-LLACEREM:

(Ar.) Ka. 1. Suphesiz. 2. Besbelli, elbette.

LACIN: (Tur.). 1. Bir cins sahin. 2. Sarp, yalcin. 3. Siddetli. - Erkek ve kadin adi olarak

kullanilir.

LAHIB: (Ar.) Er. - Acik yol.

LAHIK: (Ar.) Er. 1. Yetisip ulasan. 2. Eklenen. 3. Yenisi.

LAHIKA: (Ar.) Ka. - (bkz. Lahik).

LAHZA: (Ar.) Ka. 1. Bir bakis, bir goz atma. 2. Goz kirpacak kadar zaman an. 3. Bir kez goz

kirpma.

LAJVERDI: (Fars.) Ka. 1. Lacivert. 2. Koyu mavi degerli bir sus tasi.

LALE: (Fars.) Ka. 1. Zambakgillerden, uzun yaprakli, guzel ve cesitli renklerde cicekli soganli

bir bitki. 2. Eskiden sucularin boyunlarina asilan iki ucu lale gibi kivrak demir halka, pranga. 3.

Agactan meyve koparmaya yarayan ucu catalli sirik.

LALEFAM: (Fars.) Ka. - Lale renginde.

LALEGUN: (Fars.) Ka. - Lale renginde.

LALEGUL: (Fars.) Ka. - Turk musikisinde bir makam.

LALERUH: (Fars.) Ka. 1. Lale yanakli, yanagi lale gibi kirmizi olan. 2. Turk muziginde

murekkeb bir makam.

LALEVES: (Fars.) Ka. - Lale gibi.

LALEZAR: (Fars.) Ka. - Lalelik, lale yetisen yer, lale bahcesi.

LAMI: (Ar.) Er. - Parlayan, parildayan parlak. - Lamii: 1472-1532 yillari arasinda yasayan Turk

edebiyatinda hakli bir un kazanmis mutasavvif ve sanatkar.

LAMIA: (Ar.) Ka. - (bkz. Lami).

LAMIH: (Ar.) Er. 1. Hz. Nuh'un erkek kardesi. 2. Parlayan, parildayan, parlak.

LAMIHA: (Ar.) Ka. - (bkz, Lamih).

LAMINUR: (Ar.) - Nur sacarak parlayan. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

LANAZIR: (Ar.) - Essiz, benzersiz. -Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

LANE: (Fars.) Ka. - Yuva, ev, asiyan.

LASIF: (Ar.) Er. - Parlayan, parlayici.

LATIF: (Ar.) Er. 1. Allah'in isimlerindendir. 2. Yumusak, hos, guzel, nazik. 3. Butun inceliklere

vakif. -"abd" takisi alarak kullanilabilir. (Abdullatif).

LATIFE: (Ar.) Ka. - Guldurecek, tuhaf ve guzel soz ve hikaye saka.

LATIME: (Ar.) Ka. - Misk, guzel koku.

LAVANTA: (Ital.) Ka. - Lavanta ciceginden elde edilen guzel koku.

LAYEZAL: (Ar.) - Zevalsiz, bitimsiz. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilabilir.

LAYIH: (Ar.) Er. 1. Parlak, parlayan. 2. Asikar, meydanda, huveyda. 3. Hatira gelen.

LAYIHA: (Ar.) Ka. 1. Dusunulen bir seyin yazi haline getirilmesi. 2. Tasari.

LAYIK: (Ar.) Er. - Yakisan, yakisikli.

LAZIM: (Ar.) Er. - Gerekli sey. Gerekce.

LAZIME: (Ar.) Ka. - (bkz. Lazim).

LEAL: (Ar.) Ka. - Inciler.

LEBABE: (Ar.) Ka. - Akil sahibi olma.

LEBABET: (Ar.) - Akillilik, zeyreklik. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

LEBIB: (Ar.) Er. - Akilli, zeki, fatin.

LEBIBE: (Ar.) Ka. - (bkz. Lebib).

LEFIF: (Ar.) Er. - Durulmus sarilmis.

LEMA: (Ar.) - Pirilti. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

LEMAN: (Ar.) Ka. - Parlama, parilti.

LEMARIZ: (Fars.) - Parlayan, parildayan. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

LEMEAT: (Ar.) Ka. - Pariltilar.

LEMEHAT: (Ar.) Ka. - Bir defa bakislar, bir goz atislar.

LEMI: (Ar.) Er. - (bkz. Leman).

LEMYEZEL: (Ar.) 1. Zail olmaz, baki, kalici. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

LERZAN: (Fars.) Ka. - Titrek, titreyen.

LERZE: (Fars.) Er. - Titretme.

LERZENDE: (Fars.) Ka. - Titreyen, titrek.

LETAFET: (Ar.) Ka. 1. Latiflik, hosluk. 2. Guzellik. 3. Nezaket. 4. Yumusaklik.

LEVAMI: (Ar.) - Parlamalar, nurlar.

LEVEND: (Ital.) 1. Osmanli donanmasinda vazifeli asker denizci. 2. Eskiden Venedikliler'in

sark memleketlerinden maasla topladiklari denizciler. 3. Yakisikli, boylu poslu kimse. 4. Atak,

gozu pek, hareketli ve cevik.

LEVNIZ: (Ar.) Er. 1. Renk, boya, yuz. 2. Nevi, cesit, Turk.

LEVZI: (Ar.) 1. Badem biciminde olan. 2. Bademle ilgili. - Erkek ve kadin adi olarak

kullanilir.

LEVZIYYE: (Ar.) Ka. 1. (bkz. Levzi). 2. Badem erik, kayisi visne, kiraz ve benzer

meyvelerin icinde anildiklari grup.

LEYAL: (Ar.) Ka. - Geceler.

LEYAN: (Fars.) Ka. - Parlayan, parlayici, konforlu, luks hayat.

LEYFUNNUR: (Ar.) - Geceyi aydinlatan nur, isik.

LEYLA: (Ar.) 1. Cok karanlik gece. 2. Arabi aylarin son gecesi. 3. Leyla ile Mecnun

hikayesinin kadin kahramani.

LEYLAK: (Ar.) 1. Zeytingillerden hos kokulu salkim seklinde mor ve beyaz renklerde cicek

acan bir bitki ve bitkinin cicegi.

LEYS: (Ar.) 1. Yokluk. 2. Arslan, esed, haydar, gazanfer, sir.

LEZIR: (Fars.) - Akilli. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

LISAN: (Ar.) 1. Dil. 2. Konusulan dil. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

LIVA: (Ar.) Er. 1. Bayrak. 2. Mulki idarede kaza-vilayet arasinda bir derece, sancak. 3.

Tugay. 4. Tuggeneral. 5. Livai saadet, Liva-i serif. Hz. Muhammed (s.a.s)'in bayragi Livau'l-

Hamd: Muhammed ummetinin mahser gunu altinda toplanacaklari bayrak. Makam-i Ahmedi.

LIYAKAT: (Ar.) Ka. 1. Layik olan,

degerlilik, yararlilik. 2. Iktidar, huner, fazilet.

LOKMAN: (Ar.) Er. 1. Eski kavimlerde, ahlaki ogutler veren hekim. 2. Kur'an-i Kerim'de bir

sure adi.

LULUBAR: (Ar.) Ka. - Inci yagmuru.

LUT: (Ar.) Er. 1. Hz. Ibrahim'in peygamber yegeni. 2. Kendisine itaat etmeyen ve escinsel

olarak yasamayi adet edinmis olan Sodom ve Gomorrah halkina gelmistir. Hanimi da helak

olanlar arasindadir. Lut (a.s.) Kur'an'da adi gecen peygamberlerdendir.

LUBBETULAYN: (Ar.) Ka. - Goz bebegi.

LUTFI: (Ar.) Er. - Hosluk, guzellik, iyi davranis.

LUTFIYE: (Ar.) Ka. - (bkz. Lutfi).

LUTFULLAH: (Ar.) Er. - Allah'in lutfu. Allah'in iyi, hos ve letafet sahibi kildigi kisi

demektir.