Egimli, dik tepe

YALTUK: Yalinlik, yalin olma hali

YALUNMUS: Yalin, ciplak, saf, arinmis

YALUY: Buyu, tilsim, sihir

YALVAC: Elci, resul, nebi, peygamber

YAM: 1- Ulak ati 2- At gibi, ata benzeyen 3- Col, kiymik

YAMAC: 1- Bayir, dik yokus, dag ya da tepenin herhangi bir yani 2- karsi, karsisi, oteki taraf

YAMAN: 1- Muthis, dehsetli, etki ve beceri bakimindan olaganustu 2- kotu, fena, uzucu

YAMCI: 1- Ulak, postaci 2- Ulak ati, postaci ati 3- Yagmurluk 4- Kalin, kolsuz yelek, kuzu

derisiyle kapli giysi

YAMI: 1- Ulak ati 2- Cop, kiymik 3- Itibar, nufuz

YAMTAR: 1- Yaman, guclu, kuvvetli 2- Yagmurluk 3- Obur, istahli

YAMUN: Denetleyici, murakip, mufettis

YANACI: (Yanac) Canip, candan

YANAG: (Yanak) Yanak, kisim, yan

YANAR: 1- Isilti, isik 2- Atesli, sicak kanli, heyecanli

YANASIK: 1- Ev kizi 2- Evlatlik alinmis, kiz cocugu

YANBAS: Sadik, bagli, yakin, yaninda,yani basinda, vefakar

YANC: (Yanic) Hilal, yarim ay biciminde

YANCI: At zirhi

YANCUK: (Yancik) At zirhi, at ortusu

YANDAS: Yaninda duran, destekleyen, taraftar

YANDIK: Heybetli, gosterisli, azametli

YANDU: Inancli, inanmis, imanli

YANGAK: 1- Yanak 2- yanik, sevdali

YANGAL: Isi, hararet, ates, ateslilik

YANGIR: Hazin soz, dokunakli soz, hazin konusma

YANI: Cilve, isve, can yakicilik

YANIK: Sevdali, asik, istekli

YANIT: 1- Odul, mukafat 2- Karisik

YANK: (Yang) Metod, tarz, usul

YANKU: (Yanki) Aksi seda, eko

YANKUCI: Mubasir, mahkeme memuru

YANTIR: Sehla, sehla gozlu

YANTUK: Gosterisli, azametli

YANTUT: Bedel, tazminat

YANUC: Ince, zayif, narin

YANUK: 1- Esmer tenli, kara 2- Tutkun, asik, sevdali

YANULMAS: Yanilmaz, deneyimli ve bilgili otorite

YANUT: 1- Yanit, karsilik 2- Odul, mukafat

YAPA: 1- Yaba, yapma, caba, enerji 2- Butun, hep, butunluk 3- Vefa

YAPAGI: Yapagi

YAPAN: 1- Yapici 2- Yaban, vahsi

YAPAR: Yapici, uretken, olumlu

YAPARLI: Olumlu, yapici

YAPI: Mamul, yapilmis

YAPINC: (Yapincak) Yapilmis, mamul, uretilmis

YAPRAK: (Yapurgak) Agac ve cicek yapragi

YAPSIK: Memnuniyet, nese, meftunluk

YAPSIN: Yapici, olumlu, becerikli

YAPURGAK: (Yaprak)

YAR: (Yari) 1- Ucurum, dik bayir 2- Tanzim, tertip, organizasyon

YARAGU: Yarar, fayda, faydali, yararli

YARAG: (Yara, yarag) 1- yarar, fayda, faydali, yararli 2- Silah, zirh, kalkan

YARASUK: Uyumlu, ahenkli, barissever

YARASUR: Uygun, munasip, layik

YARATGAN: Yaratan, yaratici

YARATU: Yaratma, tertipleme, duzenleme

YARATUN: Yaratici, tertipli, duzenli, orgutlu

YARATUR: Yaptirir, yaptirimci, buyurucu, orgutleyici

YARAY: Usta, ehil, beceri sahibi

YARAYLI: uygun, munasip, yararli

YARCI: Ortak, serik, hissedar

YARDAK: Yardimci, asistan, muavin, refik

YARGAN: 1- yararli, faydali, guvenilir, yakin 2- Koruyucu, muhafazakar 3- Mahkeme,

yuksek mahkeme

YARGI: Hukuk, hukum, mahkeme, adalet

YARGICI: (yargucu, yagici, yargic) Yargic hakim, yargi mercii

YARGIC: Yargici, hakim

YARGICU: Yargic

YARGIN: (yarkin) 1- Gun isigi 2- Simsek, cakin 3- Canan, arkadas, dost 4- Guler yuzlu

YARGUCI: yargici, yargic, hakim

YARIM: 1- Yapici, yaparli 2- yaris, musabaka 3- Bolum, bolunmus

YARIP: Yari, yarim, boluk, bolunmus

YARIS: 1- Bolus, bolum 2- Musabaka, karsilikli, ileriye atilma

YARIZ: Yarici, seri, cabuk, hizli

YARLIG: 1- Bagislama, acima 2- Ferman, buyruk

YARLIGAC: Inayet, yardim, bagis, merhamet

YARLIGAMAS: Acimasiz, acimaz, bagislamaz

YARLIGAMIS: Bagislayici, merhametli, rahman

YARLIGAN: Rahman, bagislayici

YARLIGAR: Bagislayici

YARLIGASUN: Bagislayici, rahman

YARLIK: 1- Esirgeme, bagislama 2- Buyruk, ferman

YARLUG: Irade, istem, buyruk

YARLUK: Muhtac, yoksul

YARLUKA: Bagis, lutuf, koruma

YARMAKAN: (Yarmayan) Armagan, hediye

YARP: (yarip) Durgun, sabit

YARPAN: (Yarban, yariban) Sabit, sakin, kendi halinde

YARSI: Hissedar, ortak

YARTIM: 1- Kisim, boluk, firka 2- yardim, inayet, destek

YARUK: 1- Isik, ziya, nur 2- Zirh, koruyucu

YASA: (Yasag, yasak) Yasa, kanun, nizam, kural, kaide, yasak

YASACU: (Yasaci) 1- Parlamenter, Yasa yapan, yasa koyucu 2- Yasaya bagli, yasal

YASAG: yasak, yasa

YASAL: 1- Disiplin, sira, saf, ordunun yuruyus duzeni 2- Yasalara uygun, nizami

YASAN: 1- Tertip, duzen, tasari, plan 2- Isaret, alamet, karar

YASAR: (Yasur) yasaya uyan, yasayi uygulayan

YASATAN: Yasalara saygili

YASATUR: birl. Yasa/Tur Yasaya bagli, yasayi uygulayan

YASAVUL: Yasayi korumak ve uygulamakla gorevli memur. Zabita, polis

YASGUC: Nikap, gizlilik

YASUN: (Yisun, Isun) Doga, tabiat

YASUT: (yasit) Onur, seref, haysiyet

YASVUL: (Yasavul) 1- Polis, bekci 2- Mubasir

YAS: Yasam, omur, dirilik, aydinlik, tazelik, isimak, gelisim, yesil, yesillik, genclik

YASAGU: Omur, yasam, canlilik

YASAM: Hayat, omur, dirlik

YASAR: Omur, yasam, hayatta kalis.

YASIL: 1- Yesil renk mec.Tazelik, genclik, zindelik 2- Yesillik, cimenlik

YASIN: 1- Gizlilik, gizem 2- Simsek, cakin

YASIT: 1- Genc, korpe, taze 2- Es, denk, esit

YASLAK: Giz, sir, esrar, gizli kalmasi gereken

YASRU: Giz, gizlilik, gizem

YASUK: 1- Isik, isin, sua 2- Askin, asik, asmis

YASURGAN: Ketum, siki agizli, sir vermez

YATAGAN: (yatagan, yatakan) 1- Kama turunde, iki tarafi da kesen bir bicak 2- Tembel, miskin 3-

Borcunu odemeyen, ustune yatan (Uygurlarda)

YATI: Yatik, meleke, beceri, el yatkinligi

YATKIN: Yatik, yatan, uygun, uygunluk

YATMAN: Muti, efendi, uyumlu, itaatkar

YATUK: 1- Yatkin, becerili, meleke sahibi 2- Tembel, agir kanli

YAVCIN: (Yatcin) Konuk, yatiya gelen konuk

YAVGA: Soy, sop, nesil

YAVNIK: Sevinc, nese

YAVRI: Zayif, gucten dusmus

YAVRU: Zayif, bakima muhtac, ilgi ve bakim bekleyen

YAVUK: Yakin, yakinda duran, yakinlik duyulan, sevgili

YAVUZ: (Yagiz) Kara. Mec. Sert, siddetli, dehsetli, gozu kara, yaman

YAY: 1- Yaz mevsimi 2- Silah, ok atmaya yarayan, gergin ip, gerginlik

YAYAK: yaya, piyade

YAYGARU: Bahar, ilkbahar, yaza dogru giden zaman

YAYGIN: Yayik, yayilmis

YAYGIR: (Yaykir) Uzay, sema, yildizlar alemi

YAYIK: 1- Yaygin, genis, genislemis 2- Tufan, deprem 3- Altay destanlarinda adi gecen, Tanri

Bayulken-in ogullarindan

YAYIN: Serap, feyezan

YAYKIRU: Sema, feza, uzay

YAYLA: Yaz yeri, yazlik. Bahar, yaz aylarini gecirmek icin cikilan, yuksek daglik bolge

YAYLAERI: birl. Yayla/Eri Yaylada yada yaylaya cikarken dogan cocuklar icin kullanilan adlardan

YAYLAK: Yayla, yazlik, sayfiye

YAYLIM: Yayilim, yayilma yeri, otlak, mera

YAYMUT: birl. Yay/Mut Yaz sevinci

YAYUCI: Yayici, dagitici, haber yollayan

YAYUK: 1- Yayvan, yayik, ucsuz bucaksiz, genis 2- Deprem, yer sarsintisi

YAZAL: Taki, sus, ziynet, mucevher

YAZDIC: Anit, kitabe

YAZGAN: Yazan, yazici, yazgiyi tayin eden

Eski donem Tanri ad ve sifatlarindan

YAZGI: 1- Yazi, kader, mukadderat, alin yazisi 2- Tanrisal, ilahi

YAZGULU: Talihli, bahti acik

YAZICU: Yazici, katip

YAZIM: Yazgi, mukadderat

YAZIN: 1- Yaz vakti, bahar vakti 2- Kader, alin yazisi

YAZINC: Kader, alin yazisi, yazgi

YAZIR: 1- Cok ulkeler gezmis, gormus 2- Cok ulke fethetmis, fatih 3- yazar, yazici, katip

YALIKSUZ: Gunahsiz

YEDEN: 1- Yedegi olan, yedegine alan, tedbirli 2- Yetkin, yeterli, usta

YEG: (Yek, yeke) 1- Yuksek, ala, eftal, iyi, daha iyi 2- Soylu, asil, seckin, guzide, mumtaz

YEGEN: 1- Yeg, ustun tutulan, yegin, yeglenmis 2- Kardes cocugu (Babasi ya da anasi

olmus, ya da uzakta olup da yakin akrabalari tarafindan yetistirilen cocuklar icin kullanilan adlardan) 3-

Guveyi, damat

YEGIN: 1- Ustun, faik 2- Bereketli 3- Cok guclu, hizli, siddetli

YEGINEK: 1- Yiginak, kume 2- Ustun, faik, daha iyice

YEGNI: 1- hafif 2- Alcak gonullu, mutevazi

YEGREK: (Yekrek) Etfal, evla, iyi, ustun

YEKREK: Evla, iyi, ustun, daha iyi

YEKSEK: Tedbirli, ihtiyatkar

YEKUL: (Yegul) Yegni, faik, ustun, muzaffer

YEL: Ruzgar, esi

YELCI: Yel gibi, hizli

YELEC: Havadar, yel alan

YELEGEN: Hizli, suratli, yel gibi

YELEGIN: Yel alan yer, ruzgarli yer

YELEK: 1- yel gibi, hizli 2- Okun arkasina takilan tuy, denge tuyu 3- Kolsuz ve yakasiz ust giyecegi

YELEKIN: (Yelegin) Ruzgarli, yel esen yer, yel alan yer

YELEN: 1- Arzu, istek, dilek 2- Firtina

YELES: Yel esintisi, havadar, ruzgarli

YELESER: birl. Yel/Eser Esintili, havadar, yel esen..

YELESEY: birl. Yel/Esey Yel esintisi

YELIM: Hareket, eylem, devinim

YELIN: 1- Yel ugragi, yel alan yer 2- Yel degisi, yel temasi

YELIS: Havali, havadar, ruzgarli

YELIZ: birl. Yel/Iz Havadar, ruzgarli, havali

YELKIM: Havadar, havasi guzel yer

YELKIN: 1- Konuk 2- Hizli, yol gibi

YELME: Oncu, yol gosteren, mihmandar

YEN: 1- Yenmek, alt etmek 2- Deri 3- Yeni, yenilik, orijinal

YENCILEK: Hafif, yegin, narin, ince

YENDUN: Tercih, secim, referans

YENGI: 1- Yeni, orijinal 2- Zafer, utku

YENIN: Galip, muzaffer, utkan

YENIS: Galebe, galibiyet, utku

YENTUR: Kalender

YENUL: Mutevazi, alcak gonullu

YEPREM: Aktif, faal, becerikli, caliskan

YERCI: Baskan, yol gosteren, mursit.

YERCILIG: Izci, takipci

YERGIN: Mahzun, huzunlu, bitkin, yere bakan, boynu bukuk

YERINUR: Duragan, usengec, muskulpesent

YERUNMES: Hamarat, caliskan, vurdumduymaz

YESUGA: (Yesuge, yasagay) Yasa, yasak, yasaya bagli, yasadan yana

YESUKEN: (Yasuga, yasag, yasa) Yasa, yasak, yasali, yasaya bagli

YESIL: (Yasil) 1- Tazelik, taze, korpe 2- Cimen, cimenlik

YESIM: Eski donemlerde, Turklerce kutsanmis, degerli tas

YET: (yeti, yete) Kudret, kuvvet, guc, yeterlilik, yetenek, beceri, maharet

YETEK: Gaye, emel

YETEN: Yeterli, yetkin, usta

YETER: Yeterli, yetkin, uzman, usta

YETGIN: (Yetkin) Cok cocuklu ailelerin, dogan cocuklarinin sonuncu olmasi

dilegi ile verilen adlardan

YETI: 1- yetenek, kabiliyet 2- Yetkin, kamil, olgun, becerikli, mukemmel

2- Etki, etkileyici 3- Yitik, kayip, harcanmis, zayi olmus

YETISGIN: (yetiskin) Yetismis, olgun, kamil, mukemmel, yetenekli

YETIZ: Hazir, amade, yeterli, olgunluga ermis

YETKI: Sorumluluk, maharet, is bitirme gucu

YETKIN: 1- yetiskin, ehil, uzman, yeterli 2- Etkileyici, cekici, mukemmel

YETMEN: Olgun, geliskin, uzman, yeterli, yetenekli

YEYGU: Armagan, bahsis, ihsan

YEYIN: Galip, kavi, ustte olan

YEYNI: Ehven, iyi

YEYREK: Makbul, kabul goren, begeni toplayan

YEYTEM: Eski, kadim

YIBAR: 1- Koku, parfum 2- Kokulu mum

YIG: Yigili, toplu, birikim

YIGAC: 1- Agac 2- Erkeklik organi 3-Yigici, toplayici

YIGAN: (Yikan) 1- Yigici 2- Yikici

YIGIN: Birikim, kitle, yigili olma hali, yigilmis, istifli

YIGINAK: Toplum, kitle

YIGINCA: Genel, teamul, sosyal kural, toplumun benimseyip uyguladigi kurallar

YIGLINC: (Yiglinci) Iffetli, edepli, namuslu

YIGNAK: Yigin, yiginak, toplum, cemaat

YIGRIK: Mahcup, utangac

YIKIN: (yigin) Afet, yikim , zarar

YIKINC: Yikmis, yikici

YIKMIS: Yikici, devirici, guclu

YILDIKU: Yildiz, yildiz kumesi

YILDIR: Yildirici, urkutucu, heybetli, dehsetli, siddetli, gozu kara, korkusuz

YILDIRAN: Urkutucu, korkutucu, heybetli, gosterisli

YILDIRGAN: Yildiran, urkuten, korkutan, sasali, gosterisli

YILDIRIM: (Yaldirim) 1- Berk, yuksek voltajli elektrik 2- Goz kamastirici, isik, asiri parlaklik

YILDIZ: Yaldiz, parlak isik, parlayan, isiyan

YILDURU: Berrak, net, temiz, billur

YILGI: Yilma, dehset, urkuntu

YILGIN: Yilmis, urkek, bezgin

YILIG: Yilgin, yilmis, yilik

YILKI: 1- At, at yavrusu 2- At surusu

YILMA: 1- Yilmaz, azimli, dayanikli, cesur, korkusuz 2- Dik yokus, dag yamaci

YILMASIN: Yilmaz, korkusuz

YILMAZ: Gozu pek, korkusuz, batur, dayanikli, azimli

YIRAGU: Yirci, calgici, enstruman calan, muzisyen

YIRAK: Irak, uzak, mesafeli

YIRI: Sol, sol taraf, tek taraf, tek tarafli

YIRIM: 1- Solak 2- Yarim 3- yurt, toprak

YIS: (Yas, yasil) Orman, yesillik icindeki bolge

YISIK: 1- Tulga, demir orgulu tulga 2- isik

YIBEK: Atesli, hararetli, heyecanli

YIGE: Dayanikli, kavi, metin

YIGENEK: 1- Toplum, kitle, cemaat 2- Yegen, yegencik

YIGIN: Daha iyi, siki, dayanikli, ustun, tercih edilir

YIGIT: 1- Yeg, yig, iyi, daha iyi, siki, saglam, guclu, batur, cesur 2- Delikanli, civan, genc 3- Koca, es

YILUN: (Yulun) Iri, heybetli, gosterisli, cesim

YINCKE: Ince, zarif, narin

YINCKELU: Nazik, anlayisli, kibar

YINCU: 1- Ince, zarif 2- Inci

YINDEK: Daimi, ebedi, surekli, kalici

YIR: Yer, toprak, arazi, arz, yeryuzu, dunya

YIRCI: Kilavuz, izci, rehber, yer bilen, yer bildiren

YIRDES: Yurttas, hemsehri, ayni topragi paylasan

YIRDINCU: (Yirtincu) Evren, kainat

YIRGA: Mesut, mutlu, mutluluk dolu

YIRTINCU: Evren, kainat

YISUN: (yasun, yosun) Doga, tabiat, yesillik

YITER: Varis, mirasyedi

YITIK: 1- Yetik, olgun 2- Keskin 3- Kayip

YITIRMIS: Yitik, kayip, kaybetmis, yoksul

YITUT: Meziyet, maharet, beceri

YIZEK: Askeri kilavuz, oncu

YOGANAK: Yiginak, kutle

YOGCI: Yugcu, yug yapan, yokluk ceken, yas tutan, yasci

YOGUN: Kalin, gur, iri, sik, siki, cusseli, fazla, fazlalasmis, katilasmis

YOKUS: Yukari, yukari dogru cikan, dik yol, bayir

YOL: Uzerinden gidilen...mec. 1- Kut, mut, baht, yazgi, kader 2- Orf, adet, tore, gelenek

teamul, ilke, tarz, gidisat

YOLA: 1- Orf, adet, usul, erkan 2- Mesale, kandil

YOLAC: Yol gosterici, mihmandar, rehber, onder, oncu

YOLACAN: birl. Yol/Acan Onder, oncu

YOLAK: birl. Yol/ak 1- Durust, namuslu, temiz 2- Cigir, yenilik, gidisat 3-Kisa yol, kestirme yol

YOLALDI: birl. Yol/Aldi 1- Ilerleme kaydeden, gelisen, uzman, profesyonel 2- Terbiyeli, yola gelmis,

geleneklerine bagli

YOLBAK: (Yolbaka, yolbakan) Konuksever, misafirperver

YOLBILIR: birl. Yol/Bilir Gorgulu, bilgili, usul erkan sahibi

YOLCU: 1- Onder, baskan, sef, lider 2- Peygamber, nebi 3- Gelenekci, muhafazakar 4- Yolcu, yola cikmis,

yolunda giden

YOLDAM: 1- Uysal, yola gelen, yolunda giden 2- Usul, metot, tarz

YOLDAS: Ayni yolun yolcusu, ayni yolu paylasan, ayni yola gonul vermis, ayni yola bas koymus,ayni, tore

ya da prensipler uzerinde, fikir ve gonul birligi eden, cok yakinlasmis dost, dava arkadasi

YOLERI: birl. Yol/Eri 1- Toreye bagli, edep erkan sahibi, bilgili, deneyimli

YOLKULU: birl. Yol/Kulu mec. Toreye ve kurallara bagli

YOLLUK: (Yollug) 1- Kutlu, mubarek 2- Olgun, ergin 3- Halas bulmus, huzura kavusmus, mesut,bahtiyar

YOLOGLU: birl. Yol/Oglu 1- Fedai, serdengecti 2- Adak, adanmis, kurban 3- Bagli, kendini toreye

baglamis

YOLUM: Usul, kaide, prensip

YONAT: Tam, eksiksiz, kusursuz

YONCA: Sulu yerlerde yetisen bir bitki turu

YORCU: 1- Askeri kilavuz, oncu, yol gosteren 2- Yorumcu, yorumlayan, elestirmen

YORDAM: 1- Aliskanlik, egilim, usul, meleke, beceri 2- Jest, eda, isve, naz

YORGA: (Yurga) Rahvan giden at

YORNUK: Istirahat, istirahatgah, dinlenme yeri

YOVAS: (Yavas) Celebi, efendi, agirbasli, halim

YONDEM: (Yontem) Usul, tarz, teamul, toreye uygun bicimde olan

YONET: 1- Bicim, tarz, yontem 2- uygun, uyumlu, uysal, gecimli

YONTEM: (Yondem)

YONTEN: Uslup, tarz, bicim

YORGENC: Dag donemeci, dag yolu

YORTEM: Usul, bicim, tarz

YOYEN: Mevsim, sezon

YUGAK: Bir su kusu

YUGKA: Ince

YUGRUS: (Yukrus, Yukruc) Eskiden, halktan biri olmasina ragmen, gosterdigi performans ve

yararliliklardan sonra, bey mertebesinde degerlendirilerek, devletin ust duzey kademelerinde gorev alan

kisi.

YULA: 1- Su kaynagi, yerden fiskiran su, goze 2- Isildak, isik veren, mesale, kandil

YULU: Adalet

YULYU: (Yulu, yuluk, Yulug) 1- Yardimci, yardimsever, fedakar, adil 2- harac, cizye, vergi 3- tras,trasli,

bakimli 4- Yagma, yagmaci

YULUGBIRIM: birl. Yulug/Birim

Uygurlar doneminde alinan mahsul vergisi

YULUK: 1- Trasli, matrus, bakimli 2- Yagmaci

YULUM: 1- Fedakar, yardimsever 2- Yolcu, yoluna bagli, toresine bagli

YULUN: Yolcu, yola giden

YUM: Mutluluk, nese, ferahlik, rahatlik

YUMLU: Mutlu, kutlu, mubarek, huzurlu

YUMRU: 1- Yumulu, yumuk, yumruk 2- Iri, heybetli, gosterisli

YUMUK: Gul, goncagul

YUMUS: (Yumuc) 1- Soz, ogut, nasihat 2- Emir, ferman, buyruk 3- Mujde, mujdeli haber 4-

Yumuk,yumulmus, yumruk

YUMUTGAN: Yapici, birlestirici, pozitif kisilik

YUNAK: Uzerinde camasir dovulen ve yikanan, buyuk tas parcasi

YUNMUS: Yikanmis, temiz, titiz, arik

YUNT: 1- Cadir, oba, ev, yurt, vatan 2- Terbiyesi tamamlanmamis, yari yabani at 3- Uygarlik,medeniyet

YURCI: 1- Becerikli, mahir 2- Yirci, yer gosteren, rehber

YURGA: Rahvan giden at.

YURT: 1- Vatan, kutsanmis toprak 2- Kaynak, asil, kok 3- Uygarlik, medeniyet 4- Cadir, oba, ev

YURTLAK: Yurt, vatan, sonradan yurt edinilmis yer, yurtlastirilmis yer.

YUTLUK: Kayip, zarar

YUTUM: Yudum, damla, tike, parca

YUVANC: Teselli

YUCE: Yuksek, ulu, alicenap, hasmetli

YUCEL: Yucelik, ululuk, hasmet.

YUGNEK: Alcak gonullu, mutevazi.

YUGNUK: Salih, temiz

YUGRUK: Yuruk.

YUGUNT: Selam

YUKNU: Secde, secdede olan

YUKSEL: Yukseklik, ululuk, buyukluk

YUKSELEN: Ulu, kisi.

YUKSELIS: Buyukluk, ululuk, ikbal

YUKUN: Bas egme, saygi durusu, tazim.

YUKUNC: Egilme, reverans

YUKUNGEN: Egilen, reverans yapan, saygili

YUKUNTUR: Bas egdirir, diz cokturur.

YUKUNUK: Egilme, reverans

YUKUNUR: Ibadet eden

YULEK: Okun arkasindaki, denge tuyu.

YUNKUL: Hafif, narin

YURE: Daire, helezon, cember

YUREGIR: Yurekli, cesur

YUREKLI: Cesur, korkusuz.

YURIK: Yasam, hayat,, omur, gecim.

YURUM: Yasam, hayat, omur

YUZAK: birl. Yuz/Ak Masum, gunahsiz.

YUZAKI: birl. Yuz/Aki Masumiyet, temizlik, namus, namusluluk, basari, beceri

YUZLUG: (Yuzlug, yuzluk) Soylu, durust, namuslu.