- GGABRA:

(Ar.) Ka. - Yer, yeryuzu, arz.

GAFFAR: (Ar.) Er. 1. Kullarinin gunahlarini affeden, Allah. 2. Cok merhamet eden. Allah'in

isimlerinden. -(bkz. Abdulgaffar).

GAFUR: (Ar.) Er. - Magfiret eden, yarligayan, affeden, bagislayan, merhamet eden Allah.

Allah'in isimlerinden. - (bkz. Gaffar).

GAGAUZ: (Tur.) 1. Gokoguzlar. 2. Hristiyanlarin Ortodoks mezhebine bagli Turk kavmi.

Balkanlar ve Rusya'da yasamaktadirlar. Deliorman, Dobruca, Beserabya ve Ukrayna'da oturan

Hristiyan Turklere verilen ad.

GALIB: (Ar.) Er. 1. Galebe calan, muzaffer, yenen. 2. Guclu kuvvetli, kudretli, hukmeden. 3.

Ustun baskin. Seyh Galip: Meshur divan sairlerinden. 1757-1798 yillan arasinda yasamistir. -

Turk dil kurallarina gore "b/p" olarak kullanilir.

GALIBE: (Ar.) Ka. - (bkz. Galib).

GAMZE: (Ar.) Ka. 1. Suzgun bakis. 2. Cene veya yanak cukurlugu.

GANI: (Ar.) Er. 1. Zengin varlikli, bol doygun. 2. Sahip oldugunda fazlasini istemeyen. Allah'in

isimlerinden. - (bkz. Abdulgani).

GANIYE: (Ar.) Ka. 1. Zengin kadin. Zengin kiz. 2. Cok hos. 3. Sarkici.

GANIM: (Ar.) Er. - Ganimet alan.

GANIME: (Ar.) Ka. - (bkz. Ganim).

GANIMET: (Ar.) Ka. - Kafirlerle yapilan savas sonucu ele gecirilen mal, para, silah gibi metalar.

Islami usullere gore tasnif edilip, beytulmale, fakirlere, yoksullara ve mucahidlere dagitilir.

GARIB: (Ar.) Er. 1. Yabanci, acaib. Kimsesiz, memleketinden uzak. Turk dil kurallari acisindan

"b/p" olarak kullanilir.

GARIBE: (Ar.) Ka. - (bkz. Garib).

GAVS: (Ar.) Er. 1. Suya dalma, dalgiclik. 2. Yardim muavenet. 3. Yardim istemek icin bagirmak.

4. Yardimci, imdada yetisen. 5. Allah'in velileri, hakkinda kullanilir. Daha cok unvan olarak

verilir. - Gavs-i Azam: Tarikat kurucusu, ozellikle Abdulkadir Geylani icin kullanilir.

GAYE: (Ar.) Ka. 1. Maksat, meram. 2. Netice, son, hedef.

GAYRET: (Ar.). 1. Calisma, cabalama. 2. Kiskanma, cekememe. 3. Aziz ve kutsal bir seye

tecavuz edildigini gormekten dogan asil temiz duygu. -Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GAZA: (Ar.) Er. - Din ugruna savas.

GAZAL: (Ar.) Er. 1. Ceylan. 2. Geyik, âhû. 3. Geyik yavrusu. 4. Guzel goz, irigoz.

GAZALE: (Ar.) Ka. - Disi geyik.

GAZANFER: (Ar.) Er. 1. Iri arslan, sir. 2. Cesur, yurekli, yigit adam. 3. Hz. Ali'nin lakabi.

GAZEL: (Ar.) Er. 1. Latif. 2. Kuruyarak dokulmus agac yapragi. 3. Divan, Fars ve Arap

edebiyatlarinda en yaygin nazim sekli.

GAZI: (Ar.) Er. 1. Allah yolunda savasan kisi. 2. Gaza sirasinda yaralanan kimse. 3. Gaza

sirasinda yararliklar gosteren kumandanlara verilen unvan. 4. 2. Mahmud zamaninda cikarilan

altin sikke.

GAZIR: (Ar.) Er. 1. Yumusak, mulayim. Tatli, nazik, uysal.

GAZIRE: (Ar.) Ka. - (bkz. Gazir).

GAZIYUDDIN: (Ar.) Er. - Din ugrunda yara alan, yaralanan. Savasan.

GAZZAL: (Ar.) Er. - Iplikci.

GAZZALI: (Ar.) Er. - Islam aleminin buyuk mutefekkirlerinden. - Babasi "Gazzal-iplikci"

sanatcisi oldugu icin kendisine Gazali adi verilmistir.

GELINCIK: (Tur.) Ka. 1. Yazin kirlarda yetisen kirmizi ve buyuk cicekli bitki. 2. Sansargillerden

ince yapili, sivri ceneli, kucuk bir hayvan. 3. Mezgitgillerden, yilan baligina benzer eti sevilen bir

balik.

GENC: (Fars.) Er. 1.Hazine define. 2. (a.) Naz, eda, cilve.

GENCAL: (Tur.) Er. - Genc kal. -(bkz. Genc).

GENCAY: (Tur.) Er. - Ayin bir haftalik oluncaya kadar ki sekli, hilal.

GENCE: (Fars.) Er. - Kuzey Azerbaycan'in Baku'dan sonra en buyuk sehri.

GENCER: (Tur.) Er. - Yeni taze, korpe kimse, yigit.

GENCYAZ: (Tur.). - Ilkbahar. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GERMA: (Fars.) Ka. - Sicak yaz.

GEVAN: (Fars.) Er. - Kahramanlar, yigitler.

GEVHER: (Fars.) Ka. 1. Degerli tas. 2. Elmas. 3. Bir seyin asli, esasi.

GEVHER SAD: (Fars.) Ka. -Pirlanta gibi kiymetli ve neseli. Gevhersad'. Baysungur'un annesi.

GEYSU: (Fars.) Ka. - Uzun sac, sac orgusu, zuluf.

GEZEGEN: (Tur.) Er. - Gunes etrafinda dolanan, ondan aldiklari isigi yansitan gok cisimlerinin

ortak adi.

GIYAS: (Ar.) Er. - Yardim, gavs, nusret.

GIYASEDDIN: (Ar.) Er. - Dinin yayilmasi icin yardimi dokunan zat. Giyaseddin Keyhusrev I:

Anadolu Selcuklu Sultani. - Turk dil kuralina gore "d/t" olur.

GILMAN: (Ar.) Er. 1. Tuyu, biyigi cikmamis delikanlilar gencler. 2. Koleler, esirler. 3. Cennette

hizmet goren erkekler.

GILSAH: (Fars.). 1. Balcik sah. 2. Balcikta yapildigi icin Hz. Adem'in lakabi. 3. Farslarin

masal kahramani Keyyummers'in lakabi. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GIRAMI: (Fars.) Er. - Aziz, muhterem, saygin ulu.

GIRAY: (Tur.). - Kuvvetli, kudretli. Kirim hanlari tarafindan unvan olarak kullanilmistir. -

Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GIRGIN: (Ar.). - Herkesle cabucak yakinlik kurarak isini yurutebilen. -Erkek ve kadin adi

olarak kullanilir.

GIRYAR: (Fars.). Aglayici, aglayan, (bkz. Nalan). - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GIZEM: (Tur.) Ka. - Sir karsiligi olarak kullanilan uydurma bir kelime.

GONCA: (Fars.) Ka. 1. Henuz acilmamis gul, tomurcuk. 2. Sevgilinin agzi.

GOGEM: (Tur.). - Halk dilinde yesile calan mor. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GOKALP: (Tur.) Er. - Goklerin yigidi bahadir.

GOKBEN: (Tur.). - Gokle ilgili, uzay sema. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GOKCAY: (Tur.), (bkz. Gokce). -Kuzey Kafkasya da az tatli su golu. -Erkek ve kadin adi

olarak kullanilir.

GOKCE: (Tur.) Ka. 1. Gokle ilgili goge ait semavi. 2. Mavi, mavimsi. 3. Guzel hos guzelce,

latif. 4. Gosterisli.

GOKCEK: (Tur.) Er. 1. Guzel cok guzel. 2. Hos, sevimli, cana yakin alimli. 3. Ince narin

zarif. 4. Guler

GOKCEN: (Tur.) Ka. -(bkz. Gokce).

GOKDOGAN: (Tur.) Kuzey yarimkurede yasayan bir dogan turu.

GOKEKIN: (Tur.) - Yeni basak meydana getirmis ekin. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GOKKIR: (Tur.) - At donlarindan maviye calan kir. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GOKKUSAGI: (Tur.) - Dusmekte olan yagmur damlaciklarinda gunes isinlarinin kirilip

yansimasiyla gokyuzunde olusan yedi renkli kemer bicimindeki goruntu alki. - Erkek ve kadin

adi olarak kullanilir.

GOKMEN: (Tur.) Ka. - Mavi gozlu ve sarisin kimse.

GOKSEL: (Tur.) Er. - Semavi, gokcul karsiligi olarak kullanilan uydurma kelam.

GOKSEVIM: (Tur.) Ka. - Sevimli gok.

GOKSU: (Tur.) 1. Turklerin oturdugu bircok akarsuya verilen isim. 2. Adana'dan gelerek

Akdeniz'e dokulen Seyhan nehrinin onemli kollarindan. -Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GOKSUN: (Tur.) - Binboga daglarindan Elbistan'in guney batisinda Seyhan nehrine karisan

cay. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GOKSEN: (Tur.) Ka. - Gokle ilgili, aydinlik isikli gok, uydurma bir kelime.

GOKTEPE: (Tur.) Er. - Mavi tepe.

GOKTURK: (Ar.) Er. - Orta Asya'da yasamis eski bir Turk ulusu ve bu ulustan olan kimse.

GOKYUZU: (Ar.) - Gogun gorunen yuzeyi (sema). - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GONENC: (Tur.) Ka. - Refah hali, mutluluk.

GONUL: (Tur.) Ka. 1. Insanin manevi varliginin ifadesi, inanci ve hislerinin kaynagi. 2.

Istek, arzu, heves, niyet. 3. Duygu, his, ask. 4. Kibir, gurur. 5. Tabiat, huy.

GORGU: (Tur.) Ka. 1. Bir topluluga ait uyulmasi gereken nezaket kaideleri muaseret adabi.

2. Deneme, tecrube. 3. Gormus olma durumu, gorgu sahidi.

GORKEM: (Tur.) 1. Ihtisam, gosteris karsiligi olarak kullanilan bir kelimedir. 2. Gosterisli,

heybetli. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GORSEL: (Tur.) - Gormekle ilgili manasina kullanilan uydurma bir kelime. - Erkek ve kadin

adi olarak kullanilir.

GOZDE: (Tur.) Ka. 1. Goze girmis olan sevilen begenilen, benimsenen. 2. Begenilen kadin.

3. Osmanli sarayinda padisahin ilk dort cariyesine verilen unvan.

GOZEN: (Tur.) Ka. - Bir nevi alageyik.

GOZLEM: (Tur.) - Musahade, gozlemek karsiligi olarak kullanilan kelime. - Erkek ve kadin

adi olarak kullanilir.

GUFRAN: (Ar.) - Gunahlarin affi.

GULAM: (Ar.) Er. 1. Oglan, usak. 2. Iran ve Hindistan'da (abd) kelimesi yerine

kullanilmistir. - Gulam Ali, Gulam Ishak Han gibi.

GURBET: (Ar.) - Dogup yasanilmis olan yerden uzakta yer. - Erkek ve kadin adi olarak

kullanilir.

GUCLU: (Tur.) Er. 1. Gucu olan kuvvetli zorlu. 2. Bir musiki dizisinde duraktan sonraki en

onemli perde.

GUFTAR: (Fars.). - Soz, kelam. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GUFTE: (Fars.) Ka. 1. Soylenis, soylenmis. 2. Bir soz eserinin bestelenmis bulunan manzum

sozleri.

GUHER: (Fars.) - Gevher, cevher, (bkz. Gevher). - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GUHERPARE: (Fars.) Ka. - Cevher parcasi.

GUL: (Fars.) Ka. 1. Cicek. 2. Bilinen cicek, gul cicegi, gulagaci. 3. Tasavvufta Allah'in

birliginin remzi. 4. Basina ve sonuna ek ve isimler getirilerek yeni isimlerin turetilmesinde

kullanilan bir isimdir. - (Aysegul, Gulay, vb).

GULABI: (Fars..) Er. - Gulsuyu.

GULAFET: (Fars.) Ka. - Nefes kesen guzellikle. - Gul ve âfet kelimesinden olusmus birlesik

bir isimdir.

GULBAHAR: (Fars.) Ka. - 1. Bahar gulu. 2. Ebru sanatinda kullanilan koyu kirmizi renkte

toprak. Gulbahar Hatun: Mehmet Il.'nin hanimi. Bayezid II ve Gevher Sultan'in annesi.

GULBANU: (Fars.) Ka. - Gulhanim. Gul gibi guzel kadin. Gul hatun.

GULBEDEN: (Fars.) Ka. - Zarif, ince vucuda sahip. Gulbeden Begum, Babur Sah'in kizi.

GULBERK: (Fars.) - Gul yapragi. -Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GULBESEKER: (Fars.) Ka. - Bir cesit gul tatlisi.

GULBEYAZ: (f.t.i.) Ka. - Beyaz gul.

GULBIN: (Fars.) Ka. - Gul koku, gul biten yer.

GULBIZ: (Fars.) Ka. - Gul serpen, gul serpilmis.

GULCIHAN: (Tur.) Ka. - Cihana, aleme bedel gul.

GULCE: (Fars.) Ka. - Gulcuk, kucuk gul.

GULCIN: (Fars.) Ka. - Gul toplayan, gul devsiren.

GULDEHAN:( Fars.) Ka. - Gul agizli, agzi gul gibi olan.

GULDESTE: (Fars.) Ka. - Guldemeti, cicek destesi. - Turk muziginde murekkeb makamlardan.

GULENAY: (Tur.) Ka. - Devamli gulen, ayyuzlu kisi.

GULENBEY: (Tur.) Er. - (bkz. Gulenay).

GULENDAM: (Fars.) Ka.- Gul endamli, gul boylu, nazik, guzel endam.

GULENNUR: (Tur.) Ka. - Gulmesiyle etrafi aydinlatan, isik sacan kimse.

GULER: (Tur.) Ka. - Gulen, sevincli, handan.

GULFAM: (Fars.) Ka. 1. Gul renkli. 2. Gul gibi kizil olan.

GULGONCA: (Fars.) Ka. - Acilmamis gul.

GULGUN: (Fars.) Ka. - Gul renkli, gul renginde, pembe.

GULHAN: (Fars.) Er. - Gul evi, ateshane.

GULHANIM: (Tur.) Ka. 1. Iyi huylu, nazik hanim. 2. Gul yuzlu hanim.

GULHAYAT: (Tur.) Ka. 1. Mutlu, huzurlu bir hayat. 2. Gul gibi guzel hayat.

GULIBAR: (Tur.) - Gul firtinasi. -Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GULISTAN: (Fars.) Ka. 1. Gul bahcesi, gulluk. 2. Azerbaycan'da Karabag bolgesinde bir mevki.

GULIZAR: (Fars.) Ka. 1. Gul yanakli. 2. Al yanakli. 3. Turk musikisinde murekkep bir makam.

GULKIZ: (Tur.) Ka. - Gule benzeyen kiz.

GULLU: (Tur.) Ka. 1. Gulu olan. 2. Gul desenli (kumas). - Daha cok orfte kullanilir.

GULNAR: (Fars.) Er. - Hisar, kule.

GULNAME: (Fars.) Er. - Sevgiliye yazilan mektup, kaside.

GULNAR: (Fars.) Ka. - Nar cicegi.

GULNAZ: (Fars.) Ka. 1. Gul yuzlu kadin. 2. Gul gibi, nazli narin. - Birlesik isim.

GULNIHAL: (Fars.) Ka. 1. Gul fidani. 2. Gul agaci. - Birlesik isim.

GULNUR: (Tur.) Ka. - Etrafina isik sacan, aydinlatan gul.

GULNUS: (Fars.) Ka. 1. Gulicen. 2. Gulle ozdeslesmis, gul gibi.

GULPERI: (Fars.) Ka. - Gizli gul.

GULRANA: (Fars.) Ka. - Guzel gul, disi sari ici kirmizi renkte olan bir cesit gul.

GULRIZ: (Fars.) Ka. 1. Gul sacan, gul serpen. 2. Meshur bir cesit lale.

GULRUHSAR: (Fars.) Ka. - Gul yanakli.

GULSEREN: (Tur.) Ka. - Gul toplayan, gul dagitan.

GULSEVIM: (Tur.) Ka. - Sevimli, guzel, hos gorunuslu gul.

GULSU: (Tur.) Ka. - Gul renkli su, taze su.

GULSUNA: (Tur.) Ka. - Gul gibi cekici kadin. Guzel sevgili.

GULSUM: (Tur.) Ka. - Hz. Peygamber (s.a.s.)'in kizlarindan birinin adi.

GULSAH: (Fars.) Ka. 1. Gullerin sahi. 2. Varaka'nin sevgilisi, masal kadin.

GULSEN: (Fars.) Ka. - Gulbahcesi, gulistan, gulizar,

GULTANE: (Tur.) Ka. - Yeni acmis gul, gonca.

GULTEKIN: (Tur.) Er. - Genc delikanli, nazik.

GULTEN: (Fars.) Ka. - Gul tenli, gul vucutlu.

GULZAR: (Fars.) Ka. - Gulbahcesi, gul tarlasi.

GUNAY: (Tur.) Ka. - Gunduz, gun aydinliginda ay.

GUNES: (Tur.) Ka. - Cevresindeki sisteme ait gezegenlerin etrafinda dondugu, isik ve isi

yayan buyuk gok cismi, sems.

GUNEY: (Tur.) - Dort ana yonden biri. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GUNSEL: (Tur.) Er. - Hizli akan sel.

GURAY: (Tur.) Er. - Yeni dogan ay.

GURBUZ: (Tur.) Er. 1. Iyi, yetismis, saglam ve kuvvetli. 2. Cesur, kuvvetli. 3. Saglikli,

sihhatli.

GURCU: (Tur.) Er. - Gurcistan ahalisinden veya bu ahalinin soyundan olan. Gurcistan

ahalisine ait.

GURCINAR: (Tur.) Er. - Cok buyumus, gelismis, serpilmis.

GURDAL: (Tur.) Er. - Guclu, gelismis dal.

GUREL: (Tur.) Er. - Maiyeti genis, cevresi guclu kuvvetli.

GURGAN: (Fars.) Er. 1. Iran'in kuzeydogusunnda bir yer. 2. Aksak Timur'un lakabi.

GURHAN: (Tur.) Er. 1. Hanlar hani. 2. Kara-Hitay prenslerine verilen unvan.

GURKAN: (Tur.) Er. 1. Bol kan. Genc, taze, gelismis, serpilmis.

GUROL: (Tur.) Er. - Buyu, serpil, gelis.

GURSU: (Tur.) - Temiz, pak, hizli su. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GUVEN: (Tur.) 1. Korku ve kusku duygusundan uzak. 2. Inanma ve baglanma duygusu. 3.

Yureklilik, cesaret. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.

GUVENC: (Tur.) Er. 1. Guvenme, dayanma, itimat. 2.Ovunme, gurur.

GUZIDE: (Fars.) Ka. - Seckin, secilmis, begenilmis.

GUZIN: (Fars.) Ka. - Secen, secilmis, seckin, begenilmis. - Hz. Muhammed (s.a.s)'in dostu

(halifesi) Hz. Ebu Bekir, Omer, Osman ve Ali (r.anhum).

GUZIR: (Fars.) - Care, derman. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.